Kirkjublaðið - 24.12.1896, Blaðsíða 12

232
við kl. 6, varst nú á bezta batavegi. Það var fagnaðar-
rík stund, að fá nú að liafa þig hjá sjer frelsaða og glaða.
Þá lofaði jeg Guð með glöðu og auðmjúku hjarta, hafi
jeg nokkurntíma gjört það. Og þá kom mjer til hugar,
eins og þjer í kveld, Þórður minn, að Ijósið, sem snöggv-
ast Ijómaði um baðstofuna, hefði verið liimnesk birta.
Þú varst skírður á 2. í jólum, Stebbi minn, og þá
fjekk Sigga að klæða sig.
Nú er víst orðið heitt á katlinum«.
S. B.
Jólasálmur.
Eptir Boye
Jesú, lífsins röðulroði,
runninn upp í Betlehem,
ljóss og náðar bjartur boði,
blítt hjá oss þú staðar nem.
Lát þjer dýrðar-lofsöng hljóma
lífsins gegnum stríð og sorg.
Gleðiljós frá lífsins borg
mjer i hjarta láttu ljóma.
Lát þú gleðigeisla þína,
guðdóms-bjarmann himni frá,
augnahvarma opna mína
að jeg kunni þig að sjá.
Neyddu mig Guðs náð að skoða,
neyddu mig að sjá hans ráð,
sjá, að allt er eilíf náð,
mildiljós hans morgunroða.
Sitji jeg í sorgar skugga,
sjái’ eg ekkert nær nje fjær,
sálarinnar gegnum glugga
Guðs míns birta ljómi skær.
Sólin rís og bregður blundi,
bænin stígur upp frá jörð;
Drottins engla dýrðleg hjörð
syngur morgunljóð í lundi.