Öldin - 01.01.1894, Blaðsíða 1

Öldin - 01.01.1894, Blaðsíða 1
Oldin. Entcrcd at the Winnipog Post Office as second class matter. II., 1. Winnipeg, Man. Janúar 1894. r Uti’ á víðavangi. FLOKIWR AF TÍU 8MÁKVÆÐUM Eftir Stephan G. Stephanssox. I. FLÓÐIÐ. Brött og há og fönnum fnlin Fjöllin liéldu vörð um dalinn. Hvsið á hnjúkum hám var geymt, Hafði fólkið bara dreymt, Eða’ á bak við ísgrá tröllin — Enginn liafði gengið fjöllin. Dals um /tvamma, kot og haga Kljáð er minnar ættar saga. Sömu nöfnum teig og tún Tíu aldir nefndi hún ! Tímans tiöð því fram hjá rcika, Fleyi’ í skorðum óbifieikit. Loks kom hlákan, leystist mjöllin, Lengi hafði rignt á fjöllin; Vor-laug himins hreinni að Hnjúkar gengu’ í vermi-bað. Pollur lá í leiti hvoru, Lækur gljáði’ í hverri skoru. Ain valt fram, vóg og slengdi, Vetrar-fargið af sér sprengdi; Yíir gilið garði skaut, Girti fyrir eigin braut, Óx með gný og grjótflugs-stvrki— Gat ei brotið sjálf sín virki. Óx í flóðsins stemda styrki, Stökk loks yfir eigin virki ! Stýfian dundi’ um — deiidust liljóð: Dalurinn fijllist ! áin ! flóð ! Gras-rót sópast, liúsin halla, Hrynja garðar, stoðir falla. Dýpsta ógn kann ekki’ að biðja, Ei fann sturlan ráð, er styðja —* Fióðið dimma dýpkar nú, Drukknar fólk með sinni trú. Iljálpar-vætti sjá menn sökkva, Samt þeim næsta ætla’ að hrökkva. Móðir lirum um liáls mér fellur— Hrygð sú mór sem spjótsiag svellur—: Yfirgefðu' ci, góði son, Gleði þinna feðra’ og von ! “Móðir, móðir, eg skal unna, Engin bönd mér halda kunna.” Ástmey heit mitt höfuð lagði iirygg í kjöltu’ og grátblíð sagði: Flýðu' ei auðnu’ og ásta sal, Okkar tvcggja gæfu-dal ! “Lát ei, ástmey, elsku þína Örðugri gera fcrð svo brýna....” Sjáðu, hvcrnig sópar öllu Svelgur fióðs um dalsins völlu. Fallið háskans öngvit í Ekkert skeytir fólkiðtþví. Þegar sekkur fióðs 1 fangi, Finnst í njúka sæng það gangi. Bjargar-löngun fram mér fleygir,. Fótum jnínum ræð ég eigi. Fram, unz stíg á fastan blett, Um firnindi og cyði-klett, Þótt sú fluga-ferð ei þrotni Fyr en niðri’ á grafar-botni. Bjargar-þorsti’ — ei ofboð ótta— Undan rekur þennan flótta. Svo að aklrei afturkvæmt

x

Öldin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Öldin
https://timarit.is/publication/147

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.