Alþýðublaðið - 25.10.1960, Blaðsíða 2

I BStstjórar; Glsll J. Ástþórsson (áb.) og Benedikt Gröndal. — FulltrOar rit-
j Btjómar; Sigvaldi Hjálatœrsson og IndriSi G. Þorsteinsson. — Fréttastjóri:
Pjðrgvin GuCmundsson. — Símar: 14 900 — 14 902 — 14 903. Auglýsingasín_:
14 906. — ASsetur: AiþýSuhúsiS. — Frentsmiðja AlþýSublaðsins. Hverfis-
; gata 8—10. — Áskriftargjald: kr. 45,00 á mánuði. í lausasílu kr. 3,00 eint.
ÍTtgefoncU; AiþýSufiokkurinn. — Framkvæmdastjórl: Sverrir Kjartansson.
H a n n es
á h o r n i n u
Geðvernd og uppeldi
| „FINNST þér ekki, að allir séu dálítið skrítnir,
j nema þu og ég? Og meira að segja þú ert stund-
j am dálítið skrítinn!“
i Þessar frægu setningar gefa nokkra innsýn í þá
j athygli, sem læknavísindi og almenningur hafa
} á síðustu mannsöldrum veitt sálarlífinu og sjúk-
dómum þess, sem í engu gefa eftir líkamlegum
i kvillum, er hrjá mannfólkið.
Íslendingar hafa engan veginn sinnt geðvernd
•j og sállækningum sem skyldi, og er því ánægju-
j legt, að sett hefur verið á fót geðverndardeild við
1 heilsuvemdarstöðina í fteykjavík. Vonandi verð-
} ur þetta fyrsta skref af mörgum til að koma hér
í upp nauðsynlegri aðstöðu til að sinna aðkallandi
-j verkefnum og veita almenningi nauðsynlega
1 fræðslu um þessi mál.
Forstöðumaður hinnar nýju deildar, Sigurjón
j Björnsson sálfræðingur, sagði svo um verkefni
j hennar í blaðaviðtali um helgina: „Hinar gífur-
| legu breytingar, — víðtækar og skjótvirkar —■,
j sem orðið hafa á þjóðlífinu á nærfellt öllum svið-
j um, hafa bæði haft í för með sér gríðarþrungt á-
1 Iag á eldri kynslóðina og svipt hana því jafnvægi,
1 sem ella mundi ríkja í nokkurn veginn kyrrstæðu
- þjóðfélagi. Þær hafa kippt fótunum undan þeim
i 'uppeldislegu hefðum, sem til skamms tíma voru
■ næstum einráðar. Af þessu leiðir almennt jafn
I vægisleYsi, bæði í fjölskyldu og þjóðlífi, og er
i ekkert eðlilegra en að það komi illilega fram á
1 þeim börnum, sem nú alast upp!I. Sigurjón telur,
1 að formleysi í uppeldi og umgengisvenjum þjóð
1 arinnar sé hinni uppvaxandi kynslóð hvað hættu
3 legast.
Enda þótt sálfræðingurinn telji þessi fyrirbrigði
1 ekki ýkja uggvænleg, og bendi á að þau eigi sér
1 margra hliðstæður annars staðar, er ástæða til
1 fyrir íslendinga að veita þessum málum mikla
) athygli. Áhyggjur hugsandi manna um þessi efni
3 -koma mjög fram í umræðum um yngri kynslóð-
! ina, skólamál, uppeldismál og fleiri skyld atriði.
■ .Hér er þörf á verulegu átaki allra stétta, ungra
1 -og gamalia, til að skapa í þjóðfélagi okkar meiri
j kjölfestu, styrkja fjölskyldulíf og þar með upp-
i eldi næstu kynslóða. Verði veruleg hnignun í
þessum efnum næstu áratugi, er hætt við að þjóð
j in glati ýmsurn þeim verðmætum, sem hún heíur
; metið mest hingað til.
wmÆgww itiumi—mj “"^gTilniTlTlfTnflfilllrti in^mitfTlilTIBBnWrHMMfÉIÍÍW WTf?HHrBr*t
AuglýsSngasímS
!' Alj) yðuhlaðsins
f er 14996
Vetrardagskráin og
boðskapur útvarps-
stjóra.
lír Loforð, efndir og
reynsla iiðinna ára.
-fe Breytti fréttatíminn,
útvarpsins irmn breytingin á
fréttatímanum vekja mesta at-
hygli. Menn eru íhaldssamir cg
vilja margir ekki breyti'ngar,
eru hræddir við þær. Ég býst
við að húsmæður verði 'andvíg-
ar þessari 'breytingu á frétta-
tímanum og eins margir þeirra,
sem vinna t.vo tíma í eftirvinnu.
húsmæðurnar og eftir
vinnan.
ÉG BÝST vð, að margir hafi
hlustað á útvarpsstjóra s.l.
föstudagskvöld. Útvarpshlust-
endur, en þeir eru landsmenn
allir, eru alltaf forvitnir að
heyra um vetrardagskrána, —
enda er þá helst nýjunga að
vænta. Að vísu hefur hoðskapur
inn oft reynst úthaldslítill í
framkvæmdinni, en samt sem
áður gera menn sér alltaf góðar
vonir^
EF ÚTVARPSSTJÓRA reyn-
i'st kleyft að standa við loforð
sín, þá sé ég ekki betur en að
við megum eiga von á góðri
dagskrá á þessum vetri — og
ég verð að segja það, að nú
virðist mér eiga að taka meira
tillit til þeirra, sem ég hef ofí
kallað „beztu útvarpshlustend-
urna“, en áður hefur verið gert,
en ég tel þá beztu útvarpshlust-
endurna, sem eru 'heimakærir
og líta á viðtækið sitt, sem virk
an þátt í heimilislífinu.
SAMT 'ihefur breytingin
marga kosti. — Að öðr-u leyti
skal ég ekki gera boðskap út-
varpsstjóra að umtalsefni. Ég
vi'l aðeins koma að einni aðvör-
un. Hvað eftir annað lætur dag
skrárstjórinn það viðgangast að
talað orð verði að víkja fyrir
músík, í þáttum, sem stundum
eru slitnir í sundur af langvar-
andi lófataki. Margir hafa
hneykslast á þessu — og er það
von.
OLOKS vi'l ég svara bréfi: J.S.
skrifaði mér fyrir nokkru og
lét í ljós megna óánægju sína
yfir sögu Graham Greens, sem
Sveinn Skorri fluttj og for-
dæmdi oim leið með öllu lestur
Sveins. Ég las sögu Greens á
frummálinu fyrir einu ári. —
sveitar og
MARGAR nýjungar eru í út-
varpsdagskránni, en bezt þykir
mér fyrirætlunin um jarðfræði
íslands, einnig vil ég nefna þá
nýjung að nú loksi'ns ætlar út-
varpið að taka upp flutning á '
enduminningum frægustu
manna, en þag hefði átt að gera
fyrir löngu. íslendingar unna
mjög endurminningum og ævi-
sögum. Útvarpsstjóri talaði
margt og flest gott — og von
mín er sú að honum takist að
standa við boðskapinn.
EN ÞRÁTT FYRIR það, að
margt nýtt sé boðað í dagskrá
Afvopnun
NEW YORK, 24. Okt. (NTB.)
Formaður stjórnmálanefndar
Allsherjarþings Sameinuðu
þjóðanna, Claude Corea frá
Ceylon hóf í dag umræðurnar
um :afvopnun og hvatti nefndar
menn til þess að sameinaát um
almenna og algera afvopnun.
Fulltrúi Pólverja lagði til, ao
rætt verði' um bann við tilrauh
um með kjarnorkuvopn á Alls-
herjarþinginu ef ekki næst sam
komulag um það á fundi þrí-
veldanna.
ÉG varð þakklátur Sinfóníu-
hljómsveit íslands fyrir að fá
að vera gestur hennar í kvöld.
-—■ — Eitt þeirra, sem aldrei
gleymast.
Ekkert er eins heilbrigt og
gott|, segi'r Euskin, eins og að
ganga um jörðina fullur aðdá-
unar og hrifningar, í stað þess
að ergja sig alltaf yfir smásál-
arskap, hug- og vonleysi fólks
og þjóðar. Geta litið upp og
dáðst að og fyllzt virðingu og
lotningu fyri'r hinu volduga og
sterka.
Reykjavík varð stór bær í
kvöld. Varð Varsjá, Paris,
London, Róm, Hér var allt
mannkynið, sem alaði' Það
var talað ináli listanna og
hjartans. Þessu, sem viðheld-
ur öllu lífi, og á þessu máji
aheimsins, sem allar þjóðir
skilja ■—■ tönunum.
Mig langaði til að segja
Signor Bohdan Wodisczko: Þér
hafið kveikt eld í huga ís-
lendinga — accesco il fuogo
— með snilld yðar við þennan
premifer hjá ykkur. Keikt eld,
ekki sem brennur, heldur yIj-
ar, hitar og þerrar.
Mér datt í hug kvcid i
Gdansk skömmu fyrir stríð,
þar sem ég einmana flutti tón
list íslands í útvarp Póllands,
sem Radio Varsjá sendi u®
Mér hefði aldrei dottið í hug afj
velja slíka sögu til flutnings 5
útv-arp, en um flutning Sveins
Skorra vil ég segja það, að éS,
trúi því ekki að hann hafi' flutt
söguna alla. Ég hef hlustað á
erindj hans og mér þykir hann
mjög áheyrilegur útvarpsmað-
ur. i
Hannes á horninu.
Helga í
Stóruvík
ÚT er komin skáldsagan Helgai
í Stóruvík eftir Solveigu Sveins
son. Þýðandi er Aðalheiður
Johnson, en útgefandi er ísafohl
arprentsmiðja h.f. Bókin er sam
in á ensku og heitir „Heaven
in my Heart“ á frummálinu.
Helga í Stóruvik er ástarsaga
gefin út fyrir nokkrum árum í
Kaliforníu. Sagan gerist á ís-
landi', aðallega í íslenzku sjáv-
arþorpi. Sagt er frá íslenzku
fólki og þá fyrst og fremst
Helgu og Gunnari, sem lifa i
slíku andrúmslofti, er skapar
spennu frásagnarinnar. Höfund
urinn, Solveig Sveinson, er bu-
sett á vesturströnd USA, í Blai-
ne, Washington, og nýtur þar
álits sem rithöfundur.
stjórnanda
allar útvarpsstöðvar landsins.
Það var í seinasta sinn, sem
ég söng í Evrópu* og hi'n inni-
lega móiitaka Pólverjanna
varð mér vegarnesti lengi,
Þetta var land Chopins og
hinnar miklu tónmenningar.
Og ég varð því glaður að líti’.L
tónn .hinnar einangruðu þjóð-
ar í Atlantshafinu fékk að
hljóma þar.
Hljómsveita.rstjórinn hen'a
Bohdan Wodiczko var glæsi-
legur fulltrúi þessa pólska
þjóðernis síns í kvöld. Þrung-
inn tónlist, sem hafði í sér al’a
strengi þess pólska sálardjúps,
fínleik, unað, kraít og eld. Það
lengdist eitthvert vinarband
milli íslands og Bondan Wod-
isczko, sem ég vona að varði
honum alltaf vegarnesti frá ís-
landi, eins og heimsókn mín til
Póllands varð mér.
Ég varð stoltur af Sinfón.'u
hljómsvei't íslands og þakka
henni. Hér var ekki einn mað
ur að túlka tónsál íslands —
hér var stór hópur, er saiin-
færði mig um, að hin dulda
huldumannssál íslendinga e3
virkileiki, er li'fandi í tónumj
og skáldskap.
Til hamingju!
Hér má ekkert spara!
Að kvöldi hins 11. okt. 1960.
Eggert Stefánsson.
2 f5. 'bkú laao -0- AlþýðÍibi&K'MIA