Alþýðublaðið - 25.10.1960, Side 4

í TsPÚ FÓR að halla undan
j €æti fyrir Þjóðverjum i stríðs-
rekstrinum, en aðfarirnar
< gegn Gyðingum nálguðust sam
’’ t^mis hátind -þess grimmdaræð
' is, sem a sér engar málsbætur
j og v.erður að teljast svartasti'
' 'foLetturinn af mörgu Ijótu og
hroðalegu sem gerðist í síð-
3 &sta stríði. íHeimsstyrjöldin
Æyrri -hafði orðið mannfrek og
þá var reynt jafn svívirðilegt
1 foragð og gashernaður, en þeg-
5 ar fór að líða á síðari heims-
’■ -istyrjöldina náði skepnuskapur
! inn því -stigi, að menn eins
; og Churehiil héldu þVí fraxn,
1 að heimsstyrjöldin fyrri hefði
* verið foarnaleikur hjá þessu,
■ og raunar stríð þar sem brá,
fyrir riddaramennsku á gamta
1 vísu. Þanni'g stríði lauk endan
1 lega á árunum 1914—’18.
Einn af postulum grimrnd-
arinnar og miskunnarleysisius
’ var Adol'f Eichmann og ódæð-
’ .úsverk hans á Gyðingum nálg-
’ uðust hátindinn á árinu 1943.
ií hernumdum löndum naz-
; ista hafði hann þá þegar náð
' -foeirri frægð, að nafn hans vav
-einungis nefnt í Ihálfum hljóð-
■um. Fólk forðaði sér úr vegi
fyrir honum, og .hvarsem hann
kom hafði það dauða og tor-
tímingu í för með sér.
! Maður að nafni iBernard
] Unsdorfer var nítján ára ‘þeg-
ar hann sá Eichmann. Þá var
Eann á ferð I Bratislövu í Sló-
[ vákíu. Gyðingum borgaxinnar
1 íhafði verið smalað í gettu og
varð þeim fyrst fyrir að Jæsa
útidyrum sínum, þegar þeir
fréttu að Eichmann væri að
koma. Erindi hans var að
skipuleggja brottflutning
iþeirra áttatíu þúsund Gyðinga
sem búsettir voru í Slóvakíu.
Eichmann lét flytja næstum
talla Gyðinga, búsetta í Brati-
slövu til Auschwits og þaðan
sluppu aðeins fáir lifandi’. —
„Ég var einn þeirra,1' segir
Unsdorfer. „Faðir minn og
•móðir fóru í gasklefana, en ég
' var talinn vinnuhæfur“. Það
fojargaði síðar lífj. ihans.
Þegar ítalir gáfust upp 1943
og Þjóðverjar tóku að sér að
fefja framsókn Bandamanna,
fengu ítalskir Gyðingar, sem
‘höfðu verið látnir afskiptalaus
ir til þessa, að kenna á Eich-
mann. Fimmtán þúsund þeirra
voru drepnir og ekki lifðu
nema fimmtán þúsundir af sjö
fiu og fimm þúsund grískra
CJyðinga í stríðslok.
Það var ekki-fyrr en á árinu
1944 sem Eiehmann kom fram
-opinberlega sem böðull Gyð-
inga. Þetta gerðist í sambandi
við viðræður í Ungverjalandi,
þegar Eiehmann tbauð að gefa
einni milljón Gyðinga iíf gegn
því.að fá tíu þúsund brynvarða
foíla. Meðan stóð á samningum
•um þetta, en viðskiptunum var
síðar .neitað áf Bandamönnum,
. sannaði Eichmann óvéfengjan
lega að liann var sá sem skipu
lagði og sá um ,,Endanlega
lausn Gyðingavandamálsins1'.
Bandamenn neituðu tilboðinu
á þeirri forsendu, að ef þeir
-semdu í eitt skipti um svona
lagað, myndu nazisíar ganga
MYNDIN er af nokkrum
konuni, Gyðingaættar, —
sem verið er að leiða til
aftökustaðar úti í skógi.
Konurnar eru með bundið
fyrir augun. Mynd þessi
var tekin á [austurvígstöðv
unum skömmu eftir að
nazistar höfðu byrjað stríð
ið við Rússa, en í Rúss-
landi var ein og hálf mill-
jón Gyðinga tekin af lífi af
nazistum.
íkis. Hann hafði varpað af sér
einkennisklæðum sínum og
var nú klæddur sem verkamað
ur.
Eftir stríðið var sami'n
skýrsla yfir þá Gyðinga, sem
nazistar drápu. Hún hljóðar
svo:
á lagið og hóta að taka af llfi
milljónir varnarlauss fólks til
viðbótar, yrði ekki samið um
vopnahlé, og í kúgunarskipt-
um sem þessum væri hætta á
að fjöldi fólks yrði drepinn,
•sem annars ætti þess kost að
sleppa, ef samningum væri
neitað í upphafi. En Eich-
mann gat samt hagnast t81u-
vert fjánhagslega á verzlun
með líf Gyðinga. Honum voru
greiddar stórar fjárfúlgur
gegn því að 'hann frestaði af-
tökum. Hann hélt að sér hönd-
um meðan þessi lífsskattur var
greiddur, en strax og greiðslur
brugðust lét hann ganga að
Gyðingunuin og drepa Jþá.
Gífurlegur fjöldi manna var
tekinn af fífi í Auschwits á ár-
unum 1943—.'44, og eldtung-
urnar stóðu dag og nótt upp
úr skorsteinum líkbrennslu-
ofnanna. En endalok þriðja rik
isins voru í nánd. 'Rússar sottu
á í austri og Bretar og Banda-
ríkjamenn höfðu tekið land í
vestri. En jafnvel eftir að Rúss
ar voru komnir inn í Rúmeníu,
íór -Eichmann eins nærri vig-
stöðvunum og foann gat þeirra
erindá að smala þeim Gyðing-
um sem eftir voru saman til ■
aftöku í 'einhverjum fangabúð
anna og skipaði svo fyrir 5aíð:
„Enginn Gyðingur má komast
lifandi í foendur óvinanna11. --
Hvað Rúmena snerti, þá áttu
þeir Iíka sögu og .nazistar. —
Fasistastjórn var í landinu og
um í síðasta stríði áttu sér stað
í Jassy þar í landi. Þau voru
framin af rúmenskri lögreglu
og her.
Á meðan svívirðingin stóð
sem hæst; þegar SS-menn ráku
slíkan fjölda í gasklefana í
einu, að þeir urðu að henda
börnunum ofan á mannþröng-
inga til að koma þeim fyrir,
reyndi Himmler að semja fyr-
ir sjálfan sig. við Bandamenn,
og skipaði að útrýmingu á Gyð
ingum skyldi' hætt, Ekki er
vitað um nákvæma dagsetn-
ingu á þessari skipun, en hún
foefur verið send út einfovern
tíma í septemfoer 1944. En
það er táknrænt um Eich-
mann, að ihann kaus að hafa
skipun þessa að engu. Lengi
hafði legið.grunur á því meðal
starfsbræðra hans, að sú lífs-
köllun hans að útrýma Gyðing
um væri sterkari skipunum
yfirboðara foans. En 17. nóv-
ember tók yfirmaður Ausch-
witz-búðanna loks rögg á sig
og folýddi -skipun Himmlers.
Síðasta i dósin með Cyclon B
var opnúð og síðustu líkunum
var rennt inn i ofnana. Eldun
unum var leyft að deyja út.
Eiefomann sneri heim á leið til
föðurlandsins. Þriðja ríkið var
í rústum og Hitler framdi
■sjálfsmorð. Þýzkaland gaíst
formlega upp 7. maí 1945 og
martröðinni var lokið. Sigur-
vegurunum mætti ótrúleg sjón
og fýrir siðmenntuðum heimi
laust upp það víti, sem Hitler
og foöðlar foans höfðu skapað
'varnarlausu og saklausu fólki.
f striðslok foarst Bandamönn-
um í hendur eftirfarandi vitn-
isburður um Eicfomann frá
háttsettum manni' í SS, Wil-
helm Höttl. „Ég kynntist Eioh
mann í sambandi við starf
mitt í Vínarborg og ég hitti
hann aftur 1943, er hann var
deildarstjór.i hjá Gestapo. Þar
stjórnaði hann Gyðingadeild-
inni. í ágúst 1944, er foann
heimsótti mig i íbúð tmína í
Budapest, sagði’Eichmann mér
— að hann (þyfti að senda
Himmler skýslu um tölu
þeirra Gyðinga, sem drepnir
foefðu verið, og foonum taldist
til að þeir mundu vera um sex
milljónir. Af þessum fíölda
höfðu fjórar milljónir verið
drepnar í gjöreyðingarbúðum,
en tvær milljónir hefðu verið
skotnar af sérstökum aftöku-
sveitum meðan stóð á innrás-
inni austur á bóginn.
Og böðull þessa fólks, Karl
Adolf Eichmann, hvarf nú inn
í skóglendið í fjöllum Austur-
VWWWWMWWWWMWMMWMMMWMMWWWWWW
Adolf Eichmann 6. grein
Austurríki ....... 40,000
Belgía ........... 40,000
Tékkóslóvakía . . 260,000
Danmörk.............. 500
Eistland .......... 4,000
Frakkland........ 120,000
Þýzkaland ....... 170,000
Grikkland ........ 60,000
Holland .......... 90,000
Ungverjaland .... 200,000
(Þess foer að geta að meiren
foelmingur þeirra Gyðinga,
sem flúttir voru frá Ung-
verjalandi voru flóttamenn
frá öðrum löndum. — Þar
tóku nazistar alls um hálfa
milljón Gyðinga).
Ítalía ........... 15,000
Júgóslavía ....... 55,000
Lettland ......... 85,000
Lithaugaland .... 135,000
Makedonia........ 7,000
Noregur ............. 900
Pólland ........2.800,000
Rúmenía.......... 425,000
Rússland .......1.500,000
Þegar faðir Eichmanns
heyrði þessar tölur og að son-
ur hans hefði stjórnað þessum
forikalegu manndrápum, gróf
foann andlitið 'í foöndum sér og
grét. „Ég reyndi að veita hon-
um gott uppeldi11, hvíslaði
hann. „Hann sagði mér að
hann væri kynþáttasérfræð-
ingur —ekki morðingi. — Guð
fyrirgefi foonum- Ef hann
næst nokkurntima verður
hann áreiðanlega líflátinn fyr-
ir glæpi sína. Og hafi hann
gert það ,sern þið segið hann
foafi gert, þá á hann skilið að
deyja . .“ Þetta voru orS
foins fovítfoærða aldraða föður,
Eichmann hélr sig skammt
frá Linz í Alt Aussee fjöllun-
um, en á þeim stað höfðu
nokkrir nazistar ákveðið að
berjast til.síðustu stundar. Og
enn þann dag j áag er því trú-
að, áð einhversstaðar þarna í
fjöllunum sé falinn mikill fjár
sjóður, sem nazistar foafi dreg
ið þangað. Eichmann hélt i
áttina til felustaðanna í Alt
Áussee í foópi nokkurra félaga
sinna. Þeir urðu benzínlausir
á leiðinni og skildu upp úr því,
Með í ferðinni var um ein
•milljón sterlingspunda í gulH1
fyrstu fjöldadrápin á Gyðing- mwmmmmmmmmmmm*mmmmmmmmmmmmm%mmmw Framhald á 14. síðu.
^ 25. okt. 1960 — -Alþýðublaðið