Alþýðublaðið - 03.12.1960, Síða 16

■
41. árg. — Laugardagur 3. desember 1960 — 276. tbl.
Reglur um
steinbítinn
„ALÞINGI ályktar að
fela ríkisstjórninni að at*
huga, hvort ekki sé þörf á
að setja reglur um veiði
og verkun á steinbít, sem
aetlaður er til útflutn-
ings“.
Á þessa leið hljóðar þings-
éljktunartillaga um veiði og
verkun steinbíts, sem útbýtt
var á alþingi í gær. Fiutnings-
maður er Hjörtur Hjálmarsson.
Tillögunni fylgdi eftirfarandi
igreinargerð:
„Síðari hluta vetrar er stein
bítur meginafii báta, sem veið-
ar s.tunda út af Vestfjörð.um.
Hann gengur þá á grunnmið, og
IWVMtmMMttMMMMUMVM*
*
Margir
gleymdust
SÖGUR voru á kreiki
um það í gær, að margir
teljarana við manntalið
hefðu skorizt úr leik í
fyrradag og af þeim sök-
fjölmargar fjöl-
skyldur aldrei verið tald-
ar. Einnig frétti blaðið, að
stór blokk við Sólheima
með um 350 nianns hefði
gleymzt í talningunni.
Er blaðið leitaði upplýs
inga bjá yfirstjórn taln-
ingarinnar vildu forráða-
mennirnir þar lítið segja
við þessu og sögðu, að
talningin hefði yfirleitt
gengið vel. Að vísu féllu
margir teljarar úr skaft-
inu en skólafólk var til-
búið til þess að hlaupa í
skarðið og mu það hafa
staðið sig vel.
er aflamagnið oft mjög mikið,
en verð á honum fremur lágt,
og mundi því til verulegra hags
bóta fyrir útgerð á þessu svæði
ef hægt væri að gera hann að
verðmætri vöru.
I Fyrst þegar farið var að
reyna útflutning á hraðfrystum
• steinbít' var til þess valinn
| steinbítur af Vestfjarðasvæð-
inu, enda mun almennt viður-
kennt, að þar sé fisktegund
þessi bezt, en enginn fiskur
mun jafn misjafn og steinbít-
urinn að gæðum
j Við verkun þess fisks, sem til
raun var gerð, var mjög til alls
vandað og eingöngu tekinn góð-
ur fiskur og gallalaus. Þetta bar
þann árangur, að steinbítur
varð eftirsótt vara á Ameríku-
markaði, og mun jafnvel hafa
verið svo, að naumast var hægt
að selja þorskflök, nema stein-
bítur væri boðinn með.
Þá var það, að farið var að
veiða og verka steinbít í mjög
stórum stíl, og steinbítur veidd-
ur af togurum var tekinn til
vinnslu framan af vetri og um
miðjan vetur, en þá er hann að
þeirra dómi, sem þekkja hann
sem matarfisk, nær óætur. þvi
að hann fer fyrst að fitna, er
hann gengur á grunnmið. Einr,-
ig var þá allt hirt og ekki gkeytt
um úrval.
Afleiðingar þessa urðu eðlilega
þsér, að eftirspurn eftir þessari
vöru á erlendum mörkuðum
féll og verðið jafnframt.
Nú virðist ekki óeðlilegt að á-
lykta, að takast mætti að vinna
upp mai'kað á þessari vöru á
ný, ef vel væri unnið. En þá
þyrfti það að vera á vegum
þeirra ,sem bezt þekkja til, og
virtist jafnvel ekki óeðlilegt, nð
Vestfjarðasteinbítur fengi sér-
stakt vörumerki, ef útvegsmenn
og frystihúsaeigendur þar vildu
gera tilraun á ný að framleiða
úr honum úrvalsvöru“.
VETUR
TVÆR veðurmyndir úr
Reykjavík í gærdag. Á
þeirri efri baksar fóikið
upp Hverfisgötuna; við
„skutum“ það út um
glugga Alþýðublaðsins.
Neðri myndin er út miðj-
um miðbæ, þar sem hragl-
andinn segir trl sín á
mannfólkinu.
Unglingamet
Á INNANFÉLAGSMÓTI ÍR
í gærkvöldi setti Jón P. Ólafs
son unglingamet í hástökki,
1,94 m. Hann átti sjálfur garnla
metið — 1,90 m. Jón reyndi
næst við 2 metra og átti eina
góða tilraun.
Ríkið hyggst
kaupa fjall
LIKLEGT er talið, að
ríkið kaupi fjall nokkurt
á næstunni. Hafa íslenzk-
ir jarðfræðingar lengi
haft áhuga á því, að fjall
ið Grábrók í Borgarfirði
yrði friðað en til þess að
slíkt megi verða, þarf rík
ið að kaupa fellið.
Grábrók er eini gígurinn í
þjóðbraut og yrði það mikill
sjónarsviptir ef fellið hyrfi, en
nokkuð hefur verið tekið úr
því í ofaníburði.
Hefur náttúruverndarráð
beitt sér fyrir því undanfarið,
að fjallið yrði friðað og standa
nú góðar vonir til þess að fjár-
veitingarnefnd taki í tillögur
sínar fjárveitingu til kaupa é
fjallinu.
Ekkert hefur verið tekið úr
Grábrók í eitt ár. j
Hljómplötuklúbbur
Alþýðublaðsins
Á MÁNUDAG verður síðasta
tækifærið að gera pantanir á
liljómplötum hjá Hljómplötu-
klúbbi Alþýðublaðsins á þeim
plötum sem eiga að vera konrn-
lirngað til lands fyrir jól. — í
dag, laugardag, verður af-
greiðslan opin til kl. 6. Áhugi
hefur verið mikill á klúbbnum
og margir pantað, flestir sí-
gild verk.