Alþýðublaðið - 22.02.1961, Blaðsíða 8

?
Hemingvvay er ný-
kominn af spítalan-
um.En þótt hann virð
ist hafa náð sér að
fullu eru blaðamenn
vestra sagðir vera
sármóðgaðir við
hann. Ástæðan mun
vera sú, að hann hélt
engan blaðamanna-
fund eftir að hann
kom af spítalanum.
Öskuvondur aðdá-
andi komst svo að
orði er hann heyrði
frétt þessa:
— Engan blaða-
mannafund? Hver
fjandinn er það sem
gengið hefur að
manninum?
HIÐ LJUFA L
/ RÓM - AÐ MESTU HORFIÐ
LÁ DOLCE VITA eða
hið ljúfa líf á Via Veneto,
gleði og hneykslisgötu
Rómaborgar er að hverfa
af sjónarsviðinu. Fólk það,
sem stóð fyrir nektarsýn-
ingum, áflogum og hneyksl
isatburðum og fleiru því
um líku, sem fjallað var
um í hinni frægu mynd
„La Dolce Vita“ hefur tek
ið saman pjönkur sínar svo
að lítið liefur borið á,
flutt burt og farið að hegða
sér skikkanlega.
Útikaffihúsin á Via Ven-
eto eru enn þéttsetin, en
fólkið þar er flest virðu-
legt miðstéttarfólk, smekk
legt og látlaust til fara. —
Fólk, sem komizt hefur í
fyrirsagnir blaðanna og
æsifréttir spókar sig enn
þarna um, en það er líka
orðið virðulegt. Flest hefur
það hætt við hið æðislega
næturlíf og einbeitt sér að
vinnu sinni.
Hvað hefur orðið af fólki
því sem sá fyrir slúðursög
um fyrri ára?
Mesti „Bóhem“ þeirra
allra, listakonan ljóshærða,
Novelle Parigini,
heldur sig innan dyra
heima hjá sér og bíður
þess að hún ali barn — sem
hún neitar þó að segja hver
sé faðir að. Novella, sem
fremur en flestir ein-
kenndi hið taumlausa „bó-
hemalíf“ Via Veneto, hef
ur orðið öðrum hvatning
um að draga sig í hlé eins
og hún hefur gert.
Antonio Gerino mark
greifi, eigandi frægs næt-
urklúbbs í Rómaborg er
oðinn eins konar velgerð-
armaður næturklúbba. —
Ferðast hann um þvera og
endilanga Ítalíu og reynir
að rétta vir kútnum hjá
næturklúbbum, sem eiga í
vök að verjast.
Filippo O r s i n i prins,
sem missti stöðu hjá
Vatikaninu vegna ástar-
ævintýris með ensku leik-
LINDA CHRISTIAN:
Bíður þess að hún verði
léttari.
konunni Belinda Lee, og
varð vegna þess arna eitt
bezta agn slúðurdálka
blaða víða um heim, vinn-
ur nú hjá tryggingaféiagi
kvikmynda.
Olghina greifafrú d i
Robilant sem fræg
varð um víða veröld fyrir
afniælisveizlu sína fyrir
tveim árum, en henni lauk
með nektardanssýningu
týrkneskrar „magadans-
meyjar“, og var miðpunkt
ur æsifrétta af betri borg-
urum, er nú blaðamaður
hjá vikublaði í Róm.
Meira að segja kvik
myndaleikarar hafa nú
hægt um sig. A n i t a E k -
b e r g, en myndir af
skrípalátum hennar voru
nær daglegur viðburður í
blöðununt áður fyrr, hefur
svo rnikið að gera, að hún
hefur ekki einu sinni tíma
til að fara út á kvöldin.
Anthony Steel,
fyrrverandi eiginmaður
hennar, hefur horfið eitt-
hvað út í buskann án þess
að nokkur hafi tekið eftir
því. F a r ú k uppgjafakóng
sér ekki nokkur sála leng
ur.
Edmund Purdon
og kona hans, A 1 i c i a,
hafa bersýnilega komizt að
vopnahléi og rífast ekki
lengur í viðurvist ókunn-
ugra. Linda Christ-
i a n, sem nú býr í Róm á-
samt börnum sínum, virð
ist orðin umhyggjusöm
móðir. Eva Bartok
lifir rólegu lífi á heimili
sínu ntilli þess sent hún
leikur í kvikmyndunt. Og
John Barrymore
y n g r í hefur kvænzt
ítalskri leikkonu og ekki
orðið neinn fréttamatur
það sem liðið er af þessu
ári.
Norðurlandastúlkur virð
ast vera að ná æ meiri
vinsældum í næturklúbb-
um Parísar. Upp á síðkast-
ið hafa birzt auglýsingar í
blöðum í Svíþjóð og víðar
á Norðurlöndum þar sem
Folies Pigalle og 8 aðrir
næturklúbbar óska eftir
því að komast í samband
við leikhúsfrömuði, sem
kynnu að vilja og geta ráð
ið ballettdansmeyjar, nekt
ardansmeyjar og línu-
dansara til starfa í París.
Enn sem komið er hafa
fáar stúlkur boðið sig
fram enda hafa þær sumar
hverjar lesið of margt
misjafnt um næturklúbba
Parísar til þess að láta
freistast. Þær vita sem er,
að margar ljóshærðar, nor
rænar stúlkur hafa lent í
klónum á samvizkulausum
útlendingum, og að Pigal-
le er sjaldnast leiðin til
frægðar og frama. 1 af
hverjum hundrað komast
langt á listabrautinni, hin-
ar 99 hafna að lokum í mis
jöfnum stöðum í „gleði-
hverfi“ Parísar.
Folies Pigalle er aðal-
skemmtistöð Parísar. Það
nær yfir 15 næturklúbba,
nokkur ,,leikhús“ og aðra
samkomustaði, þar sem
fólk lætur féfletta sig. —
Starfsfólk þessa „fyrirtæk-
is“ eru um 500 manns. Sá
sem stjórnaði þessu öllu
til dauðadags var Machat
Martini. Hann fæddist í
Sýrlndi árið 1910 og lagði
stund á lögfræði og bók-
menntir um árabil við há-
skólann í Kairo. Áður en
hann fluttist til Parísar rak
hapn lögfræðiskrifstofu í
Damaskus. í París varð
hann þekktur sem „mað-
urinn með appelsínusaf-
ann,“ því að þótt hann væri
tíður gestur á öllum bör-
um og næturklúbbunum
við Signubakka, drakk
hann aldrei annað en ap-
pelsínusafa. Aldrei virtist
hann skorta fé, en hvaðan
hann fékk það, vissi eng-
inn.
ORSINI prins. Hér sést hann í næturklúbl
myndin tekin fyrir þrem árum, þegar kvennafí
og æðislegt líferni kostaði hann stöðu hiá Vati
(Bak við hann sjást Gina Lollobrigida og ma?
Leikur Eichman
WERNER Klemperer,
Bandaríkjamaður, fæddur
í Þýzkalandi, sem fallizt
hefur á að fara með hlut-
verk hins illræmda naz-
ista, Adolf Eichmanns í
nýrri kvikmynd, segist
ekki hafa neina ástæðu til
að óttast að það hafi slæm
áhrif á leikferil hans.
Þegar hann var beðinn
um að leika aðalhlutverkið
í myndinni „Operation
Eichmann“ réðu margir
vina hans honum eindreg-
ið frá því. En Klemperer
hafði ráð þeirra að engu,
enda segist hann hafa leik-
ið alls konar þorpara og
að þetta sé nokkuð sem
leikarar verði að gera. En
Klemperer, sem á Gyðing
fyrir föður, setti framleið-
endum myndarinnar eitt
skilyrði. Hann vildi full-
vissa sig um, að Eichmann
myndarinnar væri ekki
„góður strákur“, sem ætti
við sálræna erfiðleika að
stríða.
Klemperer kveðst ekki
munu reyna að sýna Eich-
mann sem taugaveiklaðan
og brjálaðan mann, heldur
sem skynigædda veru. —
Orðið „mannleg vera“ seg-
ir hann að ekki sé hægt að
nota um Eichmann.
Þegar ég leik han
ig, segir Klemperei
hinir hryllilegu glæ
greinilegri en ella.
maður á sér all
sökun.
Klemperer segir,
mann sé mjög var
hlutverk. Hann seg
fremur, að það sé r
legt, að fólk sé n
hvað gerðist og hvai
að geta gerzt á ný
mann stendur fy:
versta sem hægt
hugsa sér í manns
Saga þessi verður ;
öllum kunn.
Egypzkar konur
einkum giftar
sáran. — Egypzkh
menn mega ne
enn hafa fjórar
Eiginmenn mega sk
konur sínar, ef þe
sannað að þeir hafi
að að þeim.
Eb um þassar i
berjast kvenréttir
ur í Egyptalandi fy
að koma á lögun
koma í veg fyrir að
fái skilnað einfald'
því að hann vilji '
g 22. febr. 1961 — Alþýðublaðið