Alþýðublaðið - 30.04.1961, Blaðsíða 3

Sprúttsali tekinn
GUÐMUNDUR Hermanns-
son, varðstjóri, sem mest
hefur herjað á leynivínsal-
ana í Reykjavík, tók í gær-
morgun Hainfirðjng sem
lengi hefur verið grunaður
um leynivínsölu í heima-
húsum.
Hafnfirðingurinn haíði
farið á einkabfrciö sinni til
Reykjavíkur og keypt 10
flöskur af brennvíni og 2
flöslcur af gini. Hanu var
með vínið í bifreiffiiini, þeg
ar liann var tekimi_
Hann viðurkennrii, að
liann fengist við vínsölu
heima hjá sév og vín’ð, sem
hann var íekinn með, væri
ætlað til sölu.
Síldin stygg
Framhald af 16. síðu.
itt að eiga við 'hana. T. d.
fékk Heimaskagi eklkert í
nótt og Höfrungur aðeins 300
tunnur. Er hiann enn að veið
um.
Tæpar 200 lestir bérust á
land í gær af 19 netábátum og
20 lestir af handfæraibátum.
Aflinn ivar nokkuð misjafn,
26 1. og allt niður í 5. Afla
hæstir voru Sigurður AK 26
lestir, Sveinn Guðmundsson
^1^2 lest og Sigurður SI
HV2 lest. Hdan.
manna
ÞJÓÐVILJINN hefur nú und
anfarið birt margar greinar,
þar sem reynt er að sýna fram
á það, að kjör launþega og þá
sérstaklega Dagsþrúnarmanna
hafa farið rýrnandi undanfarið
þótt þjóðartekjurnar hafi far-
ið stórvaxandi og hefur Þjóð-
viljinn borið fyrir sig ritgerð
eftir ungan hagfræðing, sem ný
lega birtist í tímariti Fram-
kvæmdabankans „Úr þjóðar-
búskapnum“. Er skemmst af
að segja, að^ Þjóðviljinn rang-
túlkar mjög þær tölur og töfl-
ur, sem hagfræðingurinn birti
í grein sinni og fær vegna þess
allt aðra niðurstöðu en með
réttu verða dregnar af ritgerð-
inni.
Þjóðviljinn gerir mikið úr
því, að í ritgerðinni sé sýnt
fram á, að þjóðartekjurnar hafi
um það bil tvöfaldast á árunum ;
1950—’58, en á þessu tímabili j
liafi kaupmáttur tímakaupsins j
hins vegar aðeins aukizt um
81/á%. Þjóðviljinn gleymir
ihins vegar alveg að taka til-
lit til fjölmargra atriða, sem
gera samanburð á þessum
stærðum á þann háU sem Þjóð-
viljinn gerir hann algjörlega
út í bláinn. Þjóðviljinn gleym-
ir t. d. að taka tillit til þess að
fjöldi vinnandi fólks jókst
mjög á þessu tímabili, og enn-
fremur er í þjóðarframleiðsl-
unni og aukningu hennar auð-
vitað talin öll fjárfesting auk
fyrninga af hvers konar eign-
um svo að augljóst er, að þjóð-
arframleiðslan öll kemur ekki
til skiptingar sem einkaneyzla.
Þá gleymir Þjóðviljinn og al-
gjörlega að taka tillit til allrar
aukningar á útgjöldum hins
opinbera til félagsmála og ann-
arrar þjónustu við einstakling-
ana og til skattalækkana. Hlut-
deild fjárfestingarinnar og fyrn
inganna í þjóðarframleiðsl-
unni hefur án efa aukizt mjög
á þessu tímabili, s^o að það er
Frh. af 1. síðu
inn mundi leggjast gegn afhend-
ingu handritanna. Enhann sagði,
að álit háskólans væri ekki eins
slæmt og menn hefðu reiknað
með. Sumir hefðu búizt við, að
háskólinn mundi telja, að lög-
gjafarvaldið hefði ekkj heimild
til ,þess að samþykkja afhend-
ingu handritanna en í heimild
skólans væri gengið út frá því,
að löggjafinn gæti tekið ákvörð-
un um málið. Að v;su vildi einn
prófessorinn við háskólann
leggja hina lagalegu hlið rnáls-
ins undir alþjóðadómstólinn i
Haag.
Stefán sagði, að það væri
ekki nema eðlilegt, að háskól-
inn mælti gegn afhendingu
handritanna. í rauninni ætti
háskólinn mjög erfiit með að
mæla með afhendingu hand.it-
anna, þar eð margs konar rann-
sóknarstarf háskólans byggðist
á handrítunum og háskólanum
hefði ver'ið falið að varðveita
þau.
Stéfán sagði, að lionum
befðu rétt nýlega verið að ber-
ast morgunblöðin (laugardags-
blöðin) og væri enn sami tónn-
inn í málgögnum íhaldsmanna,
Berlingske Tidende og Dagens
Nyheder. í morgun heimta þessj
blöð, að málið vrerði borið und-
ir þjóðaratkvæði, sagði Stefán.
Alþýðublaðið spurði Stefán
hvort ekki væru til þingmenn í
röðum stjórnarandstöðuflokk-
anna, sem styðja mundu málið
einnig. Kvað Stefán marga
I rnenn í röðum stjórnaraiidstæð-
l inga mjög velviljaða íslending-
um í málinu. Væri það svo, að
stjórnarandstaðan gagnrýndi
fyrst og fremst méðferð ríkis-
stjórnarinnar á málinu
Erik Eriksen sagði t. d. i við-
tali við blað eitt úti á landi ný-
lega, að hann væri meðmæltur
því, að íslendngar feng.iu hand
ritin, en hann gæti ekki sætt
sig við meðferðríkisstjórnarinn
ar á málinu, þar eð ekkert s.irn
ráð hefði verið haft við stjorn-
arandstöðuna. háskólanu né
aðra. er hlut. ættu að málinu.
Sagði Stefán, að svo virtist
sem stjórnarandstaðan vildi nota
tækifærið til þess að ráðast harð
lega að ríkisstjórninni fyrir
meðferð málsins.
Stefán kvaðst hafa verið við-
staddur í danska þinginu, er
handritafrumvarpið hefði veríð
lagt fram s. 1. fimmtudag —
Hefði Jörgen Jörgensen mennta
málaráðherra ,þá fluít ágæta
ræðu en sá háttur tíðkastídanska
þinginu, að um leið og frumvarp,
er lagt fram fylgir menntamálp-
ráðherra því úr hlaði en fleiri
tala þá ekki, heldur fer málið
sjálfkrafa til fyrstu umræðu —
Sagði Stefán, að .fyrsta umraeða
um málið yrði n. k. fimmtudag
og mundi Alsing Andersen þá
flýtja framsöguræðu.
Að lokum sagði Stefán Jóhann
— að hann væri mjög ánægður
með samkomulag það, er náðst
hefði um handritamálið og sagði
hann, að lausn sú, er frumvarp
dönsku stjórnarinnar gerði ráð
fyrir væri mjög hagkvæm ís-
lendingum.
Bj, G.
verka-
í sjálfu sér alveg eðlilegt, að
einkaneyzlan eða kaupmáttur
tímakaupsins vaxj minna en
sjálf þjóðarframleíðslan. Þeg-
ar fjárfestingin fer að skila
arði, á hins vegar einkaneyzl-
an og kaupmáttur tímakaups-
ins að geta aukizt hraðar en
þjóðarframleiðslan.
Þá hefur það verið annað að
al atriðið í öllum greinum Þjóð
viljans, áð í ritgerð Árn.i Vil-
hjálmssonar komi fram, að
meðal neyzla meðal fjölskyidu
hafi numið 100,000,00 kr. árið
1958. í grein Árna Vihjálmsson
ar er að vísu skýrt tekið fram,
að tölurnar, sem þar eru birtar
um heldur einkaneyztu þjóðar-
innar, eru algjörar áætlunartöl
ur og margt bendir til þess, að
‘þær séu í hæsta lagi. Með hlið-
sjón af því er auðvitað mjög
hæpið að byggja staðhæfingar
á neyzlu meðal fjölskyldu eða
hvers einstaklings á þessum töl
um En algjörlega fráleitt er,
að setja fram staðhæfingar um
meðal neyzlu fjölskyldu á
þessum grundvelli og bera þær
tölur saman við árskaup Dags-
brúnarmanna á lægsta Dags-
brúnartaxta og án nokkurrar
yfirvinnu. A. m. k. yrði Þjóð-
viljinn að taka tillit til raun-
verulegra tekna launþeganna,
en samkvæmt rannsóknum,
sem einmitt Framkvæmdabank
inn hefur gert á raunveruleg'-
um meðaltekjum verkamanna,
sjómanna og iðnaffarmanna á
þessu ári, 1958, námu meðal-
tekjur þeirra á því ári 75.000
kr. Við þetta bætast svo fjöl-
skyldubætur og tekjur annarra
fjölskyldumeðlima en íyrir-
vinnu fjölskyidunnar En sam-
kvæmt þeim tölum, sem Þjóð-
viljinn byggir á um fjölskyldu-
störf annars vegar og þeim
sem Árni Vilhjálmsson bygg'r
á um tölu vinnandi fólks er 1,6
vinnandi maður í þeii—i meðal-
fjölskyldu, sem Þjóðviljinn
byggir alla útreikninga sína á.
Þegar tekið er tillit til þessa
er í raun og veru enginn telj-
andi munur á niðurstöðuin
Árna Vilhjálmssonar um upp-
hæð meðlimaneyzlunnar á
mann og meðaltekjum laun-
þega samkvæmt úrtakarann-
sóknum Framkvæmdabankans.
bankans
Af þessu öllu sézt, að var-
lega verður að taka útlegging
um Þjóðviljans á tölum Árna
Vilhjálmssonar. Það er segin
saga um allt það, sem Þjóðvilj-
inn skrifar um verðlags- og
kaupgjaldsmál, að hann tekur
yfirleitt aldrei tillit til aukn-
ingar fjöskyldubóta og lækkun
ar beinna skatta í útlegging-
um sínum. Hann miðar og allt-
af við mánaðartekjur eða árs-
laun, sem grund\rallast á tekj-
um Dagsbrúnarmanns, sem
ynni átta tíma á dag samkvæmt
lægsta kauptaxta En sam bet-
ur fer eru raunverulegar tekj-
ur Dagsbrúnarmanna og anrx-
arra launamanna mun hærri en
þessu svarar eins og skýrslur
ótvírætt sýna.
DÓMUR varð kveðinn upp
í Sakdómi VestmarSnaeyja eft
ir hádegi í gær yfir skipstjór
anum á brezka togaranum
Starella. Skipstjórinn hlaut
172,500 ikr.. sekt, en 15 mán
aða varðhald til vara. Allur
afli og veiðarfæri voru gerð
♦ upntæk.
Togarinn. Etarella frá Hull.
Alþýðublaðið
30. aprí'l 1961 3