Alþýðublaðið - 21.02.1962, Qupperneq 12

MCk'MAN? DÍTER COm? -
RIN6 PUNDTTIL BÍADEfJE•
öó FÁ DE'A VLATRYDDZ
FCRS/DERNE - DET HER SH-
VER ÁRETS SENSAT/OH/
AKTIERNES NYE KURS
SiSER N06ET ANDET.
sm DE IXKE K0BS FEN’NI-
MORE-AKTIERCOCTER? DE
ER BlLlKÓEjm ! ■ y
JE6 ER MERE INTERES-
SERET / KENSIN6T0N-
PAPIRER - INDEN 0£
SL/VER FOR DYRE!
06 HER TRCEDE MAN,
AT RENSIN6T0N-M/NEN
VAR F.T FALUTBO ! y
Simm
ÆTLIÐ þér ekki að kaupa hlutabréf í of dýr. — Og hér héldu menn, að Kens- Ilringdu í blöðin oS segffu þeim, að rýma
Fennimore-námunum, Colter? Þau eru ington náman væri úr sögunni. — Nýja til á forsíffunum. Þetta hér verffur frétt
ódýr núna. Ég hef meiri áhuga á Kens- verffiff á hlutabréfunum segir dálítiff ársins.
ington hlutabréfum, — áffur en þau verða annaff. Hickmann! Colter hérna megin
m
FYRIR LITLA FÓLKIÐ GRANNARNIR
+ HEILABRJÓTUR: Ung
stúlka spurði blóm um mik-
ilsvert hjartans mál með því
aff slíta af því krónublaðin
og segja til skiptis: já. nei,
já, nei, kannslci . . . Blórnið
sagffi já. Ef hún hefffi nú sagt
já, nei, kannski, já; nei, kann
ski . . . liefði svariö orffið
kannski. Það voru yfir 21
krónublað á blóminu en fæiri
en 30. Hvað voru krónu-
blöðin mörg?
(Svariff er neffst á síðunni).
Fiskvinnsla
kennd í Gagn-
fræðaskólum?
KÓNGSDÓTTIRIN SEM
VILDIEIGNAST MÁNANN
Meðan verðiirnir fóru með fólkið í fangelsið,
var kóngurinn önnum kafinn við að hækka Adda
spæjara í tign og hann hafði varla lokið því, þegar
Baddi spæjari kom inn dulbúinn eins og venju-
legur viðskiptavhiur í búð. Á eftir honum kom
vefnaðarvörukaupmaður, fjörutíu og þrjár af-
greiðslustúlkur, barnfóstra og barn í vagni.
„Hverjir eru nú þetta?“ .spurði kóngurinn.
„Þetta er grunsarslegt fólk, yðar hátign,“ —
sagði Baddi spæjari. Eg tók eftir því, að þessi
barnavagn stóð í hei'lan hálftíma utan við búð
kaupmannsins hérna, og barnið orgaði þvílík ó-
sköp, að það hlaut að vera eitthvað grunsamlegt
við það. Eg gekk til barnsins og spurði það, hvað
gengi að því, en það vildi ekkert segja mér, bara
orgaði eftir sem áður.
Eg fór inn í búðina og sá, að það var verið að
afgreiða barnfóstruna, hún var að kaupa eitthvað
blátt efni. Hvað er þetta, segi ég við hana. Skiptu
þér ekki af því, segir hún þá. Ég skipti mér víst
af því, segi ég og þríf af henni efnið. Og hérna er
— Ég er búin aff reikna það út, aff ég hef staðið hér í
skammarkróknum sjö vikur af lífi mínu — saman lágt.
það, yðar hátign“. Baddi spæjari dró einhverja
bláa flík upp úr vasanum.
„Hvað er þetta?“ spurði kóngurinn.
„Það var einmi'tt það, sem ég spurði hana,
yðar hátign, en þá sagði hún, að ég væri dóni! og
vildi ekki segja mér það“.
„Ég tók hana auðvitað fasta úr því, að hún
vildi ekki játa og til þess að vera viss um, að ég
væri ekki að gera neina vitleysu tók ég alla aðra,
MEÐAL mála, sem Fiskiþing
hefur tekiff til meðferffar aff
þessu sinni er þörfin fyrir
aukna fræðslu í skólum lands
ins á öllu er lýtur að öflun og
úrvinnslu sjávarafurða. Gerði
þingið samþykkt, þar sem ósk-
að er eftir því að kennsla í þess
um efnum verði tekin upp í
unglinga- og gagnfræðaskól
um.
Hér fer á eftir samþykkt
þingsins um fræðslumál:
Fiskiþing ályktar að beina
því til Fiskmatsráðs, að það
hraðk sem mesl undirbún-
ingi og skipulagningu fræðslu
og rannsóknarmála, sem því er
falin samkvæmt lögum um
ferskfiskeftirlit, og miða eiga
að bættri meðferð sjávarafla.
Ennfremur beinir Fiskiþing
því til Fiskmatsráðs og
Fræðslumálastjóra, að nú þeg-
ar verði fræðslugögunum breytt
þannig, að tekin verði úpp í öll
um unglinga- og gagnfræðaskól
um hagnýt kennsla í hverskon
ar vinnu er lýtur að öflun og
úrvinnslu sjávarafurða. Einn-
ig væri ákjósanlegt, að komið
væri upp skóla, þar sem hægt
væri að mennta og þjálfa það
fólk, sem starfar að fiskiðnað-
inum.
Jafnframt ályktar þingið að
skora á ríkisstjórnina, að Fisk-
matsráði verði gera fjárhags
lega kleift að sinna þessum mál
um á viðunandi hátt.
12 21- febr. 1962 — Alþýðublaffið
‘LZ UoCjqBnSH S!A HVAS