Alþýðublaðið - 22.02.1962, Page 13
UM daginn birtum við mynd-
ir af vortízku þeirra allra
ýngstu, og þá er kominn tími
til að tala um boðskap París-
ar fyrir hinar eldri á þessu
upprennandi vori:
„Það er indælt að vera ung-
í vor“, segja þeir, sem
gerst þykjast vita. Bæði litir
og línur fatanna eru sérstak-
lega heillandi fyrir ungu
stúlkurnar. Dragtirnar eru
forspurslaust einkum fyrir
]>ær, sem eru yngri en þrítug
ar, — en frakkana geta allir
notað.
FRAKKAB OG DRAGTIR
vorsins eiga að vera „mjúk-
Icgar“, sniðnar eftir líkaman
um en ekki aðskornar. Dragt
arjakkarnir eru mjög stuttir,
og pilsin eru ýmist með „trom
pet-Iagi“, b. e. víkka niður,
eða með Vmar-fellingum,
sem kallaðar eru, — b. e. loku
fellingum, sem opnast að neð
an. Sama máli gegnir um
frakkana, sem nú eru alls ráð
andi. Þeir eiga ekki að vera
aðskornir, — en engum á þó
að dyljast, að það er kona með
barm og mjaðmir en ekki
spýta, sem frakkan ber. Ým-
ist víkka þeir lítið út eða
meira, — en um eiginlega
vídd er alls ekki að ræða.
RAjJDI LITURINN tröll-
ríður París, — og sagt er að
sama sagan sé í Skandínavíu.
En fleiri litir eru á boðstóln
um svo sem blátt og mjög
Ijósir litir, hvítt, blágrænt og
grænn litur, sem kailast „stuð
grænt“. Sagt er, að þótt litur-
inn -beri óneitanlega æsandi
nafn, — hljóti hann ekki sér-
lega náð fyrir augum nor-
rænna kvenna, — því að lit
urinn er kaldur í köldum
löndum, og fölt andlit sýnist
enn fölara í nálægð hans.
Mjúk efni, sem leggjast vel,
eru mest í tízku, shantung og
mjúk ullarefni.
Fyrst minnst var á Skandí-
navíu er rétt að geta þess, að
sænskur tízkukóngur, Zober
að nafni, hefur hrundið af
stað geysilegri tízkuöldu, sem
hefur þegar gripið um sig á
Skandínavíu og er spáð sigri
víðar. Hans meistaraverk eru
molskinnsreiðbuxur, sem
ungu stúlkurnar ganga nú í
dagsdaglega í stað síðbuxna
og „heima-sloppa“. Það þægi
legasta við þessar rciðbuxur
er það, að sagt er, að ekki
þurfi að samræma buxurnar
við uppruna sinn — þ. e.
hesta, — en það væri dýrt
spaug fyrir marga borgar-
dótturina, sem vill tolla í tízk
unni, að þurfa líka að kaupa
sér liest. Nei, eigandinn þarf
ekki að þekkja hest frá kú!
Svar Parísar við þessum
ískyggilega vinsælu reiðbux-
um Zobers eru „bikini-bux
urnar“, sem eru mjög
„lágar“ og einkum ætl-
aðar til notkunar við utan
yfir-blússu“, — í heimahús
um, á baðstrandarhótelum og
við tvistdans, — en þá á blúss
an að vera mátulega síð til
þess að hún hylji nakinn lík-
amann, — en nægilega stutt
til þess, að hún lyftist upp í
dansinum þannig, að sjá megi,
að stúlkan er í „bikini-síð-
buxuin“.
Myndirnar eru svipmyndir
af vortízkunni hér og þar.
HÁRBÖND og hár-
spennur ýmis konar
hafa að undanförnu
notið mikilla vinsælda
úti í heimi. Þar fást
hárbönd í öllum regn-
bogans litum úr nælon
teygju, — og þau bönd
eru allra banda bezt,
en á meðan að við bíð
um eftir því, að þau
komi í verzlanir hér,
getum við reynt að búa
okkur til bönd, — en
nauðsynlegt er áð
festa bandið saman
með teygju, sem ekki
sést undir hárinu, —
annars rennur það. —
Eina sá ég með skinn-
band í Ijósa hárinu
sínu. Skinnbönd fást
í Vogue á Skólavörðu
stíg, — kannski víðar,
— þau fara vel við
sum vetrarföt, — en
þau eru dýr ....
★
KONA sagði mér, að
bezta krem, sem hún
hefði nokkru sinni
reynt, væri Barna
krem, — MEDICA.
Þetta er íslenzk fram
leiðsla, — og hún
sagði, að efnafróður
maður hefði sagt sér,
að þetta krem væri sér
staklega vel saman-
selt. Hún notaði það
fyrir næturkrem, dag-
krem, hreinsunarkrem
,,, yfirleitt til alls,
sem húð hennar átti
að vera til blessunar,
og sagði það gera sitt
gagn á öllum sviðum.
Einn kost hafði þetta
krem til viðbótar, sem
sé þann, að það er mjög
ódýrt, krukkan kost-
aði ekki nema rúmar
tuttugu krónur. En sá
er galli á gjöf Njarðar,
að ég hef enn hvergi
séð það í verzlunum,
og í MEDICA var sagt,
að það væri eingöngu
selt til verzlana —
ekki til einstaklinga!
HEYRT EÐA (OG) SÉÐ
Alþýðublaðið — 22. febr. 1962 13