Alþýðublaðið - 05.07.1962, Blaðsíða 12
(RaiiiisuKnaiieiðangur Eddies hefst um Þa3 hefði getað verið þægilegt að hafa náungi hanu er . . .
ívöldið). spjallað nokkur orð við fyrrverandi mann- . . . En núna vil ég helzt komast lijá því að
Hér er gatan . . . Ég er að fara á nr. 36. inn hennar fyrst til þess að sjá, hvers stands hitta hann ....
Danni og asninn
dásamlegi
geta komið. Allir vissu, að hann var væntanlegur
og ungfrú Dalla, sem þegar hafði heimsótt hann
vissi hvað hann myndi lcoma með sér í skól-
ann. Hún stóð aftarlega í hópnum, meðan hann
tók utan af flata, briína pakkanum, sem hann bar
svo vandlegga undir hendinni.
„Hvað ertu með þarna“, sagði Albert.
„Það er asiiinn minn, það er Finnigan O. Flanag
an“, sagði Danni.
Börnin þyrptust allt í kring um hann, til þess að
sjá, þegar hann tók utan af myndinni og hann opn
aði stóra, brúna umslagið með myndinni af asn-
anum, sem var hvííur eins og perublóm, eins og
snjór á fjallstindi — eða eins og hvít málning.
Börnin göntu af aðdáun. Asninn sýndist énn hvít-
ari af því, að hann stóð upn við svarta skrúinn.
Augu asnans glóðu eins og rauðir rúbínar og hóf
arnir glóðu eins gyllíir og málning gat gyllt þá. Og
hefði nokkur verið «nn í vafa, þá stóð kennslukon
an þeirra við afíurendann á asnanum o?r Ivktaði af
rósinni á hala Finnigans og hrosti eins hjart og
fallega eins og það væri sólin sjálf, sem kæmi fram
úr skýjum.
Jæja, mamma.
„Flott“, sögðu allir krakkarnir í einu.
„Og þarna er ungfrú Dalla“, sagði Maja. Hún
kallaði áköf til kennslukonunnar: „ungfrú, þetta
ert þú þarna á myndinni“.
„Það er nú líkast til“.
„Og þetta — er þetta í raun og veru Finnigan?“
„Ilver annar gæti það verið? Það hefur aldrei
verið neinn asni til, sem líkist Finnigan“.
Og svo hóf hún að segja þeim frá dásemdum, sem
voru langtum fremri þeim, sem pahbi Danna hafði
tileiknkað asnanum, samt sem áður voru sögumar
Ný-nazistar
í London
Framhald af 13. síðu.
voru orðnir þreyttir í raddbönd
unum. En þegar ræðumenn, sem
voru Dennis Pirie, vara-fram-
kvæmdastjóri hreyfingarinnar,
John Tyndall, framkvæmdastjór-
inn og fyrrnefndur Jórdan, hugð-
ust ganga burt af ræðupillinum,
hófust áhorfendur lianda og
hugðust taka á kauðum.
Um stund virtist svo sem leið-
togarnir mundu komast að bílum
sínum, sem stóðu að baki stytt-
unnar. En þegar reiður mannfjöld
inn sá, hvað verða vildi, um-
kringdi hann algjörlega bílana,
sem lögreglan liafði þó sett r-terk-
an vörð um. í einu brezkn blað-
anna er talið, að þó hefði ailt
getað farið sæmilega, ef einn
af nazistunum hefði ekki veifað
einum fánanum.
Það skipti aðeins nokkrum sek-
úndum, að mannfjöldinn ruddist
gegnum raðir lögreglumanna,
braut framrúðu annars bílsins og
kveikti í fána fylkingarinnar, sem
er þannig gerður, að hann líkist
meréjum hinna rómversku her-
manna Caesar og á er letrað
„Bretland vakni“.
Dennis Piríe varð fyrir alvar-
legu hnjaski og yfirleitt munu
átökin, sem á eftir fylgdu hafa
verið einhver hin mestu, sem
dæmi eru um á slíkum opinber-
um fundi. Fjöldi manns særðist.
Loks tókst samt að ryðja braut
fyrir bílana, sem þá óku eins óg
örskot niður eftir Pall Mall, 'en
þeir, sem í þeim voru, heilsuðu
með Hitlers-kveðju.
Jordan var ekki í bilunum,
lieldur stóð hann enn við fótstall
Nelsans, Þegar hér var komið,
hugðist mannfjöldinn gera hon-
um nokkur skil, en lögreglunni
tókst að koma honum undan og
til neðjanjarðarbrautarstöðvar-
innar á Trafalgartorgi.
LÖGREGLUHEIM
SÓKN FRÁ
BIRMINGHAM
INNAN skamms kemur hingað
flokkur verðandi lögregluþjóna
frá Birmingham í Englandi. Ilann
mun fara á Langjökul og dvelja
þar um hríð.
Þessir verðandi lögreglubjónar
frá Birmingham, sem eru 13 að
tölu munu dvelja liér í 3 vikur.
í frétt sem okkur barst frá Eng-
landi segir, að þeir muni kanna
þá liluta Langjökuls, sem ekki
liafa verið kannaðir síðan 1933. í
för með þeim verður landafræði-
kennari frá skóla í Birmingham,
Mr. A. J. W. Roberts. Einnig verð
ur með i ferðinni varðstjóri frá
lögreglunni í Birpiingham, T. Leé
að nafni.
Það fylgir fréttinni, að lögreglu
þjónarnir muni gera athuganir
varðandi veðurfræði, jarðfræði og
fuglafræði.
Að sjálfsögðu er hér aðeins um
óhugamannarannsóknir að ræða.
12 5- iúlí 1962
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
í