Alþýðublaðið - 22.07.1962, Blaðsíða 4

skrifar um helgina:
VXÐ LÉTUM það fjúka í leið-
ara l vikunni, að enn einu sinni
væri Framsókn ekki með réttu
ráði í utanríkismálum, enda
þyrfti jafnan að múta flokkn-
■um, þegar mikið lægi við á þvi
sviðí.
Eins og vænta mátti hlupu
Tíminn og Þjóðviljinn á loft út
af þessum ummælum. Töldu
báðir víst, að hér væri um er-
lendar fémútur að ræða. En
svo er alls ekki. Það er skoðun
okkar við Alþýðublaðið, að eng-
inn ’ íslenzkur flokkur taki við
erlendum mútum, nema komm-
únistar.
H^ns vegar var átt við þ£
söguiegu staðreynd síðustu 15
ára, að Framsóknarflokkurinn
hefur aldrei tekið ábyrga af-
'stöðu til utanríkismála, þegar
hann hefur verið í stjórnaran.i-
stö«i. Þá reynir flokkurinn
jafnan að nota þessi mál sjálf--
um sér til pólitisks framgangs.
Þess vegna þarf að múta Fram-
sókji með völdum, helzt ráð-
herrastólum, til að hugsa um
þjóðarhag í utanrikismálum.
Ðæmin um afstöðu F ram-
sóknar á þessu sviði eru mörg.
Tökum til dæmis eitt: I»egar
Alþingi samþykkti, að ísland
skyldi ganga í Sameinuðu
þjóðirnar, greiddu aðeins tveir
Framsóknarmenn atkvæði með
því, en allir hinir voru á móti
eða sátu hjá. Þetta gerðist, þeg-
ar flokkurinn var í stjórnarand-
stöðu. Þótti sjálfsagt að róa í
málinu, vekja tortryggni, spila
á Xægstu hvatir skammsýnna
manna. Það gerði Framsókn.
En flokknum var lftiJl eómL að
þeirri framkomu.
Þegar Keflavíkursamningur-
inn var gerður, var Eramsóltn
enn utan stjórnar, og auðvitað
öll á móti (nema Jónas Jóns-
son). Samningurinn bjargaðist
gegnum þingið á 3"—4 atkvæð-
um — þar til í lokaatkvæða-
greiðslunni, að Eysteinn Jóns-
son og fáir menn með honum
skiptu um afstöðu og sam-
þykktu hann. Það brást heldur
ekki, að nokkrum mánuðum síð-
ar var Eysteinn kominn í ráð-
herrastól.
Nú var aðstaðan önnur. Fram
sóknarmenn samþykktu, að ís-
land gengi í Atlantshafsbanda-
iagið og varnarlið mætti koma
til landsins. En svo kom 1956.
Hermanh var áð sprengja
stjórnina og þá var samþykkt
að láta herinn fara. Um haust-
ið, þegar Hermann sat sem
fastast í ráðherrastól, var öllu
snúið við. Herinn mátti vera.
Þetta vor gerðist eitt and-
sfyggilegasta atvikið í sögu
Framsóknar og utanríkismál-
anna. Þá var dr. Kristinn Guð-
mundsson utanríkisráðherra
fyrir tilstuðlan Hermanns.
Hann sat í forsæti í ráði At-
lantshafsbandalagsins í París
og marglýsti þar yfir, að banda-
lagsþjóðirnar yrðu að styrkja
varnir sínar. En sömu daga
gekkst Hermann fyrir þeirri
samþykkt á Alþingi í Reykja-
vík, að ísland skyldi verá' vam-
arlaust. Við getum haft hvaða
stefnu, sem við viljum í þessu
máli sem öðrum. En að láta
utanríkisráðherra íslenzku þjóð
ariimar halda einu fram á al-
þjóðlegum vettvangi, meðan
flokksformaður hans og einka-
vinur gerir þveröfugt hér
heima, er framkoma, sem lítil-
lækkar þjóðina alla. Þetta at-
vik sýnir, hversu ábyrgðarlaus-
ir Framsóknarmenn eru, þegar
þeir meðhöndla utanríkismál
til að reyna að draga til sín
örfá atkvæði hér heima. Það er
þetta, sem átt er við, þegar
sagt er að Eramsóknarmenn
séu varla.með réttu ráði í utan-
ríkismálum.
Ríkisstjómin hefur komið
mjög drengilega fram við Fram
sóknarflokkinn í efnahagsbanda
- lagsmálinu. Ráðherrar hafa
mánuðum saman átt einka-
fundi með forustumönnum
Framsoknar og skýrt þeim frá
því, sem var að gerast. Við er-
um allir sammála um að verja
hagsmuni íslands eins vel og
unnt er I þessu máli, en það er
ekkert vit áð ákveða, hvernig
það verður bezt gert, fyrr en
allar upplýsingar liggja fyrir,
og útséð er um samninga ann-
arra fiskveiðiþjóða við banda-
lagið. Þess vegna hefur stjórn-
in ekki enn tekið sína afstöðu
eða lagt málið fyrir Alþingi til
afgreiðslu, eins og gert verður.
En nú hamast Tíminn ná-
kvæmlega eins og Þjóðviljinn.
Hann lætur þjóðarhagsmuni
lönd og Ieið — en hugsar ein-
göngu um að gera þetta við-
kvæma hagsmunamál að sem
mestu áróðursmáli til að skaða
stjórnarflokkana. sem halda á
málinu á ábyrgan hátt. Sérstak-
lega er sorglegt að sjá eysteinsk
una spretta eins og arfa í huga
hinna yngri Framsóknarmanna,
sem ættu að skilja þessi mál
betur en eldri menn flokksins.
Mál þetta er o£ alvarlegt til
að gera það að pólitískum leik-
soppi. Þjóðin verður að hafna
þeim mönnum, sem það reyna.
Það er óþarfi að bæta við enn
einum kafla í hina ábyrgðar-
lausu sögu Framsóknar í utan- .
rikismáltnn.

Údýr Blóm
Símar 22822 og 19775
Sfúlka óskast
til afgreiðslustarfa á skrifstofu, 4 klukkutíma á dag (frá kl. 1—5).
Starfstími liefst í byrjun september næstk.
Ritvélarkunnátta nauðsynleg. — Umsókn sendist blað-
inu merkt: „5 0 8“ fyrir 12. ágúst næstk.
4skriftarsíminn er 14901
RÚMAR 5 milljónir manna i
heiminum þjást af krabbameini,
sem á ári hverju veldur dauða 2
milljóna manna. í skýrslu sem
Alþ.h.brigðism.stofnunin (WHO)
sendi frá sér í vikunni, segir, að
krabbamein sé allsstaðar að íinna
og ekkert krabbameinslaust svæði
sé til í heiminum. ísland er það
land í heiminum, þar sem krabba
mein sé hlutfallslega tiðast, þar
eð 20% af öllum dauðsföllum
stafa af krabbameini. Af þessum
dauðsföllum stafa 50% af maga
krabba hjá karlmönnum en 33%
hjá kvenfólki. í skýrslunni er
bætt við, að ef það hefði einhver
á:hrif á tíðni krabbameins af
hvaða kynþætti maður er, þá
hefði mátt búast við jafnhárri
hundraðstölu t.d. í Noregi eða
Bretlandi, en svo mun ekki vera.
Ennfremur segir í skýrslunni
að í Japan sé magakrabbi eins tíð
ur og á íslandi, jafnvel þó að mat
aræðið, sem menn hafa þó haldið
að gæti staðið í sambandi við
tíðni magakrabba á íslandi, sé
allt annað í þessum tveim löndum
Krabbi í brjóstum kvenna er
tíður í Bandaríkjunum, Ástralíu
og Finnl., fer vaxandi í Evrópu
ríkjunum yfirleitt og ísrael, en
er sjaldgæfur í Japan, Indlandi
og mörgum. hlutum Afríku. Segir
í skýrslunni, að svo virðist sem
skortur á getnaðarvörnum, gift-
ingar á imgúrn aldri og mikili
barnsburður hindri brjóstkrabba.
Um lungnakrabba segir í skýrsl
unni, að hann hafi fyrst fundizt
meíSal iðnverkamanna í Tékkóslóv
akíu. Einnig er verkamönnum,
sem vinna við hreinsun á nikkel,
framleiðslu asbests og framleiðslu
gass úr kolum mjög hætt við
lungnakrabba, en hann kemur
þó ekki nærri því eins oft fyrir
hjá þeim, sem slík störf vinna,
og hjá fóiki, sem reykir mikið,
segir í skýrslunni.
Þá segir skýrslan, að húðkrabbi
sem er algengasta tegund krabba
meins geti stafað af kenúskum
og fýsískum orsökum, at geislun
og af solskini.
„Húðkrahha er oft að finna
meðal .bænda, sjómanna og ann
arra sem mjög verða fyrjr hinum
útfjólubláu geislum sólarir.nar.
Mörg tilfelli koma fyrir í Ástralíu
og Suður-Ameríku og sjúkdóm
urinn er yfirleitt algengur meðal
hvítra manna, sem búa í hitabelt
inu.“
í skýrslunni segir, að húð- og
varakrabbi komi fyriv tuttugu
sinnum oftar meðal hvítra manna
í Suðurríkjum Bandarík:atma en
í Norðurríkjunum, en bessar teg-
undir krabba komi fyrir fjórum
til fimm sinnum oftar í suður-
hluta Sovétríkjanna en í norður
hlutanum.
Krabbi í lifur veldur helmingn
um af öllum dauðsföllum af vöid
um krabbameins meðal Bantu-
negra í Afríku, en þessi tegund
krabbameins veldur hins vegar
innan við 4% af krabbameins-
dauðsfölium í Evrópu og Norður-
Ameríku.
í skýrslunni er tekið sérstakt
dæmi af Bandaríkjunum, og seg
ir, að þar hafi myndin gjörbreytzt
frá 1915, er fyrstu skýrslur um
dauðsföll voru gerðar og fram til
1954.
Árið 1915 var krabbameins-
dauði tíðastur hjá efiirtöldum
hópum og í þessari röð: hvítum
konum, ekki hvítum konum, hvít
um körlum, ekki hvitum körJum.
Árið 1954 hafði þessi röð snúizt
við, þá var dauðsfallaíjöldinn af
völdum krabbameins orðinti mest
ur hjá ekki hvítum körlum og
minnstur hjá hvítum konum.
„Engin skýring er til á þessu,“
segir í skýrslunni.
Þá segir enn, að krabbi í munni
tungu og innan á kinn finnist
mikið í Indlandi, þar sem þessi
tegund krabbameins er tíðust,
og telja menn, að það standi í
sambandi við. það, að Indverjar
sjúga gjarna blöndu af tóbaki,
kalki og betelblöðum og betel
hnetum.
Krabba
mein
orsök á
en annars
staðar
„í mörgum löndum hafa menn
tekið eftir verulegri aukningu á
dauðsföllum af lungnakrabba á
sl. fjörutíu árum, og margir vís-
indamenn íelja, að sígarettureyk
ingar eigi þar mestan blut að
máli.
En þetta þýðir ekki, að önnur
atriði komi ekki til greina, og
eitt af þeim gæti verið mengun
lofts, segir í skýrslu WHO, sem
bætir því við, að vísindin séu
enn langt frá því að skilja orsök
krabbameins eða eðli sjálfs sjúk-
dómsins.
Úr skýrslu WHO
$ 21, júlí 1962 - ALÞÝðUBLAÐIO