Alþýðublaðið - 25.07.1962, Blaðsíða 8

Þær vinna viö saumaskap áður en eiginmé
býðst, — og fá 3 krónur á tímann.
SAUMASKAPUR, stóð á fjórum tungum álum á skilti fyrir utan eitt af húsunum við
hinn langa stíg í Pollensa. Við hliðina á skil tinu hangir hið sígilda fuglabúr.
FLUGSKÓLI hins
konunglega flughers í
Little Rissington hélt
fyrir stuttu síðan upp á
50 ára afmæli sitt, en
móðir var viðstödd, og
hér sést hluti fólksins
fyrir framan nokkrar
af þessum gömlu vél-
um í kyrrstöðu. Þess-
EF farinn er vegurinn frá
Palma gegnum Inca, og síff-
an aðeins beygt til vinstri,
kemur maður til Pollensa,
eins þeirra smábæja á Mall-
orca, sem hafa sitt sér-
einkenni.
Þegar ekið er inn í bæinn
virðist hann við fyrstu sýn
vera einn af þessum ósköp
venjulegu spænsku smábæjum
Næstum allar göturnar eru
þröngar og krókóttar, bygg-
ingarnar hafa þennan grágula
lit, sem er svo mjög áberandi
á þessum slóðum, og fólkið
er rólegt í tíðinni eins og
það þurfi aldrei að flýta sér.
Göturnar liggja inn að mark
aðstorginu, þar sem verzlunin
er í fullum gangi, undarlega
þurrkaður fiskur, perlur, leir-
krukkur í mismunandi formi
og fatnaður í skærum litum og
mynstrum, allt er boðið til
sölu.
Konurnar klæddar svörtum
kjólum og svörtum sjölum
gera innkaupin meðan menn
irnir liggja í leti og gera
ekki annað en það sem brýn
asta nauðsyn krefur. Þeir
halda sig í smáhópum á bekkj
um þar sem þeir sitja og íala
saman.
HINAR LÖNGU TRÖPPUR
ar gömlu vélar eru frá
Avro 504 S.E. 5 sú,
sem er til vinstri, en
hin heitir Sopwith
Pup.
inu við enda þrepanna vera
jafnlangt í burtu.
Til hliðar eru hús. Hver
blettur er nýttur.
Saumaskapur stendur á
skilti fyrir utan eitt af hús
unum. Orðið stendur á íjór-
um tungumálum, — þ. e. a. s.
Vitnisburðurinn frá
um hangir í gylltú
upp á vegg.
— Dóttir mín tei
allt sem hún saun
signora Maria. — H
leg, finnst mér, —
hefur góðan litasm
Mennirnir í bænum vinna eins lítið og þeim
Helzt standa þeir saman á kjaftatörnum, eða sitjí
bekkjunum.
Þegar gengið er fram í
í gegnum þorpið, kemur
maður að mikilli „götu“. Þessi
gata er upphaf breiðra trappa,
sem Jiggja upp að fjalli einu.
Þessar tröppur virðast vera ó
sýnilegar
Maður gengur og gengur, og
alltaf virðist kirkjan á fjall
ensku, þýzku, frönsku og
spænsku. — merki þess að
ferðamennirnir sem heim-
sækja Mallorca koma líka cil
þessa staðár. Rétt hjá skilt
inu hangir hið venjuleg.
fuglabúr með litlum íugli í.
Búrið er svo lítið, að fugl
inn rekur stélfjaðrirnar í þeg
ar hann snýr sér. Dyrnar
standa opnar. Á stólum og
borðum liggur hinn fegursti
saumaskapur. Þar er enga lif
andi veru að sjá inni við. F1'
urnar liggja eins og hver sem
er geti gengið inn og valið
það úr, sem honum þætti
girnilegast.
Þessi kona í M;
stolt af dóttur sini
ekki svo oft, sem st
lokapróf við hásl
hafa listræna hæfi
hún getur nýtt sér
Hér eru flestallar
mæður, sem ala me
koma stórum barna
Áður en þær gifta
þær kannski eitthv
taka engin próf —
eyðsla á peningui
þær gifta sig.
ÞRJÁR KR. Á Tll
S
aumaskapurinn
ia er framk'
CASA MARIA
skólinn er hinn elzti
starfandi sinnar teg-
undar í öllum heimin-
um. Hátíðin náði há-
marki, þegar sýndar
voru eldri og nýrri
fíugvélar, allt frá af-
gömlum hrófatildrum
upp í nýtízku þotur.
Hin enska drottningar
Þetta er Casa Maria. Þeg
maður hefur gengið um
og skoðað saumaskapinn, kem
ur gráhærð kona íTam undan
stóru hengi. Signora Maria
sýnir allt sem til sölu er. Hú >.
lýkur upp skúffunum í hinnni
stóru kistu sinni og dregur
þar fram allra handa dýrleg
klæði.
Signora Maria selur ekki
lengur sjálf. Nú skipu.legg
hún. Dóttir hennar signoret'a
Maria, býr í smábæ skamm
frá Pollensa og er kennari
8 25. júlí 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ