Alþýðublaðið - 29.08.1962, Blaðsíða 12

Eitt ennþá. — Ég viidi gjarnan fá þessar
óþægilegu „sannanir“ fyrst.
— Gætið þess, aff viff missum ekki þolin-
mæffina.
— Þér heyrffuff hvaff ég sagði. Viljiff þér
heldur leggjast á fjóra fætur og leita aff
skartgripunum?
— Viff gætum fengiff hund til þess. Þér
fáið fimm mínútur til þess aff koma meff
skartgripina.
KRULLI
FYRÍR LITLA FÓLKIÐ
(GtRÁNNARNIR
mm
Indverskt ævintýri
Fjórir góðir vinir
En dag nokkurn biðu hrafninn, rottan og skjald
bakan árangurslaust eftir geitinni við litlu lind-
ina.
„Ég óttast, að eitthvað hafi komið fyrir vinkonu
okkar“, sagði hrafninn hryggur í bragði.
„Kannski hún hafi hitt á veiðimanninn“, sagði
rottan. '
„Við verðum að reyna að finna han/a“, sagði
skjaldbakan. Og hrafninn breiddi út kolsvarta,
gljáandi vængina, flaug hátt yfir trjátoppunum og
skyggndist um eftir litlu geitinni. Loks kom hann
auga á hvítan depil langt fyrir neðan og þegar
hann kom niður á jörðina sá hann, að þarna lá
hvíta geitin flækt í neti veiðimannsins.
„Hjálpaðu mér“, hrópaði geitin. Veiðimaðurinn
skildi mig eftir í netinu, á meðan hann fór og
veiddi fleiri dýr. Þegar hann kemur áftur, þá
drepur hann mig“.
Hrafninn varð mjög hryggur, þegar hann sá geit
ina þannig komna. „Ég flýg til hinna og spyr þær,
hvað við getum gert til að hjálpa þér“. Hann fór
— Nei, þaff var ekki neitt . . .Ég ætlaði bara aff bjóffa þér
góða nótt.
aftur til lindarinnar og sagði rottunni og skjald-
kökunni, hvernig komið væri fyrir geitinni.
„Vinkona okkar, rottan, gæti nagað sundur
möskva netsins“, sagði skjaldbakan.
„Prýðileg hugmynd“, sagði rottan. „Hrafninn
getur borið mig í klónum þangað, þar seiu geitin
er”.
Og hrafninn flaug á stað með rottuna í klónum.
Litla geitin var mjög glöð, þegar hún sá vini sína,
Kvikmyndir
Nýja Bíó: Þriffja röddiq.
Sakamálamynd meff Edmund O’-
Brien, nauðaómerkileg, en bregð-
ur þó fyrir listrænum tilburðum
í gerff hennar.
Myndin í Nýja Bíó hefst sér,-
kennilega og skemmtilega. Áhorf-
endur geta hæglega gert sér í
hugarlund, að það loforð, að um
sérkennilega og æsispennandi
mynd sé að ræða, verði uppfyllt.
En myndin verður fljótlega
flöt og lttlaus og það eina, sem
gefur henni hið minnsta gildi
eftir það, er ágætur leikur Ed-
munds O’Brien.
Myndin fjallar annars um sam-
særi konu og manns til að ryðja
þriðja manni úr vegi. Þegar það
er gert, tekur maðurinn að sér
lilutverk hins látna og leikur það
til enda af miklum tilþrifum.
Svo virðist að leikstjóri þess-
argr myndar, Hubert Cornfield
hafi nokkuð auga fyrir listræn-
um vinnubrögðum, en það er
hörmung að verða að horfa upp
á það, að mynd, sem hefði getað
orðið hin dægilegasta á að líta
. sé gerð að grárri flatneskju, sem
skilur ekkert eftir nema geispa.
Austurbæjarbíó: Billy the
kid. Paul Newman í forláta vel
leiknu titilblutverki.
Glæpamaðurinn Billy the kid
hefur orðið tilefni margrar þjóð-
sögu og ýmsar tilraunir hafa ver-
ið gerðar til þess að skilgreina
gerðir hans og tilveru alla.
Enn er fram komin ný mynd
af ævi hans og mjög liugnanleg,
einkum vegna þess, live miklá
alúð Newmar leggur í persónu-
sköpunina og tekst að gæða hana
miklum þokka.
Sagt er að Newman hafi kynnt
sér allt, sem hann mátti um ævi
glæpamannsins áður en hann tók
til við hlutverkið, sé svo, virðist
hann hafa fundið honum miklar
málsbætur, því að samúð áhorf-
andans verður öll með glæpa-
manninum.
Newman er mjög snjall leik-
ari, ef til vill sá allra bezti, sem
fram hefur komið í Hollywood
hin síðustu ár. Mönnum skal ein-
dregið bent á að sjá þessa mynd,
hafi þeir á annað borð áhuga
fyrir gð sjá listamenn að verki.
H. E.
12000 vinningar á ári!
Hæsii vinningur i hverjum llokki
1/2 milljón krónur.
Dregið 5. hvers mánaðar.
XZ 29. ágúst 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ