Alþýðublaðið - 18.01.1963, Blaðsíða 9

INGIN OG AUÐ-
LFRfKU
neinuðu þjóðanna, en þar er
s jafnframt getið, að jafnvel
Ukomnustu rannsóknir á auð-
lum Afríku bendi til gífurlegra
guleika.
Ikýrslan ber heitið „Industrial
)wth in Africa“ og er gefin út
Efnahagsnefnd SÞ fyrir Afríku.
irslan lýsir þeirri þróun, sem
hefur sér stað í iðnvæðingu
mnar, og leggur sérstaka á-
zlu á hina geysimiklu og aug-
ljósu möguleika til iðnþróunar í |
Afríku næsta áratuginn.
Afríka framleiðir þegar sjöunda
hlutann af málmum heimsins, og
orkulindir álfunnar — kol í súður-
hlutanum, vatnsafl í miðhlutaíium ,
og olía og gas í norðurlilutanum 1
— eru mjög verulegar, segir í |
skýrslunni. v
Iðnaðarframleiðsla álfunnar (að
Suður-Afríku undantekinni) var
Framh. á 14. síðu
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 18. janúar 1963
að vegna þess að ferðalagið er
t hafa þeir gripið til þess ó-
lisúrræðis að taka með sér all-
rg börn, sem þeir selja síðan á
Sinni fyrir ferðakostnaði.
>essi aðferð manna til að kom-
til landsins helga, hefur verið
' algeng, að fyrir stríð neydd-
Þjóðverjar, sem þá réðu yfir
stur Indíum, til þess að hafa ná-
emt eftirlit með því, að sann-
aðir flyttu ekki þennan lifandi
ldmiðil með sér úr landinu.
3að var fyrir stuttu, að í ensku
arðardeildinni reis upp maður
nafni Maúgham lávarður —
mdi Somerset Maugham, rithöf
iarins heimsfræga — og sagði
ðu lostnum áheyrendum sínum
því, að fyrir nokkrum mánuð-
i hefði hann verið á ferð í eyði-!
írk ekki langt frá Timbuctoo,
* sem hann hefði keypt tvítug
þræl, að nafni Ibrahim af „hús-
ada” frá Tuareg.' Kaupverðið
r 35 sterlingspund.
Að sjálfsögðu gaf Maugham
iium frelsi á svipstundu og
mst seinna að því sér til ánægju,
þessi fyrrverandi þræll hans
: farinn að vinna sem sjálf-
;ður maður í steinnámu skammt
i Timbuctoo.
Þessir „húsbændur” á þess-
i Slóðum, hafa á sínum
erurti húndruð svartra þræla,
n þeir láta gera hvert handar-
: fyrir sig, svo sem að hirða bú-
ainginn, elda matinn ofan í þá
hafa með höndum allar fram-
æmdir. Þessir svörtu þrælar eru
ættflokki, sem heitir Bela, og
> sjálfsagt þykir þeim að þræla
■ir húsbændur sína, að þeir geta
iglega sent þá til borgarinnar til
vinna, án þess að standa yfir
ím, því áð þessum vesalingum
:tur ekki i hug, — eins og þeir
tu — að fara til Franska vernd-
■áðsins og fá sig frjálsa þar.
>ama —• eins og í öllum öðr-
l héruðum er þrælahald ólög-
legt. Það er aðeins í Saudi Arabíu
sem það er að fullu löglegt og
samþykkt af trúarlegum ástæðum
og þjóðfélagslegum.
Því miður heyrast raddir þess
efnis, að þræll í Saudi Arabíu hafi
svo náðuga daga, að hann megi
þakka fyrir að vera ekki frjáls
maður með öllum hans skyldum.
Velhirtur og velklæddur þræll
kemur oft vel fyrir í húsl auð-
mannanna, og meira að segja er
oft farið að þeim og kom}ð fram
við þá eins og hverja aðra vini. Ef
ambátt á barn með prinsi, verður
hún frjáls, (að minnsta kosti við
dauða hans) og barn þeirra vex
upp sem prins eða prinsessa.
Samt gefur þetta ekki nóg í
aðra hönd, að minnsta kosti ekki
' eftir vestrænum hugsunarhætti.
Þetta er tvímælalaust og freklegt
brót á frelsi og rétti einstaklings-
ins til jafns við aðra menn.
Sýni þræll óhlýðni, getur það
leitt til hinnár hræðilegustu refs-
ingar, — þó svo að einhverjum
nautnasjúkum sheik komi til hug-
ar að geta barn með fallegri amb-
átt, þá verður afkvæmið einungis
hans eign, og það verður aðeins
alið samkvæmt hans óskum. Fyrir
sheiknum er móðirin aðeins minn-
ing einnar nætur, og barnið tákn
hennar.
Fyrir skömmu síðan varð lækn-
ir frá írak, sem vann á spítala í
Saudi-Arabíu, svo þungt hugsi
vegna þess sem fyrir augu hans
bar, að hann skrifaði stofnun
þeirri í London, sem berst gegn
þrælahaldi, langt og ýtarlegt
bréf.
Hann lýsir því, hvernig skurð-
læknarnir á þessu nútínia óg full-
komna sjúkrahúsi — sem hefur
öllum fullkomnustu lækninga-
tækjum á að skipa — hvernig þess
ir læknar gera aðgerðir til að
gelda 10 — 14 ára gamla drengi í
Framh. á 13. síðu
svo stóð það allt í einu á svo
hálum ís að fæturnir vildu í
allar áttir samtímis.
Það raunalega við þetta var,
að þegar út á ísinn var komið,
þá varð ekki snúið aftur. Vind
urinn og svellið réðu ferðinni.
Og endaði þess vegna mörg
reisan eins og konunnar á
fremstu myndinni hér fyrir of
an: Hún réði síðast ekki við
neitt og brunaði þar út af Hóln
um sem vindinum þóknaðist að
bera hana. Litla myndin hér
neðra er tekin í upphafi þeirr
ar ferðar.
Þar kom að við stóðumst
ekki mátið og gerðum út ljós-
myndara að taka meðfylgjandi
myndir. Lýsa þær erfiðleikum
fólksins betur en orð fá lýst.
Það var lærdómsríkt að sjá
fólkið hefja gönguna yfir Arn-
arhól. Svei okkur ef það minnti
okkur ekki á lífið sjálft. Fólk-
ið hafði ekki hugmynd um hvað
beið þess og sprangaði út á
Hólinn svona líka hnarreist; og
SÍZT viljum við hendá gam-
an að erfiðleikum annarra, en
starsýnt varð okkur óneitan-
lega í hálkunni um daginn á
fólkið, sem hélt það gæti stytt
sér leið yfir Arnarhól eins og
að drekka vatn.