Alþýðublaðið - 01.02.1963, Blaðsíða 4

Læknastofur
Undirritaðir læknar ihafa opnað lækningastofur
á Klapparstíg 25—27, 3ju hæð.
GUÐJÓN GUÐNASONÍ sími 11684.
Viðt. þriðjud., miðvikud., fimmtud. kl. 1 — 2.
mánud. og föstud. kl. 4,30—5,30 fyrir samlagsstjúkl.
Aðrir eftir samkomulagi.
Vitjana og tímapantanir 9 — 12 dagl. í síma 11684.
Sérgrein: Kvensjúkdómar og fæðingarhjálp.
GUNNAR GUÐMUNDSSON, sími 1 16 82.
Viðtal eftir samkomulagi.
Viðtals og vitjanabeiðnir daglega kl. 9—12 nema laugar-*
daga.
Sérgrein: Taugasjúkdómar.
GRÍMUR MAGNÚSSON (eftir 1. marz) sími 11681
Viðtal daglega 2—4. Fimmtu. 3—6. Laugard. 11—12.
Símaviðtöl og vitjanabeiðnir kl. 11—12 í síma 11681.
Sérgrein: Tauga og geðsjúkdómar.
HALLDÓR ARINBJARNAR, sími 1 96 90.
Viðtal mánud., þriðjud., miðvikud. og föstud. kl. 1,30—3:
fimmtud. 5—6, laugard. 1,30—2,30.
Símaviðtaltími 8—9 í síma 35738.
Sérgrein: Skurðiækningar.
JÓHANNES BJÖRNSSON, Dr. med, sími 1 16 80.
Viðtal daglega 1,30—3, nema þriðjudaga 5—6, laugardaga
10,30—11,30, mán. maí — sept. 10—11.
Símaviðtalstími: laugardaga 9,30—10,30, maí—sept. 10—11,
Aðra daga 11,30—12,30 í síma 34489.
Sérgrein: Meltingarsjúkdómar.
JÓN HJALTALÍN GUNNLAUGSSON
Sími 1 98 24.
Viðtal 1-2,30 alla daga. ^
Símaviðtöl í síma 1 98 24.
MAGNÚS ÞORSTEINSSON, sími 1 16 82.
Viðtal eftir samkomulagi.
Viðtals og vitjanabeiðnir daglega kl. 9—12, nema laugar-
daga.
Sérgrein: Bamasjúkdómar.
ÓLAFUR JENSSON, sími 1 16 83.
Viðtal daglega 1,30—2,30.
Sérgrein: Blóðmeina og frumurannsóknir.
STEFÁN BORGASON, sími 1 16 80.
Viðtal daglega kl. 16,30—17,30, nema þriðjud. 14—15 og
laugard. 13—13,30.
Símaviðtalstími daglega kl. 13—13,30, nema laugardaga
kl. 8—8,30, í heimasíma 2 01 19.
Sérgrein: Svæfingar og deyfingar.
TRYGGVI ÞORSTEINSSON, sími 1 96 90.
Viðtal mánud., þriðjud. og föstud. kl. 4-5, miðvikud. 4,30
—5,30, fimmtud. 1,30—2,30, laugard. 11,30—12.
Símaviðtal daglega 1—2 í síma 3 72 33.
Sérgrein: Skurðlækningar.
Vinsamlegast geymið auglýsingu þessa.
tMM*MWMM%MWmHMMWWIW*WWWMMWWWWWW
14 ÁRA GÁFNALJÓS
ÞESSI ungi maður, sem er aðeins 14 ára, lieitir Jonas
Linderholm og á heima í Solna ,í Svíþjóð. Hann hefur farið
þess á leit við Stokkhólmsháskóla, að breytt verði prófregluin
og lionum leyft að þrcyta þegar phil. cand. próf í sögu. Haun
er raunar ekki alveg orðinn 14 ára, því að fjórtándi afmælis-
dagurinn lians er ekki fyrr en 75. febrúar. Hann er svo mikill
söguhestur, að hann treystir sér velí háskólaprófið, þótt hann
eigi enn eftir mörg ár til þess að taka venjulegt stúdents-
próf.
iWWWWWWWWWWWWWlWtWWWWWWWWWWWWWWWWW1
4 1. febrúar 1963 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
ÞESS gætir oft í umræðum um
verkalyðsmál, að allt starf sam-
takanna liljóti að snúast um
það eitt á hve liáu veröi unnin
klukkustund skuli seld vinnu-
veitendum. Það hefur verið við-
urkennt í þessum þáttum, hve
mikilvæg sjálf kjárabaráttan er,
enda sé þess gætt að þar sé um
raunverulegar kjarabætur að
ræða.
Vcrði einhvern tíma skráð
saga verkalýössamtakanna, með
hlutlausu raunsæi, er ég þess
fullviss, að vart megi í milli sjá,
hvort árangur af sjálfri kaup-
gjaldsbaráttunni beri hærra en
hina almennu menningar- og fé-
lagsmálabaráttu, sem sterklega
er samofin öllu starfi samtak-
anna.
Verði kafla félags- og menn-
ingarmála þar gerð þau skil,
sem honum ber, þá mun og ein
staðreynd verða lýðum ljós, en
það er forusta verkakvenna í
ósérplægu og fórnfúsi starfi.
í þessu starfi mun mannúðar-
og líknarstarfið bera samtökum
verkakvenna Ijósast vitni. Það
er alkunna, að verkakvennafé-
lögin hafa verið einn traustasti
burðarásinn í öllu starfi Kven-
félagasambands íslands. Verka-
kvennaféiagið Framsókn á til
dæmis beina aðild að mæðra-
styrksnefnd, Bandalagi kvenna,
og þar með Hallveigarstöðum,
að ógleymdu því afreki, sem
það félag, ásamt Þvottakvenna-
félaginu Freyju, hefur unnið
með því að starfrækja barna-
lieimili að Rauðhólum í nafni
Vorboöans. Félög þessi liafa nú
verið sameinuð fyrir tveimur ár-
um síðan.
í fyrstu starfrækti Fulltrúa-
ráð verkalýðsfélaganna í Reykja
vík barnaheimilið að Rauðhól-
um, og mun það þá þegar hafa
að mestu leýti verið borið uppi
af verkakonum í fulltrúaráðinu.
Það var því bein viðurkenning
á staðreyndum, þegar ráðið
hætti þessum rekstri, en við
tók Vorboðinn, sem eru samtök
Verkakvennafélagsins Fram—
sóknar og Mæðrafélagsins. Vor-
boðinn hefur starfrækt barna-
heimili með miklmn glæsibrag
í milli 15 og 20 ár.
Undirritaður hefur átt þess
kost að kynnast í sjón og raun
því slarfi, sem þarna hefur
farið fram og veit sig mæia þar
fyrir hönd allra þeirra barna og
foreldra þeirra, sem dvalizt hafa
að Rauðhólum um iengri eða
skemmri tíma, þegar Vorboðan-
mn eru iæ.„ar mmiegustu pa
ir fyrir allt hið ágæta starf, sem
unnið hefur verið fyrir börnin.
MæÖrastyrksnefnd á sjálfsagt
marga hlýja hugsun frá einstæð-
um mæðrum, sem þrátt fyrh* al-
menna velsæld í landinu, berj-
ast harðri baráttu fyrir lífsfram
færi sínu og barna sinna. Ég
tel á engan hallað þó meðlimum
verkakvennafélaganna í starfi
nefndarinnar sé þakkir færðar
fyrir heilladrjúg störf við fjár-
söfnun og útdeilingu fjár til
skjólstæðinga nefndarinuar.
Hallveigarstaðir munu nii rísa
af grunni, sem ein staðfesting
á starfsþreki íslenzkra kvenna
og ber nafn hinnar fyrstu ís-
lenzku húsmóður. — Hér hafa
verkakonurnar og fulltrúar
þeirra einnig lagt til drúgan
starfsskerf, sem ekki verður
haldið í þagnargiidi.
Hér hefur af algjöru handa-
hófi verið minnst á nokkur
þeirra verkefna, sem verkakon-
ur liafa unnið að utan sjálfrar
kjarabaráttunnar. Þeir, sem á
fyrstu árum þessarar aldar hafa
litiff bogin bök verkakvenna,
stynjandi undir salt- eða kola-
pokum, eða brjótandi klaka af
fiskþvottakörum, hafa sjálfsagt
átt erfitt með að trúa því, að
k Framh. á 14- síðu