Alþýðublaðið - 05.02.1963, Blaðsíða 9

MANNA OG ALMENNINGS
9l
þessa erfiðleika? Hér er gott að
taka dæmi til skýringar. Allir
vita, að þegar horft er á hóp úr
fjarlægð, sér jafnvel athugull á-
liorfandi lítið vit í hreyfingum
meðlima hópsins. Áhöfn skips,
hópur fjallamanna, sem horft er
á úr fjarlægð virðist hegða sér
á undarlegan máta; pata út í
loftið, hlaupa um o. s. frv. Að-
eins er hægt að skilja hreyfingar
manna með því að athuga hópinn
úr nærstöðu, og jafnvel þá kann
að þurfa tæknilegra skýringa
við.
Á sama hátt vinna vísindamenn
og sérfræðingar. Þeir erfiða, gef-
ast upp eða fagna unnum sigri.
En við skiljum hvorki upp né nið-
ur í. því, sem um er að vera. Sá,
sem vinnur að því að gera vís-
indin aðgengileg almenningi, býð-
ur okkur að horfa í sjónauka, og
í honum sjáum við glöggt hvað
er á seyði. Hann fær okkur heyrn-
artæki, þannig, að við getum
hlýtt á svör við þeim spurningum,
sem við kunnum að vilja bera
fram. Hann gefur okkur nauð-
synlegar skýringar. Þannig getum
við haldið könnuninni áfram.
Hann getur samt ekki breytt
okkur í fjallgöngumenn eða sjó-
menn. Til þess yrðum við að ráða
okkur á skip eða fara í fjallgöngu.
Lesandinn öðlast iilutdeild í
skoðunum vísindamannsins, og
þegar hann hefur skilið hann, fær
hann áhuga á verkinu sem vís-
indamaðurinn er að vinna að.
Sé lesandinn enn á unga aldri
gæti áhuginn leitt til þess að
hann ákvæði að gerast vísinda-
maður og vinna þannig að því
að brúa það bil, sem hann í
huganum hefur komizt yfir.
Margir frægustu vísindamenn
heimsins hafa mjög unnið að
því að opna almenningi dularheima
vísindanna, sem eru svo heillandi
en samt oft svo ógreiðfærir. Þeir
hafa eytt miklu af tíma sínum í
að útskýra vísindakenningar á ein-
faldan máta og án þess að rýra
gildi þeirra.
(Þýtt og endursagt).
Myndirnar:
Efst til vinstri: Eftirlíking af tóbak-mósaík vírus.
Neðar til vinstri: Röntgen mynd af túlípönum.
Til liægri: Zink-ozíd kristallar séðir í sterkri smásjá.
ekki ráðið úrslitum um sigur
þeirra. „Kínverska þjóðin frelsaði
sig sjálf,“ stendur á nokkrum stöð-
um í bréfinu.
2. Samskipti Kínverja og
Kússa 1949-1956
Kínverjar játa mikilvægi aðstoð-
ar þeirrar, sem þeir fengu frá
Rússum og öðrum kommúnista-
ríkjum til viðreisnarinnar í Kína,
sem þeir kalla „stærsta komm-
únistalandið.“
„STALÍN VINUR OKKAR“.
En, segja þeir, „samkvæmt
skipunum vissra manna í Moskvu
og annars staðar var settur steinn
í götu hinnar fullkomnu þróunar
þess, sem gat orðið, vegna þess,
að sú staðreynd, að Kínverjar eru
fjölmennari, ásótti þetta fólk.
Stalín átti ekki þátt í þessum
frávikum vegna þess að hann var
sannur vinur kínversku þjóðar-
innar.“ J.J.
Kvartað er yfir því í bréfinu, að
jafnvel þótt Rússar hafi veitt að-
stoð til uppbyggingarinnar hafi
þeir haldið uppgötvunum síðustu
20 ára leyndum. Tekið var fyrir
aðgang Kínverja að hernaðarleg-
um upplýsingum, þó þeir hafi veitt
bandamönnum sínum meðal komm
únistarikjanna aðgang að öllum
leynilegum upplýsingum sínum t.
d. frá Japan.
Þeir telja, að dauði Stalíns 1953
hafi markað upphaf „skipulagðr-
ar baráttu gegn þeim.“ Þeir bæta
við=
„Það er ekki í verkahring Kín-
verja að skýra ásakanirnar á hend
ur félaga Stalín, en það er stað-
reynd, að þeir, sem nú ata hann,
auri, voru háttsettir í þjónustu
hans.“
Kínverjar kalla ranga þá ásök-
un, að þeir vilji drottna yfir öðr-
um kommúnistaflokkum eða að
: þeir skoði sig helzta Marxista-
flokkinn.
RÉTTINDI 700 MILLJ. MANNA.
En, segja þeir, „það er satt, að
' 700 milljónir Kínverja frelsuðu sig
af eigin rammleik.“ Yegna þessa
hafi Kínverjar haft rétt til þess
að vera í fremstu röð í kommún-
is.taheiminum.
„Og það er þess vegna sem Kín-
verjar verða í þeirra eigin þágu
að láta í ljósi skoðanir sínar á viss
um alþjóðasamningum kommún-
ista- og kapítalistaríkja, og einn-
Lig ósamþykki sitt.“
Ennfremur segir í bréfinu: „Það
var ekki Kína sem leiddi þessi
! ágreiningsefni fram í dagsljósið,
I þannig að kapítalistarnir gætu
(gert úr j.eim áróður."
3. Kína og Sameinuðu
þjóðirnar.
i
Kínverjar saka öll kommúnista-
ríki, sem eiga aðild að Sameinuðu
þjóðunum, um að láta liggja á liði
sínu til þess, að Peking-stjórnin
skipi þar það „sæti, sem henni
ber.“
4. Júgóslavía
í einum harðorðasta kaflanum
eru júgóslavneskir kommúnistar
■sagðir ekki vera kommúnistaflokk-
ur heldur „Flokkur Trotzkyista,
sem víkur til hægri frá línunni".
ENSK-BANDARISKUR
FLEYGUR.
Landið er „algerlega í höndum
ensk-bandarískra kapítalista,“ seg-
ir í bréfinu. Það er „sígilt dæmi
um ensk-bandarískan fleyg
búðum sósíalista.“
5. Albanía.
Rússar voru — segir í
reiðubúnir að láta Albaníu
í hendur vesturveldanna.
mun halda áfram að veita hvers
konar aðstoð, svo að Albaníu
verði kleift að þróast á sósíalískan
hátt.“
„Er það satt,“ er spurt í
inu, að Sovétríkin hafi
frjálsar hendur í Albaníu?“
6. Samskiptin við Indland
Kínverjar fjölyrða mjög um
gerðir sínar á landamærum
lands í fyrra og halda því
að þar hafi ekki verið um árás
ræða. Bréfið er 43 síður, 21
Framh. á 1S. síffu
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 5. febrúar 1963 0