Alþýðublaðið - 23.02.1963, Side 2
l!P,YÐ|iJBir4ÍOH>
AtMjorn^ uinn J. Ástþórsson (áb) og Benedlkt Grönaai.—Aðstoóarrltstjórl
■Ifirgvtn GuOmunCbson. - Fréttastjórl: Sigvaldl HJálmarsson. — Símar:
14900 - 14 902 - 14 903 Auglýsingasími: 14 906 — Afisetur: AlþýðuhúslS.
- Frent>.mlOJa AlþýOublaðsins, Hverfiscötu 8-10 — Askrlítargjaid kr. 65.00
• aiánuðl 1 Uusasbiu kr. 4 00 elnt. Otgefandi: Alþýðuflukkurinn
Tillaga Páls læknis
HEILBRIGÐISMÁL á íslandi eru talin standa
á háu stigi, þegar miðað er við aðrar þjóðir. Barna
-dauði er 'lítill, meðalævi löng og athyglisverðum
órangri hefur verið náð í baráttu við landlægar
pestir eins og berkla. íslenzk læknastétt er þrótt-
mikil og fylgist vel með hröðum framförum.
Þrátt fyrir þetta vita heimamenn, að margt er
ógert á þessu sviði og margt mætti betur fara.
Sjúkrahúsmál hafa verið í hinu mesta ófremdar
Óstandi, þótt mikið sé nú byggt. Sérgreinar eins og
geðsjúkdómar eru stórbrotið vandamál, sem virð-
ist hafa verið vanrækt.
Þessu til viðbótar er almennri læknisþjónustu
utan sjúkrahúsa að ýmsu leyti ábótavant, og er þýð
ingarmikið fyrir þjóðina að koma henni til betri
vega. Hefur Páll Sigurðsson læknir, varaborgar-
fulltrúi Alþýðuflokksins, hreyft þessu máli í borg
krstjórn með tímabærri tillögu. Liggur í eðli máls-
ins, að fyrst fari fram víðtæk og skipuleg athugun
a þessum málum, þar sem margir aðilar fái tæki
Jfæri til að láta álit sitt í ljós og gera tillögur.
Páll Sigurðsson gerði heilbrigðismálin mjög að
umtalsefni fyrir bæjarstjórnarkosningarnar.
Ræddi hann þau mál af mikilli þekkingu, en jafn-
framt af ábyrgð og áhuga fyrir skynsamlegum end
urbótum. Mun borgarbúum reynast farsælt, að
ráðamenn hlusti á tillögur Páls og fari að ráðum
hans í þessum efnum.
! f
Störf Alþingis
ALÞINGI hefur haft hægt um sig undanfamar
tvær ivikur, og lítið verið um að vera í sölum þess,
þótt ýmsir virðist finna til kosningaskjálfta. Þetta
er þó aðeins logn fyrir lokastorm þingsins. Ýms
stórmál eru á síðasta stigi undirbúnings hjáríkis-
stjórninni, tollskrá, framkvæmdaáætln "!, vegalög
og fleira, og koma þau fram í dagsljósið fyrr en var
ir.
Núverandi ríkisstjórn hefur skipula cíörf sín
í þinginu mun betur en fyrri stjórnir. 1 tið vinstri
iStjórnarinnar stóðu þing yfirleitt fram í jó aí, og oft
.beið þingið mánuðum saman aðgerðaláust, með-
an stjómarflokkarnir deildu um lausn aðhr-Ilandh
fmála. Það ástand var þingræðinu til skammar óg
kemur vonandi aldrei aftur í neinni uvfhd.
HANNES
Á HORNINU
mönnumim sé siðferðilega leyfi-
legt og hvað ekki.
. BIRTING NAFNANNA er eilíft
Enn um bxrtmgu naina vandamál meðal blaðamanna. í
raun og veru er ekki hægt að birta
nöfn fyrr en dómur er fallinn, því
að samkvæmt siðferðisvitund lýð-
ræðilegs þjóðfélags er enginn
sakamaður fyrr en dómur hefur
afbrotamanna.
Lögfræðingur nefnir
eftirtektarverð dæmi.
gengið í máli hans. Þetta sjónar-
mið hlýtur að ráða mestu um
starfsaðferðir blaðamanna í þess-
um efnum. Svo er annað mál. Af-
brot geta verið svo svivirðileg að
dómi blaðamanns, að hann skirr-
ist ekki við að birta nafn án þess
að dómur hafi gengið. Við skul-
um til dæmis taka þá fanta, sem
aka drukknir. En það er ekki
hægt að leyfa einstaklingi í blaða-
manandtétt að gerast dómari 1
þessu efni. Erlendis birta blöð öll
nöfn — og ganga mjög langt í
þessu. Stundum hafa þau lagt ævi
saklausra manna í rústir með þvi.
Ég vil ekki að íslenzkir blaðamenn
taki upp elíkar misþyrmingar.
Ilannes á horninu.
★ Eftir hvaða reglum
fara blöðin?
LÖGFRÆÐINGUR skrifar mér
á þessa leið: „Nýlega skýrðu dag-
blöðin frá dómum, er kveðnir
höfðu verið upp í sakadómi
Reykjavíkur í fjórum opinberum
málum, er höfðuð höfðu verið
gcgn fjórum mönnmn, er allir
liafa gerst sekir um sama afbrot-
ið, sem sé að gefa út tékka, sem
engin innstæða var fyrir, eða fyr-
ir að falsa framsöl á tékka.
ÖLL DAGBLÖÐIN munu hafa
skýrt frá dómum þessum, en öll
nokkuð á mismunandi hátt, að því
er varðar nöfn þeirra manna, er
hér koma við sögu. Þannig nefnir
t.d. Alþýðublaðið ekkert nafn
þessara manna. Vísir nefnir nöfn
tveggja mannanna, en kallar hina
„mann einn“ og annan mann“
Sama hátt hefur „Tíminji" á, er
hann skýrir frá þessum málum.
NÚ ER MÉR FORVITNI Á að
vita eftir hvaða reglum dagblöð-
in birta fréttir af slíkum málum,
sem þessum. í framangreindum
málum virðist vera svo, að málin
séu öll sama eðlis, — um sams-
konar brot að ræða.. Hvens vegna
birta þá blöðin nöfn sumra hinna
dæmdu manna, en sleppa nöfnum
annarra? Þetta virðist ekki sann-
gjarnt gagnvart hinum dæmdu
mönnum. Annað hvort áttu blöð-
in að birta nöfn allra þessara
manna, eða ekkert þeirra.
FRÁSÖGN DAGBLAÐANNA af
þessum málum benda eindregið til
þess, að blöðin beiti misrétti gagn
vart hinum dæmdu mönnum, af
hvaða ástæðum, sem það kann að'
vera. Þá er slík birting í opinber-
um málum ekki heldur réttlæt-
anleg gagnvart lesendum blað-
anna. Virðast lesendur blaðanna
eiga rétt til þess að dagblöðin
skýri hlutlaust frá dómum í op-
inberum málum. Af frásögn dag-
blaðanna virðist mega ráða, ’ að
engar fastar reglur gildi hér um
birtingu í málum dæmtjra manna.
Ætti Blaðamannafélag íslands að
koma á fastari regluin um frá-
sagnir af málum sem þessum.“
AÐ TILEFNI þessa bréfs vil ég
segja þetta: Mér barst það í hend-
ur eftir að ég skrifaði pistil minn
um Blaðamannafélag íslands, sem
birtist hér í blaðinu í gær. Þar
gerði ég einmitt það að umtal-
efni, að alger ringulreið ríkti í
blaðamennskunni um marga hluti,
og þar á meðal um birtingu
nafna í sambandi við aíbrot og
slys. Ég þekki þessi mál af eigin
reynslu, og ég hef enga trú á því,
að þessU verði kippt í lag fyrr en
Blaðamannafélagið eignast sína
stéfriuskrá um það, sem blaða-
EINKARITAR!
Vér viljum ráða vana skrifstofustúlku, sem
gæti tekið að sér einkaritarastarf hjá oss.
Málakunnátta er nauðsynleg ásamt góðri
æfingu í vélritun, hraðritunarkunnátta er
æskileg eða æfing í að vélrita eftir segul-
bandi.
Nánari upplýsingar gefur starfsmannahald
SÍS, Sambandshúsinu.
VÉLRITUNARSTÚLKUR
Vér viljum ráða nokkrar vanar vélritunar.
stúlkur strax.
Samvinnuskólamenntun, verzlunarskóla eða
önnur hliðstæð menntun æskileg.
Umsóknareyðublöð fást hjá Starfsmanna
haldi SÍS, í Sambandshúsinu, sem gefur
ennfremur nánari upplýsingar.
eða PÍÁNQ
óskast til kaups. Vinsamlegast sendið tilboð, merkt:
„Píanó-píanetta” á afgreiðslu Alþýðublaðsins fyrir
helgi.
(félagsheimili) 100-150 ferm. að stærð er til leigú
undir einhvers konar starfsemi að deginum til. —; !
Nánari upplýsingar í síma 19-570.
2 23. febrúar 1963 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ