Breiðablik - 01.11.1906, Page 7

BREIÐABLIK.
9\
Hver veit nema Játvarður sjöundi
hvíslaði Danakonungi líkum orðum í eyra
og sagt er, að hann hafi hvíslað í eyra
konung'i Svía :
Þann dag, sem dönsk herskip verða
send til að þröngva kosti íslendinga og
beita þá ofbeldi, verða brezk herskip
send til að loka dönskum höfnum.
En Danir eru Svíum þeim mun veg-
lyndari, að þeim kæmi naumast til hugar
að framkvæma annað eins hryðjuverk.
Málstaðurinn er réttlátur !
Ávinningurinn ómetanlegur !
Höfum vér þor og þrek til að fylgja
honum fram ?
ER KRISTINDÓMUR
FLOKKSMÁL ?
Q*Ú fregn hefir borist hingað vestur,
***^heiman af fósturjörð vorrri,að það álit
væri þar út að breiðast með ýmsum
helztu mönnum þjóðar vorrar, að krstin-
dómur vor Vestur-íslendinga muni aðal-
lega vera flokksmál.
Þetta á eigi að vera úr lausu lofti gripið,
heldur byggist á staðhæfingum íslendings
eins, er hingað kom vestur og dvaldi hér
nokkura mánuði. Þessi fullyrðing tekin
þeim mun fyrr trúanleg, sem maður þessi
er kunnur að áhuga fyrir vexti og við-
gangi kristindóms. Hann haldi þessu
fram af vandlætingasemi fyrir því helga
máli,en ekki af neinum ógöfugri hvötum.
Að þessari niðurstöðu hafi hann komist
við að veita því nákvæma eftirtekt, er
fyrir augun bar. Hann byggi það á því,
er hann sjálfur hafi séð meðan hann
dvaldi hér. Maðurinn sé enginn flysjung-
ur. Og glögt sé gests augað.
Sé hér farið með rétt mál, og þetta
rétt haft eftir þeim manni, sem hér er um
að ræða, er þessi framburður þyngsti
kinnhestur, er Vestur-íslendingum hefir
nokkuru sinni verið réttur.
Kristindómurinn flokksmál !
Við hvað er átt með þeim framburði ?
Það getur eigi verið annað en,að krist-
indómur vor sé allur hræsni. Vestur-Is-
lendingar sé allir örgustu Farísear. Þeir
láti sem sér sé ant um kristindóm, trú og
góða siðu. En allur sá áhugi sé að eins
skálkaskjól. Hann sé kápa, er breidd sé
yfir fiokksmál. Þau sé hið eiginleg á-
huga-efni.
Hvaða flokksmál ?
Það er eigi gott að vita. En líklega á
það að vera valdafíknin — löngun ein-
stakra manna til að ná völdum og kom-
ast til metorða. Flokkar sé myndaðir í
þeim tilgangi undir yfirskyni kristilegs
félagsskapar, að eins til að koma einstök-
um mönnum á framfæri.
Er það satt ?
Vér leyfum oss hiklaust að segja, að
það sé ekki satt. Kristindómur er og
hefir verið þeim Vestur-íslendingum, sem
á annað borð hafa verið honum fylgjandi,
einlægt áhugamál. Vitaskuld geta þó
fjölmargar undantekningar verið, þar
sem einlægni hefir brostið. Og á stigi
misjafnlega háu hefir hún vitanlega verið.
En yfirleitt hefir hann verið af einlægum
rótum runninn og hefir hingað til verið
hið langfegursta og göfugasta í fari Vest-
ur-íslendinga. Vonandi verður það svo
um langan aldur.
Fyrir kristindóniinn hafa þeir meir í
sölur lagt en nokkuð annaS. Þeir gjörðu
það meðan þeir voru blásnauðir, og bit-
ann frá munni sér tóku þeir þá stundum
til að styðja kristileg áhugamál. Það er
öldungis óhætt að fullyrða, að aldrei hefir
jafn-mikið verið í sölur lagt af íslenzku
fólki fyrir trú sína og gjört hefir verið hér
fyrir vestan.
Vérefumst um, að hægt sé að benda á
aðra eins kirkjurækni nieð Islendingum
nú á dögum og þá sem hér er, þótt
henni geti enn farið fram að stórum mun.
Væri hún í lagi jafngóðu annarsstaðar,