Breiðablik - 01.09.1909, Blaðsíða 6

54
BREIÐABLIK

Einkennib.
RÆÐA EFTIR SÍRA HARALD NÍELSSON,
flutt í Reykjavíkurdómkirkju x. agúst 1909.
BÆN:
Eilífi, mildiríki faðir !
Þú hefir kallað oss til þess að lifa í kærleiks-
samfélag-i við þig, svo að vér yrðum allir eitt.
Þú hefir sent son þinn í heiminn til að opin-
bera oss þinn kærleika og þína dýrð og draga
oss alla til þín. Gef oss að framganga sam-
kvæmt kölluninni.
Vér finnum svo sárt til þess, að kirkjan hefir
syndgað svo mikið og syndgar enn svo mikið
með öllum sínum deilum og þrætum um lítilsverð
ágreiningsatriði. Gef oss því meira lítillæti,
meiri hógværð, meira langlundargeð, svo að
vér umberum hver annan í kærleika og kapp-
kostum æ meir að varðveita einingu andans í
bandi friðarins.
Mikli, góði guð! Vertu með öllum þeim, sem
líða vegna þess, að þeir af kærleika til þín og
sannleikans verða að leggja út á nýjar brautir.
Gefðu þeim uppbót fyrir það, sem mennirnir
gera þeim, með því að fylla hjarta þeirra þínum
friði, sem heimurinn getur ekki frá þeim tekið.
Lát blessun streyma inn á þá frá samhug allra
þeirra, er unna sérhverri sannleiksleit, og þakka
hvert framfaraspor, af því að þeir vita að það
flytur oss nær þér.
Drottinn ! Þegar hugann svo að segja sundl-
ar út af því, hve kirkja þín á jörðunni er sundur-
greind og sundurtætt, þá gef oss að muna, að
bak við alla greining liggur þó þráin eftir þér
og þínum kærleika. Ó, mildiríki guð, gef mönn-
unum að finna til þess, að trúin er ekki nema
ein, þrátt fyrir alt, að hún er hið dýrðlega kær-
kærleikssamband við þig. Tak blindnina burt,
sem af þrætunum stafar, svo að allar kirkjudeild-
ir megi finna til þass, að þær eru allar einn lík-
ami. Lát þann tíma nálægjast, að þær geti með
einum rómi, þrátt fyrir allan kenningamun, tekið
undir orð postula þíns : ,,Einn drottinn, ein trú,
ein skírn, einn guð og faðir allra, sem er yfir
öllum og með öllum og í öllum“.—Já vertu í oss,
svo að vér megum allir vera í þér. Amen.
RŒÐUTEXTI: Matt. 7, 15—23.
Gætið yðar fyrir falskennendum ? Það
er mikilsverð áminning, því að hún felur
óbeinlínis í sér þá erfiðu spurning, hverir
prédika hinn sanna krístindóm ? Hvert
er einkenni hinna sönnu kennenda? Eða
með öðrum orðum: hvað er hinn sanni
kristindómur ? Sú spurning hefir verið
lengi uppi í kristninni, er í raun og veru
nær því jafngömul kristindóminum, og
hefir að líkindum þegar verið farin að
gera vart við sig, er guðspjallamaðurinn
reit þessi ummæli Krists á þennan stað í
guðspjall sitt.
Þessi spurning gerir og mjög vart við
sig á vorum dögum. Og vér skulum því
nota þessa guðsþjónustustund, til þess
að varpa ljósi yfir hana. Og þá verð
eg fyrst að gera grein fyrir, við hvað
guðspjallamaðurinn átti, er hann talaði
um falskennendur.
,,Gætið yðar fyrir falskennendum“.
Svo er viðvörunin orðuð í hinni eldri bibl-
íuþýðing vorri. Og sú biblíuþýðing er
tekin upp í handbókina. En hér af pré-
dikunarstólnum las eg guðspjallið upp úr
nýja testamentinu sjálfu, nýju þýðing-
unni. Þar er viðvörunin orðuð svo:
, ,Gætið yðar fyrir falsspámönnum’,
Og sú þýðing er vitanlega réttari. Því
að í gríska frumtextanum hefir þar aldrei
staðið an'nað síðan nýja testamentið varð
til. Og það er nokkur munur á spá-
mcnnum og kennendum. Gamla þýðing-
in er röng á þessum stað, eins og víða
annarstaðar. En hvernig á því stendur,
að spámenn hafa orðið að kennendum,
er skiljanlegt, þegar maður þekkir sögu
kristilegrar kirkju. Á postulatímabilinu
voru aðalkennendurnir í kristnum söfn-
uðum kallaðir spámenn. Þá prédikuðu
þar ekki menn, sem setið höfðu við nám
um mörg ár, heldur þeir menn einir, er
höfðu þá gáfu til að bera, sem í nýja
testamentinu er nefnd náðargáfa eða
anda-gáfa. Og athugið þér svo g'uð-
spjall dagsins, og þá verður yður það
ljósara. Jesús er að vara þar við falsspá-
mönnum, sem komi fram í söfnuðunum.