Frækorn - 31.12.1902, Qupperneq 1

Heimilisblað með myndum
RITSTJÓRI: DAVID ÖSTLUND.
3. árgansur.
Seyðisfirði. 31. des. 1902.
23.-24. tölublað.
Múrníur
(smurð lík).
Á vesturbökkum Nílfljóts-
ins, skammt frá pýramídanum
við Gizeh, eru rústirnar af
gamla bænum Memfis, sem
í biblíunni er nefndur Nof,
og varreistur af hinum fyrsta
konungi Egyptalands, sem
hét Menes; var Nof um þús-
und ár höfuðstaðiir hins
gamla konungsríkis og hinn
merkasti bær þar. Það var
hér, sem Jósep veittist hin
mikla tign og Faraó stjórnaði
á dögum Mósesar og forfeðr-
anna. Ogánefahafa Israels-
menn, meðan þeir voru í
hinum langvinna þrældómi,
byggt margar af þeim bygg-
ingum, sem þar finnast nú
rústir af.
Fyrir aftan þessar rústir,
bakvið pálmaviðarskógana og
litlu lengra frá Níl, er hin
víðlenda libyska eyðimörk,
og grafreitur Memfisborgar.
Mismunurinn á hinum lauf-
græna Nílárdal og ófrjósömu
eyðimörkinni, er eins og milli
MÚMÍA RAMSESARjlI.
lífs og dauða, og hér er ein-
mitt vel til fallinn hvíldar-
• oC.
staður fyrir hinn mikla fólks-
fjölda, sem hér hvílir.
Þessi mikli kirkjugarður er
hinn stærsti og elzti í heim-
inum, og nær norðan frá
pýramídanum við Gizeh og
suður að Dashur, sem er
hér um bil 4 mílur, og er
áætlað að hann muni geyma
um 20 millj. mannalíka, auk
ótölulegs fjölda smurðra dýra.
Þar finnast langar graf-
hvelfingaraðir í klettunum,
sem eru fyltar af múmíum,
og er þeim raðað hverri of-
an á aðra og nákvæmlega
smurðar, og svo vel hafa
þær geymst, að það er eins
og þær hefðu verið látnar í
gröfina í gær; en samt sem
áður hefir þessi mikli fólks-
fjöldi lifað á dögum Abra-
hams, Jóseps og Mósesar.
En friður grafarinnar er
rofinn. Nú eru múmíurnar
ekki einasta sendar á forn-
gripasöfn um allan heim, —
þannig finnur maður marg-
ar múmíur á enska forngripa-