Frækorn - 16.12.1903, Blaðsíða 10

i78
FRÆKO RN.
Páfadæmið
4. Upphefð páfans osr kröfur hans
Kristindómurinn er »guð með ess«
sem maður. Páfadæmið er maður yfir
oss sem guð. Kristur lítillækkar sjálfan
sig og verður maður, tekur á sig »þjóns-
mynd«, þó »án syndar;« en maður synd-
arinnar, sonur glötunarmnar . . . setur
sig á móti og rís gegn Ulu því, sem
guð eður heilagt kallast; svo að hann
sezt í guðs musteri, og lœtur eins og
hann væri guð.
Lítið á Krist og hinn svonefnda stað-
göngumann hans, hvorn við hliðina á
öðrum. Lítið til Betlehem, Nazaret, Get-
semane, Golgata. L'tið til hans, >sem
þó hann væri í guðs mynd, miklaðist
ekki af því, að harm var guði likur,
heldur minkaði sjá/fan sig, tók á sig
þjóns mynd, og varð mönnum likur.
Sjáið hann, er var svo lítilmotlegur og
fátækur, að rncðan refarnir hafa holur
og fuglarnir hreiður, þá hefur hann ekki
það, sem hann kunni höíði sínu að að
halla. Sjáið hann ganga um og gera
vel, og þó er hann fyrirlitinn og yfir-
gefinn af mönnum, maður sorga og þján-
inga. Sjáið hann, þar úti í garðinum í
kyrið nælurinnar sveitast blóði, um leið
og hann með undirgefni tckur á móti
kaleik þjáningarinnar. Sjáið hvernig hann
krýnist særandi þyrnikórónu ! Sjáið, hvern-
ig hann verður húðstrýktur, spottaður og
barinn I Sjáið hann hníga saman undir
krossinum! Sjáið hann, sem »lítillækk-
aði sig sjálfan, og var hlýðinn allt fram
í cjauðann á krossinum!« Og heyrið hann
þrátt fyrir allt biðja fyrir óvinum sínum:
»Faðir, fyrirgef þeim, því þeir vita ekki,
hvað þeir gjöra.« (Kil. 2, 5 — 8; Es. 23.)
Lítið síðan í áttina til Rómaborgar og
skoðið hinn svonefnda staðgöngumann
Krists, fulltrúa páfaveldisins I Sjáið hans
heilagleika á hásæti sínu, krýndan þre-
faldri kórónu, umkringdan af óheyrðu
glysi, pijáli og auð Og sjáið, hvernig
konungar og keisarar ásamt áhangendum
sínum falla niður og kyssa stóiutá hans!
Hcyrið, hvernig hann blessar tilbiðjendur
sína, en útsendir fyrirdæmingardóma sína
yfir alla, sem ekki beygja sig undir
hans andlega harðstjórnarveldi, um leið
og hann líka — þegar hann getur það
— drcgur sverð hins veraldlega valds,
— sverðið, senr drjúpir af blóði Krists
eftii breytenda!
Og hann á að vera staðgöngumaður
Krists!
Vér þurfum heldur ekki að fara langt
aftur í tímanr, til þess að verða varir
við páfalega upphefð, skraut og auð, og
ekki hefur það verið aðeins ómenntaða
fólkið, sem veitti páfanum virðingu og
lotningu, eins og hann væri guð, heldur
hinir lærðu og voldugu menn heimsins,
keisarar, konungar og aðrir þjóðhöfðingj-
ar. Vér áttum kost á því að sannfær-
ast um þetta í byrjun þessa árs, þá er
hinn nýlátni páfi hélt 25 ára stjórnaraf-
mali sitt. Rúmsins vegna getum vér
aðeins bmt á það hér. Mikið var þá
um dýrðir. Um 75,000 manns voru þá
samankomnir íRóm. Páfinn var þá klædd-
ur einum hinum skrautlegasta búningi
sínum, en af þessháttar skrautfötum
mun hann hafa haft óteljandi fjölda. A
höfði sínu bar hann hina þreföldu kór-
ónu, og svo voru honum réttir hinir
gullnu lyklar, sem tákna hið páfalega vald
hans. »Hann setti sig á hið gullna
hásæti sitt nálægt háaltarinu (í Pétuis-
kirkjunni), og um leið og hann var bor-
inn þaðan á setia gestatora af tólf skar-
latsklæddum jnönnum, beygðu sig djúpt
prinsar, kardinálar, þjóðhöfðingjar og
biskupar, en fólksfjöldinn var eins og
óður og heilsaði honum samtímis á 10
mismunandi málum «
Þannig var frá sagt í blöðunurm
Og það einkennilega er það, að einn-
ig þjóðhöfðingjar mótmælenda nú á dög-
um taka þátt í páfadýrkuninni. Þannig
sáust meðal þeirra, sem tóku [>átt í af-
mælishát'ð Leo XIII., aðrir eins menn
og Játvaiður konungur og Vilhjálmur
keisari.
Oþarft er það, að færa rök að því,
að Kristur hafi ætlað og óskað, að eftir-
breytendur hans skyldu framvegis sýna
sömu auðmýkt og óeigingirni, og hann
sjálfur sýndi. »Takið á yður initt ok og