Alþýðublaðið - 16.05.1963, Blaðsíða 5

..............miiiimi 11
TÍMINN segir í gær á for-
síðu að „andstæðingar í-
haldsins séu að sameinast
í einn flokk”. Ekki verður
ljóst af þessum skrifum
Tímans, hvort blaðið sé hér
að boða samruna Framsókn-
arflokksins við kommúnista-
flokkinn eða hvort blaðið
eigi við stofnun bandalags
kommúnista og þjóðvarnar!
Skrif Tímans benda til þess
að við annað hvort sé átt.
• •
ÞAÐ er að vissu leyti ekkert
óeðlilegt við það þó að Tím-
inn skrifi ósjálfrátt um sam-
einingu Framsóknar við
kommúnista svo náið sem
samstarf þessara tveggja
flokka nú er. Skrif Tímans
um „sameiningu íhaldsand-
stæðinga” hljóta raunar að
tákna samruna við kommún-
ista, þar eð ekkj virðist Tím-
inn telja Alþýðuflokkinn
„andstöðuflokk íhaldsins”,
ef dæma má eftir skrifum
blaðsins undanfarið. Og tæp
lega á Tíminn eingöngu við
bandalag komma og þjóð-
varnar ncma Tíminn telji
Framsókn ekki lengur með
andstöðuflokkum íhaldsins.
FRAMSÓKNAKMENN virð-
ast eiga mjög erfitt mcð að B
skilja að Alþýðuflokkurinn
skuli geta átt samstarf við
Sjálfstæðisfiokkinn svo ó-
líkir sem flokkarnir séu.
Sórs^aklega virðajt þeir
Framsóknarmenn eiga erf-
itt meö að átta sig á því
hvernig það geti verið að
slíkt samstarf gangi svo vcl S
sem raun ber vitni. Þetta
skilningsleysi Framsóknar
er eðlilegt. Framsókn hefur
hvað eftir annað verið í
stjórn með Sjálfstæöis-
flokknum, og það samstarf
hefur ætíð einkennst af ó- |
heilindum Framsóknar. Og
venjulcga hefur Framsókn
hlaupið úr stjórn rétt fyrir
kosningar og kennt sam-
starfsflokknum um allt illt.
SAMSTARF Alþýðuflokks-
ins og Sjálfslæðisflokltsins
er með öðrum hætti. Þar er
unnið saman af heilindum.
Flokkarnir hafa komið sér
saman um framgang ákveð-
inna mála, umbótamála á
sviði félagsmálalöggjafar og
atvinnulífsins og þessuin
málmn koma þeir fram. Á
meðan eru deilumál flokk-
anna lögð til hliðar og
flokkarnir sitja ekki á svik-
ráðum hvor við annan eins
og Framsókn teldi eðlilegt.
Slík vinnubrögð sem þessi
á Framsókn eftir að læra, en
á mcðan liún á þau ólærð á
hún ekkcrt erindi í ríkis-
stjórn landsins.
í SÍÐASTA f -' ’ éfi sjávar-
afurðadeilðar F.iS fá vörubíl-
stjórar í Reyk ' ftirfarandi
kveðju frá Savn1- ’inu:
'v'
í seinasta 'fi gerðum
við góðlátlegt grí ð þeim ís-
lenzka sið, að bauna vörubíl-
stjórum að vinna við hleðslu
og afhleðslu bíla sinna. Á þeim
tíma sem síðan hefur liðíð höf-
um við lært, að íslenzkir vöru-
bílstjórar gela verið mjög fús-
ir til að vinna, þótt ekki sé það
við hleðslu eða afhleðslu. Svo
bar við í febrúar sl„ að norskt
flutningaskip kom til Reykja-
víkur með nokkurt magn af
frystum kolkrabba, sem Sjáv-
arafuröadeild hafði útvegað
nokkrum frystihúsum til beitu.
Annars er aðal verkefni Sjávar
afurðadeildar útflutningur, en
ekki innflutningur og því fór
sem fór. Starfsmenn deildar-
innar þckktu ekki hina flóknu
og þrauthugsuðu samninga inn-
flutningsfyrirtækjanna við
vörubílstjórana íslenzku. Hin-
um ýmsu frystihúsum var sagt
að senda bílana sína til Reykja
víkur á ákveðnum degi, og
skyldu þeir taka kolkrabbanu
með sér til baka. Að morgni
dags voru síðan stór og glæsi—
leg ökutæki mætt við skips-
hlið til að flytja beituna norsku
til ákvörðunarstaðar. Þróttar-
menn, sem höfðu lítið að gera
þann daginn, komust fljótt að
raun um að hér var verið að
sniðganga þá. Fulltrúi þeirra
kom á staðinn og tilkynnti að
uppskipunarvinna yrði stöðvuð,
nema þeir Þróttarmenn fengju
aö aka á sínum bílum öðru
hverju hlassi úr skipinu. Um
þetta höfðu þeir samning, en
ekki varö auðvelt að átta sig á
því, eftir samningnum, livort
bílarnir utan af landsbyggðinni
áttu að fara með Vz hlass hver
á sinn stað, og þá Þróttarbíll
með hinn lielminginn, eða
hvort að annar hvor bíll átti að
fara tómur heim og Þróttarbíll
fylgja á eftir með hlassið. Mála-
Iok urðu þau, eftir að Þróttur
hafði hótað vinnustöðvun við
skipið, að rúmlega helmingur
kolkrabbans var settur á Þrótt-
arbíla við skipshlið, og ekið í
úthverfi bæjarins, þar sem
farminum var umhlaðið á utan
bæjarbilana. Hver segir, að ís-
lenzkir vörubílstjórar vilji
ekki vinna?
'v'
Undanfarið hafa foringjar SÍS
og Framsóknar látizt vera
kjörnir vinir verkalýðsfélag-
anna. Hins vegar þekkja verka-
lvðsfélögin mun betur þá hlið
SÍS, sem fram kemur í þeirra
garð í umræddu fréttabréfi.
Verkalýðsfélögin hafa þá sögu
að segja af SÍS frá undanförn-
um árum, að ekki sé vem að
semja við neinn atvinnurek-
anda um kaup og kjör en SÍS.
Það var ekki fyrr en Eysteinn
þurfti að reyna að veiða ein-
hver atkvæði frá kommunum,
að SÍS breytti afstöðu sinni til
verkalýðsfélaganna — um stund
‘arsakir. En umrætt frétíabréf
sýnir það, að undir niðri er af-
staðan til verkalýðsfélaganna
hin sama og áður. SÍS með all-
au sinn atvinnurekstur í Rcykja
vík þekkir ekki samninga Vöru-
bílstjórafélagsins Þróttar og
gerir grín að því, að það verka-
lýðsfélag ætlist til þess að
samningar séu haldnir.
ftMWWMMMMMWMWMMWMMWMMWWMMtWWWMMMW IMWWMtMWWWMWWWWMWWWMMWVWWMWtMVjiWW
“
Hverfis-
stjórcrfundir
Hverfisstjórar Miðbæjar-
og Austurbæjarbarnaskóla!
Mætið á hverfisstjórafundi
kl. 8.30, fimmtudagskvöld á
skrifstofu flokksins og hverf-
isstjórar Breiðagerðis- og
Langholtsskóla á föstudags- ;
kvöld kl. 8.30 á skrifstofu
flokksins.
FRAMSÓKNARFLOKKURINN
hefur alltaf talið sig gegna lilut-
verki milliflokksins í íslenzkum
stjórnmálum. Hann er hættur því.
-Nú sc-gir hann, að hann sc lengst
til vinstri, í raun og veru róttæk
ari ■ en allir, sem kalla sig vinstri
menn.
En hver er reynzlan? Hún segir
allt annað. Hún sannar manni það,
að í fjölmörgum veigámiklum atr
iðum er Framsókarflokkurinn aft-
urhaldssamur íhaldsflokkur, sem
ekki vill umbætur og ekki breyt-
ingar — og þó öllu fremur, ef
liann telur málefni geta orðið íil
umbóta É kjörum þeirra, sem
heima eiga í Reykjavík og óðr-
um kaupstöðum, þá spyrnir harm
snögglega við fótum.
En þetta er þó ekki aðalatriðiö
í stjórnmálum líðandi stundar,
hvað viðlcemur Framsóknarílokkn-
um. Flokksforystan hefur Iivað cft
ir annað sannað, að hún hefur
mjög slævða ábyrgðariilfínningu.
Það hefur kornið berlega fram á
sfðaslra kfiörjfmabfli. Flokkurinrii
hefur hvatt til þess að auka kröfu
pólitíkina til þess /ns .oð koma i
veg fyrir að ríkisstjórninni takist
að stemma stigu við vaxandi verð
bólgu. Um þetta þarf ekki að deila.
Og aðferðina þekkja menn frá
tímum vinstr! stjórnarinnar. Þe:ta
hefur orðið þjóðinni dýrkeypt og
verður enn dýrkeyptara hver svo
sem fer með stjórn í landinu og
liver svo sem beitir slíkum áróðri.
Þjóðin ætlast til þess í heiid,
hverjum scm mcnn greiða atkvæoi
á kjördegi, að þegar valið hefur
verið og alþingi hefur verið skip-
að, þá séu helztu deilumálin lögS
á hilluna og hafið sé sameig n-
legt samstarf fyrir þjóðarlieildina.
Þarna hefur komíð í ljós geigvæn-
legur misbrestur á íslenzkum
stjórnmálum.
Ilatrið á milli tveggja stærstu
flokkanna er svo magnað, að þeir
tn/a ekki sari^sr^shæfir. Sjálf-
stæðisflokkurinn og Framsóknar-
flokkurinn eru ekki samstarfshæf
ir vegna haturs. Það liefur sío-
'tf.a kjö’ Vp abil sarfnað. Fram-
sóknarflokkurinn hcfur sýnt þart,
að hann er ekki hæfur til sam-
starfs við neinn annan flokk. Nú
stefnir Framsóknarflokkurinn að
því öllum árum, að komast í rík
isstjórnina. Hann sér, að eini
möguleikinn til þess er sá, að
minnka hlut Alþýðuflokksins. —
Ilonum er það Ijóst, að ef honum
tekst að fá tvo kosna — og fella
þar með Eggert Þorsteinsson, þá
Framhald á 3. síðu.
til aiþýðufickksmanna ©g annarra
stuðningsmanna A-listans.
Fjölmargir kjósendur Alþýðuflokksins dveljast nú erlendis ací
venju. Þeir stuðningsmenn flokksins, er kynnu að þekkja einhverja
þeirra, eru eindregið beðnir að skrifa þeim hið fyrsta og hvetja þá
til að kjósa. A-LISTINN er listi Alþýðuflokksins í öllum kjördæmuni.
Utankjörstaðakosning erlendis fer fram hjá ræðismönnum og
sendiróðum á eftirtöldum stöðum:
Bandaríkin: Washington, Chicago, Grand Forks, North *
Dakota, Minneapolis, Minnesota, New York, Portland,
Oregon, Seattle, Wash.
Kanada: Toronto, Ontario, Vancouver, British Colúmbia,
Winnipegjj1 Manitoba.
Noregur: Oslq.
Svíþjóð: Stokjíhólmur.
Sovétríkin: Moskva.
Sambandslýðveldið Þýzkaland: Bonn, Liibeck.
Bretland: London, Edinburg-Leith, Grimsby. :
Danmörk: Kaupmannahöfn.
Frakkland: París. I
Ítalía: Genova.
issij
ALÞÝÐUBLAÐiÐ — 16. maí 1963