Lögrétta


Lögrétta - 25.06.1930, Síða 6

Lögrétta - 25.06.1930, Síða 6
6 LÖGRJETTA töfrandi fagurt í skínandi 1 it- klæðaskrúði himingeimsins. En oft er það ógnandi og ókyrt, há- vært og hrikalegt, þegar það hampar hvítfyssandi öldutoppum sem rísa við himin og æða áfram og lemja fjörurnar í freyðandi brimlöðri. Þá er niður þess dimm- ur, þungur og ömurlegur — alt annað en iækning fyrir órólega og leitandi sál. Nú raula öldur þess yndislega seiðandi við fjör- urnar — malarrifin, sem kraftur árstraums og hafaldanna hefur í sameiningu hlaðið upp. Það glampar á bláar öldurnar í skini vorsólarinnar. Mjer dettur í hug, að mikinn þátt í veðurblíðu dagsins og feg- urð- umhverfisins eigi hafstraum- urinn, sendivinurinn frá hlýju höfunum, sem þau, eins og í því fagra markmiði að vinna kær- leiksverk, senda til landsins í þeim tilgangi, að hann skuli veita þvi öflugt lið móti skæðustu ó- vinum þess, sem eru: frostin, snjóarnir og hríðarbyljimir. iSlíka hjálp kann landið að þiggja. Einmitt í bugtina, sem skerst hjema inn í strandlengjuna 1 landnámi Úlfljóts — Lónsvík — kemur Golfstraumurinn fyrst að landinu. Blíðlega flytur hann sveitinni fyrstu kveðjumar og færir henni hugskeyti frá suð- rænum, óþektum vinum. Líklega 'nefur Úlfljótur land- námsmaður haldið skipi sínu í Bæjarós. Á þeim tímum hefur það verið sem alt annar ós hvað dýpi snertir. Af lóni því, sem er fyrir innan ósinn, hefur land- námsmaðurinn látið sveitina draga nafn og nefnt hana: Lón. Inn af Papós, fyrir sunnan Jökulsá, gengur samneíndur smá- fjörður, sein þomar algerlega upp um fjöru, nema álar þeir, er vatnsrenslið frá fjöllunum mynd- ar. Við Papós var aðsetur írskra einsetumanna, er fomsögur segja frá, að fyrstir hafi fundið landið, og gefið er í skyn, að dvalið hafi hjer í tvo eða þrjá mannsaldra áður en landnám Norðmanna hófst hjer árið 874. Þar er ef til vill vígður staður, sem hefði átt að vera þjóðinni eigi ókunnúgur, heldur uppáhalds- staður hennar, og henni kærari heldur en margir aðrir. Ef til vill hefur fyrsti maður- inn er augum leit þetta fagra land vort, og fyrst steig á fasta foldu þess, einmitt gengið í land á þessum grýtta og hrjóstuga stað, af sæhestinum sem flutti hann að strönd þessa óþekta ey- lands. Hollvættir sveitarinnar hafa ef til vill sjeð þá sjón. Á þessum stað hafa þeir ef til vill heyrt fyrstu orðin, sem mælt vom af dauðlegum mannsvörum, á þessu landi. Og líklega hafa þau orð verið heillaóskir, — bæn til hins hæsta, að blessa og varðveita þetta land, flutt af guðmóði, sem stigið hefur upp frá ódauðlegri sál, sem átt hefur óbifandi trú á það, að bænin yrði heyrð. Hvaða staður væri helgari á þessu landi heldur en sá blettur, m r KALKSALTPJETUR Athugið hvað það kostar að afla heyja á Ijelegum útengjum og hvort ekki muni borga sig betur að auka töðufenginn með því að bera á tilbúinn áburð milli slátta. KALKSALTPJETUR er bestur til þeirra nota — Auðleystur og verkar fljótt. k. Pr. Aburðareinkasala ríkisins S a m b a n d í s L samvinnufjelaga. m A sem slík bæn hefur verið flutt á, með þeim hulda töfrakrafti, sem fylgir orðum þess, er trúir á þann, sem hann er að tilbiðja? Það er vorhugur sem einungis orkar að koma hugsjónum í fram- kvæmd, ekki kyrstaða, heldur framsóknar- og umbótaþrá. Jeg heyri undurfagran söng og lít þangað sem hann berst frá. Sex svanir eru að taka sig upp til flugs af tjöm. Það eru fögru vorboðarnir. Á framfarabrautinni er gott að temja sjer að gefa náttúrunni umhverfis sig gaum. Fegurð nátt- úrunnar mun hafa leitt af sjer fegurð í fari mannanna, — því náttúran er móðir alls. Það eiga allir að veita athygli öllu því sem land þeirra hefur að bjóða. Og þeir eiga að gjöra meira. Þeir eiga að hagnýta sjer hin ótal gæði þess, hvert á sinn hátt, því guð landsins á að vera guð þjóðarinn- ar. Ef að þess yrði gætt, myndi þessi sveit, eins og aðrar, eiga fagra framtíð framundan. Þá ynni hver einstaklingur hennar stórt og verðmæta mikið gagn, í þarf- ir alþjóðar — í staðinn fyrir að Úlfljótur barðist einn áfram und- ir merki umbóta og framfara fyr- ir tíu hundruð árum. Þegar í það horf væri komið er framþróun, á því sviði, auðsjáanleg, en Úlf- ljótur, faðir Alþingis og allsherj- arlaga, er vitinn sem lýsir á leið- ina fram. S j ó vátryggingafélag r ^ Islands Pósthússtræti 2, Reykjavík. Símar: 542, 309 og 254 (þrjár línur) Pósthólf 718. — Símuefni: „Insurance“. Allskonar sjó- og brunatryggingar. (Hús, innbú, vörur o. fl.) Alíslenzkt sjó- og bruna- vátryggingafélag. Sigurjón Jónsson, Þorgeirsstöðum. —o----- Hvergi hetri og áreiðanlegri viðskifti.

x

Lögrétta

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögrétta
https://timarit.is/publication/196

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.