Alþýðublaðið - 24.11.1963, Síða 6

Ein helzta metsölubók, cem út
befur verið gefin í Bandaríkjun-
um, hin síðari ár er skáldsagan
Kardinólinn. Nú hefur hún ver-
ið kvikmynduð.
Spellmann kardináli er búina
að sjá myndina og er kominn að
þeirri niðurstöðu, að aðalpersón-
an líki_t -honum meira en góðu
hófi gegni og jafnframt að hún
sýni hann ekki í ýkja skemrntilegu
ljósi.
Hann skrifaði þess vegna 'Páli
páfa sjötta og bað hann að setja
myndina á Index, það er að banna
öllum katólikkum að sjá hana.
Þessu hefur páfi neitað eftir
að hafa séð myndina — og af
i svarbréfi han má jafnframt ráða
að hinn sjálfumglaði kardináli
hafi ekki nema gott af því að fá
svolítið námskeið í auðmýkt.
■ -V
Enskur þorpsprestur hefur hengt
skilti með tvohljóðandi áletrun
á garðshliðið hjá sér:
Ef þú ert þjáður af sorgum, þá
komdu til mín og trúðu mér fyrir
þeim. Ef þú hefur engar, komdu
þá og segðu mér hvernig þú hefur
getað sloppið við þær.
SCHUMANN
Parísarblaðamaður lenti á tali
við hinn kunna stjórnmálamann
Maurice Schumann, forseta utan
ríkisnefndar þjóðþingsins.
— M. Schumann, teljið þér það
ekki víxlspor af Frökkum að und-
irrita ekki Moskvusáttmálann?
Haldið þér ekki að það fái þungan
dóm í sögunni?
— Sögunni, urraði Schumann.
Blessaðir hlífið mér við þeirri
dömu. Hún er farin að skrifa með
blýantL

PRINSINN OG ÉG.
| Léleg frammistaða sögumanns
Sú var tíðin, að það var til-
1 tölulega auðvelt að segja
1 prinsinum sögur, áður en hann
1 soínaði á kvöldin. Litlar sög-
I ur með lítilvægum atburðum
= voru honum nóg og glöddu
§ b.essaS ba'rnshjartað. En sú
| dýrð stóð ekki lengi. Hann
I gerðist stöðugt gagnrýnni og
| vandiátari á sögurnar. Maður
1 fékk oft oið í eyra fyrir lélega
| frammistöðu í söguflutningn-
| um.
— Kanntu engar armilegar
1 sögur?
— Þú ert alltaf að segja
| manni einlrveirjar sögut um
i dýr, sem ekkert er gaman að.
— Kanntu engar sögur með
i bardögum í?
i — Kanntu engar indíánasög
i ur?
Ég stundi þungan og harm
i aBi þá liðnu tíð, þegar litlu
| og saklausu dýrasögurnar
| vöktu slíka kátínu og fögnuð,
að pninsinn sofnaði ekki fyrr
en síðla kvölds og sögumað-
ur var orðinn þurr í kverkun-
um af áieyn lunni. Það var
vonlaust annað en að laga sig
eftir brcyttum staðháttum og
þess vegna var það, sem mér
kom til hugar ráð, sem hafði
mjög hagræna þýðingu. Ég
sagði honum frá íslendingasög
unum og öllum þeim bardögum
sem í þeim væru og bauðst
til að le„a fyrir hann upp úr
Eglu eða Grettlu. Prinsinn var'
æstur í þetta. En ég var ekki
fyrr búinn að lesa fáeinar línur
á fornmálinu, þegar unginn
var steinsofnaður.
En allt tekur enda og nú er
svo komið, að prinsinn er far-
inn að geta haldið sér vakandi
yfir íslendi;pgasögunum. Þó
leikur mér grunur á að ís-
lendingasögurnar eigi ekki
enn hug ungviðisins allan hvað
sem síðar kann að verða. Fyr- I
ir skömmu fór ég með vísu i
Egils sterka fyrir hann:
Þat mælti mín móðir,
at mér skyldá kaupa.... =
Þegar hér var komið sögu =
reis prinsinn upp í rúminu og I
sagði:
— Það er ekkert gaman að, I
þessari vísu. Ég skal kenna |
þér armilega vísu:
Gúddi fór í bæinn
og Gúddi fór í búð,
Gúddi sat á torginu
og var að éta snúð.
Þá kom löggumann
og hirti hann
og stingti honum niðrí i
rassvasann |
Að svo mæltu lagðist hann i
niður og var gteinsofnaður.
Rex
Þær hittust frænkumar, Alexandra prinessa og Elizabeth prins
essa af Júgúslavíu á flugvellinum í London ekki alls fyrir löngu. Eins
og kunnugt er á Alexandra prinsessa von á barni snemma á næsta
ári.
★ Skattstofan í Bandaríkjunuth
hefur alveg óviljandi útvegað hinu
heimsþekkta Tatesafni í London
ómetanlega gjöf. Bandaríkjakon-
an Peggy Guggenheim, sem á hið
kunna safn nútímalistar í höll
sinni í Feneyjum, hefur án’afnað
Tatesafninu myndir sínar eins og
þær leggja sig.
Þetta gerir hún vegna þess, að
bandaríska skattheimtan á hjá
henni stórfé og menn í Washing-
ton hafa gért allar hundakúnstir
til þess að krækja í eitthvað úr
safninu.
— Nú er ég orðin leið á öllum
þessum skattrukkurum, segir
Peggy, ég vil heldur sitja innan
nakinna veggja en búa við þessi
ósköp.
★ Bandarískur frímerkjasafnari
Herra Harold Wilkins, sem ó
heima í bandaríska bænum Ge-
orgetown, hefur verið sviptur
rétti til veiðimennsku með dóms-
úskurði. Dómurinn er reistur á
eftirfarandi rökum:
„ Herra Wilkins er svo nær-
sýnn og heyrnardaufur, að hann
skaut um daginn á fjögurra
hreyfia sprengjuflugvél, vegna
þess að hann hélt að húh væri
villtur kalkúni.
París. Lítil stúlka stendur hjá
lögreglufulltrúanum, ströngum á
svip.
— Eruð það þér, sem eigið
þennan Renault númer 3034 NN
75?
— Oui, Monsieur commissaire.
— Hve lengi hafið þér ekið bil?
— i eina viku.
—Vitið þér að á þessari einu
viku hafið þér ekið ó fimm íót-
gangendur? Finnst yður það ekki
full mikið af svo góðu?
— Hve marga má maður keyra
á?
LOLLOBRIGIDA
Nú hefur Gina Lollobrigida far-
ið illa með góða kjafta ögu. Hún
hefur nefnilega með mjög sterk-
um orðum mótmælt orðróminum
um væntanlegan skilnað sinn við
Milko Skofic.
Lokaorð hennar um það mól
voru bessi.
— Þessi orðrómur er að veiða
gráhærður. Ef nokkuð hefði verið
til í honum, værum við skilin
minnst tíu simium.
0 A nóv ] 963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ
m