Alþýðublaðið - 04.02.1964, Page 2

9

Sltstjórar: Gylfl Gröndart (ab. og Benedlkt Gröndat - Fréttastjórl:
Arnt Gunnarsson. — Ritstjórnariulltrúl: Eiður Guðnason. — Símar:
14900 14903. — Auglýsingasími: 1490B. — Aðsetur: Alþýðuhúsið við
Hveriisgötu. Reykjavík. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins. — Áskriftargjald
kr. 80.00. — í lausasölu kr. 4.00 eíntakið. — Útgefandi: Alþýðuflokkurins
MERKUR FUNDUR
FLOKKSSTJÓRN Alþýðuflokksins, sem kem-
■sur saman á milli floldksþinga, sat á rökstólum um
síðustu helgi. Urðu þar miklar umræður, sem
^snerust öðru fremur um það ástand efnaihagsmála,
isern nú blasir við þjóðinni. Vilðurkenndu þingfull-
frúar, að ríkisstjómin hefði orðið að hörfa úr einu
ivígi í baráttu við verðbólguna undanfama mán-
uði, sérstaklega með síðustu bráðabingðaráðstöf-
unum, en þar fyrir væri stríðilð engan veginn tap-
«að. Þyrfti inú að taka rösklega í taumana til að
forða þjóðinni frá óðaverðbólgu og gengishruni.
í samþykkt flokksstjóniarinnar um þessi mál
er sagt, að stöðva verði víxlhækkanir verðlags og
kaupgjalds og koma á tekjuskiptingu, sem launa-
stéttirnar geti við unað. Varaði flokksstjómin við
of miklum tekjumismun, meðan láglaunastéttir
hafa ckki hærri eða tryggari laun fyrir eðlilegan
vinnutíma en nú gerist.
Á fundinum var rætt um tvær höfuðleiðir í þess
um efnum, og hefur þeirra verið áður getJð, fyrst
1 áramótagrein Emils Jónssonar, formanns flokks-
ins, og oft síðan hér í blaðinu. Önnur er sú, að færa
alit kaupgjaid og verðlag niður til dæmis um 10%,
; að draga línu yfir ástandið leins og það er nú, og
festa svo.
Jafnframt þessu ræddi fundurinn og gerði sam
þykktir um f jölda hliðarráðstafana, sem gera verð-
ur til að tryggja afkomu Iaunþega og bæta hlut-
skipti þeirra, sem buia við lökust kjör. Var talað um,
að stytta þyrfti vinnutíma í áföngum án kaupskerð
ingar, á svipaðan hátt og verkakonur hafa undan-
farin misseri fengið kaup sitt hækkað til jafns við
karlmenn stig af stigi. Þá var sagt, að vinnuhag-
ræðing yrði að leiða til bættra kjara verkafólksins.
Bent var á húsnæðismálin sem þýðingarmikla
leið til kjarabóta, þar sem íbúðakostnaður er und-
lantekningalítið hæsti útgjaldaliður fjölskyldn-
anna. Var lögð áherzla á að útvega Byggingasjóði
verkamanna og Húsnæðismálastjóm meira eigið
fé, sem lána mætti óháð almennri vaxtapólitík. Þá
var óskað lækkunar á sköttum og útsvörum lág-
i launafólks og krafizt mun harðari baráttu gegn
ekattsvikum en hingað til.
Ein veigamesta ályktun fundarins var á þá
lund, að endurskoða verði lögin um verðlagningu
landbúnaðarvöru. Var talið óeðlilegt, að kaup
bænda hækkaði sjálfkrafa eftir tekjum vinnandí
manna við sjáviarsíðuna, meðan bannað er að
liækka kaup launafólks eftir framfærslukostnaði.
Var talið, að fáist ekki breyting á þessu, hljóti
verkalýðshreyfingin að krefjast verðtryggingar á
kaupi í einhverri mynd.
2 4. febrúar 1964 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ
EVU nylonsokkar era framleiddir úr ífölskam ÖELFSöeI nyion-
þræði í fullkomnustu vélum og erlendir sérfræððngar anmiast eftir-
(Sf með framieíðsiunnS.
EVU sokkar eru m. a. með sóla úr Helanca crepþræði og fram-
leiddir í nýjusfu tízkulitum.
SOKKAVERKSM8ÐJAN EVA H*F,
AKRANESI
f ★ Vetur í borginni. I
★ Kuldakreistur frá íslandi í vandræðum erlendis. |
■fc Enn nokkur orð aS lokum um RáðhúsiS!
nninnnniiiniiniiimilUfliinininnniiinninninninnininiiiiiinni;iniininiinnnininiininiininn.nnninnmm
NÚ ER VETUR í borginni. I
Það er næstum því eins og mað j
ur haldi að aldrei íraniar muni
koma snjór, svo mildir eru vet-
urnir orðnir og- svo sniólétt að
minnsta kosti hér í Reykjavík.
Veðráttan hefur mikið breyzt á
ævi fertugra manna hvað þá
eldri — og nú fer þeim mjög að
fækka, sem muna frostveturna
miklu upp úr 1880. Hins vegar
gíeymum við, sem yngni erum
ekki vetrinum 1918 með kulda
sínum og snjóþyngslum.
ÞAÐ ER VARLA von að ungt
fólk þoli mikinn kulda, enda hef
ur því nú verið lýst hversu mjög
kuldinn háði Islendingunum, sem
þóttu Vetrar-Olympíuleikana
Þetta hefðum við átt að vita áð-
ur og senda ekki kuldakreistur í
slíkar ferðir. — Annars, í alvöru
ta'.að virðast sendiferðir okkar á
ýmsa slíka leiki ekki vera ann-
að en fordild. Ég legg til að við
hættum þessum hégómaskap.
ÉG HELD að bezt sé að hætta
að ræða um hið væntanlega ráð
hús. Deilur um það hafa sára
litla þýðingu — og ekki má mað-
ur spilla fyrir góðum málalok-
um fyrst á annað borð er búið
aö ákveða stað og teikningu. Það
væri skemmdarverk. Ég hef und
anfarið fengið nokkur bréf um
þetta mál og öll á einn veg, en
ég tel tilgangslaust að vera að
rífast meira út úr málinu. Við
höfum sagt okkar álit. Hér
birti ég smábréf að lokum:
ANDVARI SKRIFAR: „Mik-
ið og margt er rætt um „ráðhús-
ið um þessar mundir og er það
Framh. á 13. s£ðu .