Alþýðublaðið - 04.02.1964, Page 4

” ✓ + _ _ - _ - -_________________________________________________________________________________5
OLAFUR JONSSON OG „GAGNRYNIN
//
Ij Hr. ritstjóri,
Í'i ÞAÐ tíðkast ekki að svara gagn
1 rýni á bækur enda mun það
l ekki verða gert hér. Hins veg-
|j ar mun rétt að leiðrétta beinar
S rangfærslur, og bið ég yður
I því fyrir eftirfarandi línur:
„Eins og öll djúp hugsun sýn-
H ist þetta einfalt. En lestu það
j[ aftur og hugleiddu það”.
Setningu þá sem hér er sögð
\\ tilfærir Ölafur Jónsson í grein
i| sinni í Alþýðublaðinu í dag um
3j Spekina og Sparifötin, og læt-
jj ur liggja að því að þar sé ég
ji að vitna í eigin orð.
Nokkuð er um liðið síðan
jj menn lásu í blöðum greinar um
ii óvenjulega tilgerð og óheilindi
|Í Ólafs í umsögnum, en sjald-
% gæft hlýtur það að vera, að
lí blaðamenn leggist eins lágt
I: og hann hér til að koma höggi
|Í á mann. Fyrrgreind ummæli
II eru ekki um mín eigin orð,
jl heldur orð Samúels Johnsons,
í: orðabókarhöfundarins enska.
jl Tvívegis sýnir Ólafur þetta
Ij dæmafáa ódrenglyndi: „Ef þú
jj skilur ekki dýpt þessarar hugs-
ij unar, lestu þá aftur kaflana liér
jj að framan”. Hugsunin, sem hér
j?
is
w/jii,,ii,,I,I,iiiiU,ii,,iiiii,iii'iiiii,IIIIIiiii,iiiiiiiii,iiiiiii,iiii
um ræðir, er hugsun Ásatrúar,
og kaflarnir fjalla um grimmd
mannsins. í hvorugt skiptið er
ég að vitna í eigin hugsun.
Það er með ólíkindum að lesa
slíkar aðdróttanir í víðlesnu
dagblaði, og þá ekki síður að
hugsa til þess, að þarna skákar
þessi ódrengur í því skjóli, að
hann sé að skrifa „gagnrýni”
um bók — gagnrýni, sem ekki
má svara. Líkt er um aðrar til-
vitnanir Ólafs, þær eru rofnar
úr samhengi og settar þannig
fram, að í grein hans verða
þær hreinn uppspuni og ósann-
indi. í síðara kafla bókarinnar
er til dæmis minnzt á furðu-
lega þanka forfeðra vorra —
mörg þúsund árum fyrir Krists
burð — til þess að sýna hversu
djúp vandamál menn reyndu að
leysa svo snemma sögunnar.
Þar undrast ég einmitt sjálfur
hinar einkennilegu þversagnir,
hina vandleystu orðaleiki hugs
unarinnar, þar sem ljóst verður
af samhenginu, að orð ná ekki
yfir dýpstu kenndir manna. Sú
hugsun, sem Ólaíur snýr þarna
út úr og víkur til verri vegar,
er bugsun Vedabókanna ind-
vorsku.
III IMttllMMMtifUltliUMIIIIIIII 111111111111111111111IIIIII||II)
Fljótafgreiddar bækur það. j
En útúrsnúningar eru Ólafi I
ekki nóg. Hverja einustu |
klausu, sem hann rangtúlkar, =
notar hann til að lítilsvirða mig i
persónulega, og munu lesendur =
Alþýðublaðsins ekki oft hafa =
séð jafn augljósa tilraun til að =
ófrægja höfund bókar á prenti. =
Ég veit hvað Ólafi gengur til =
með skrifum sínum, en erfiðara |
er að skilja Alþvðublaðið.. Get- =
ur það verið vilji ritstjórnar, að =
persónuníð skuli birt undir þvi |
yfirskini, að um bókmennta- i
gagnrýni sé að ræða? Til allr- i
ar hamingju var tónn greinar- i
innar slíkur, að ailir sáu hvað i
undir bjó.
Bókin Spekin og Sparifötin =
er skrifuð um grimmd manna j
og miskunnarleysi. Hún er skrif =
uð af því að aðrir þögðu, eða |
neyttu aðstöðu sinnar til að i
vega aftan að saklausum mönn- i
um. Það er ekki að furða, þótt i
Ólafi finnist allt „billegt” við i
bókina —■ jafnvel myndirnar.
Það er ekkert billegt við Ólaf. i
Reykjavík, 1. febr. 1964.
Einar Pálsson. j
l,l,,|,,K,U,ll",,l",ll,,ll"IIUI,ll'IMtllllllMlllllllllllll,,l|*'*
TRYGGINGAFRUM-
VARPIÐ KOMIÐ
FRÁ NEFND
Reykjavík, 3. febr. - EG
JFRUMVARP ríkisstjórnarinnar um
hækkun bóta almannatrygginga
kom til 2. umræðu í neðri deild í
•dag.
Birgir Finnsson hafði framsögu
faeilbrigðis- og félagsmálanefndar
Og skýrði hann frá, að nefndin
Ihefði orðið sammála um að mæla
með að frumvarpið yrði samþykkt
-óbreytt. Hann gerði stuttlega grein
Æyrir þeim breytingum, sem frum
varpið felur í sér, eða 15% hækk-
un tryggingabóta annarra en fjöl-
.skyldubóta. Þegar það hefur öðlast (
iagagildi verður ellilífeyrir ein- ■
staklings kr. 24122 á ári en ellilíf-
•eyrir hjóna 43.420 kr.
Húsvíkingiir
I m ... in •nwurnitTrnTrirTTnr^jm-itr-’i,:*>,"-”j*——"iHtfBnrnwi
sýnir í Bogasal
\ -.............................
Reykjavík, 3. febr. - KG
Benedikt Jónsson frá Húsavík
opnaði sl. laugardag mál-
verkasýningu í Bogasalniun. — Á
sýningunni eru um 50 myndir
flest olíumyndir en einnig nokki'-
ar vatnslita- og krítarmyndir. —.
Langflestar eru myndirnar lands-
lagsmyndir og meðal þeirra fjór-
ar frá Öskjugosinu og margar úr
óbyggðmn.
Hefur Benedikt ferðast um
landið á sumnim til þess að viða
að sér efni og unnið síðan úr
því á vetrum. Flestar eru mynd-
irnar málaðar á árunum 1959 til
1963, en elzta myndin er frá 1957.
Benedikt er starfsmaður Raf-
magnsveitunnar á Húsavík og
notar frístundirnar til þess aö
mála. Hann byrjaði að mála 1951
og hefur fengist við það í vax-
andi mæli síðan og árin 1959 og
1960 var hann í Handíða- og
myndlistaskólanum undir leið-
sögn Sigurðar Sigurðssonar.
Benedikt hefur ekki sýnt áður
í Reykjavík, en hann hefur hald-
ið tvær sýningar aðra á Húsavík
árið 1957 og á Akureyri sama ár.
Sýningin í Bogasalnum verður op-
in til 10. febrúar.
BændaharEéinnr
er hættulegur
sagBI einn af þisigmönnum framséknar
Reykjavík, 3. feb. - EG
ÞESSI sífelldi bændabarlómur í
blöðunum er hættulegur, hann er
til þess fallinn að fæla ungt fólk
frá því að leggja út í búskap. Á
þessa leið mælti Björn Pálsson (F)
í neðri deild Alþingis í gær, er til
umræðu var frumvarp Jónasar
Péturssonar (S) um breytingu á
lögum um búnaðarmálasjóð.
Frumvarpið gerir ráð fyrir
breyttum skiptingarreglum á fé
sjóðsins þannig að nokkuð verði
bætt aðstaða þeirra búnaðarsam-
banda, þar sem framleiðsla er
minnst og búskapur veikastur.
Flutningsmaður benti á að regl-
urnar væru að sínum dómi óeðli-
legar, því búnaðarsamböndin
fengju minnst fé til að standa und-
ir leiðbeininga- og fræðslustarf-
semi, þar sem þörfin væri mest.
Björn Pálsson sagði, að með þess
ari breytingu ættu þeir sem minna
hafa, að fá frá hinum. Sagði hann,
að flutningsmaður ætti að ferðast
á milli bændanna í sínu kjördæmi
og tala i þá kjark og manndóm, til
að efla búskapinn. Það væri talið,
að þetta væri versta atvinnugrein-
in og sífelldur barlómur væri í
blöðunum og fældi þetta menn
frá búskapnum. Sagði Björn, að
engir hcfðu eins mikla ánægju af
störfum sínum og bændur, og þótt
þeir væru ef til vill tekjulægstir á
framtölum, segði það ekki alla sög-
una, því ódýrara væri að lifa í
sveit og þar væru útsvörin lægri
en í bæjum og kaupstöðum.
MMMWMMMHtMWMmMW
Reykjavík 3. feb. — KG
Bakaradeild er nýlega
tekin til starfa í Iðnskólan-
um. Er ætlunin að í framtíð
inni verði þetta forskóli
fyrir bakaranema áður en
þeir hefja störf í bakaríum.
Sigurðui' Bergsson, for-
maður Bakarameistarafé-
lagsins sagði, að það hefði
oft verið rætt um að setja
skóla, sem þennan á s ofn og
fyrir 20 árum liefðu fariö
fram umræður um það í fé
laginu. Þegar Iðnskólinn
var svo byggður var ætlun-
in að fara fram á, að bökur-
um yrði veitt rúm þar. En
þá var ekki nema einn nem-
andi í iðninnj og féll það
þar af leiðandi um sjálft
sig.
Nú cru aftur á móti 18
nemendur liér í Reykjavík
og því ekkert í veginum.
Þakkaði Sigurður, Þór Sand
holt skólas cói'a fyrir þá
fyrirgreiðslu, sem skólinn
hefur veitt og Axel Krist-
jánssyni forst.ióra Rafha,
en verksmiðja lians sá um
tækjasmíði.
Kcnnari við skólann er
Gísli Ól'afsson.
^WWWVWWVtUWWWWMMWWWWWWWMMMWWVWMWWWWWtWMWWWWIMWMWMWMWMWWIWWWMWWIMMMMMWWWMMWUWUimwW
★ FJOLGUN TANNLÆKNA
„Alþingi ályktar að fela rík-
isstjórninni að leita leiða til
að fjölga tannlæknum í landinu
og tryggja þannig meiri og
becri tannlækningar og leggja
tillögur til úrbóta fyrir næsta
reglulegt þing!“
Þessá þingsályktunartillögu
flutti frú Katrin Smári, einn
af þingmönnum Alþýðuflokks
ins, ó Alþingi í síðustu viku.
Á síðasta þingi fiokksins var
samþykkt tillaga þess efnis, að
athugað verði hvort unnt sé
að koma tannlækningum und-
ir tryggingakerfið, eins og gerí
er í þeim löndum, seirj_ lengst
eru komin í tryggingamálum
öðrum en íslandi.
★ ALLT OF FÁIR
TANNLÆKNAR
Tannlækningar eru dýrar og
þess vegna mikill kostnaðarlið-
ur, ekki sízt fyrir stórar fjöl-
skyldur, þai' sem mörg börn
éru í heimili.
Horfast verður í augu við þá
staðreynd, að hér á íslandi eru
allt of fáir tannlæknar og verð
ur því að ieita skjótra úrbóta
til að bæta úr því ástandi, sem
nú rikir í þeim málum. Fæstir
tannlæknar bæta við sig við-
skipcavinum, heldur hafa nóg
með að anna sínum fasta hópi.
Samkvæmt upplýsingum Há-
skólans eru nú starfandi hér á
landi 56 tannlæknar, eða einn
á hverja 3200 íbúa. Hæfilegt
er talið, að einn tannlæknir sé
á hverja 1000 íbúa. Á hinum
Norðurlöndunum mun yfirleitt
vera einn á hverja 1500 íbúa
svo ástandið hér er meira en
helmingi verra en þar.
Háskólinn reiknar með, að
árið 1980 verði liér einn tann-
læknir á hverja 1000 íbúa. Leita
verður allra tiltækilegra ráða
til að ná þessu marki fyrr.
Margt hefur breytzt til batn-
aðar í hreinlætismálum hér, síð
an Halldór Kiljan Laxness rit-
aði um þau í Alþýðubók sinni
og skammaði íslendinga fyrir
sóðaskap. Mikið mun þó enn á
skorta að fólk almennt liirði
tennur sínar eins vel og æski-
legt væri. Tannlæknar eiga
þakkir skildar fyrir þá fræðslu-
og upplýsingastarfsemi sem
þeir hafa haldið uppi í blöðum
síðastliðin ár.
Helzta ráðið til úrbóta á
þessu sviði er auðvitað fjölg-
un tannlækna og að reyna að
gera tannviðgerðir það ódýr-
ar að enginn þurfi að verða af
svo sjálfsagðri heilbrigðisþjón
ustu vegna fjárskorts.
Mjög hefur verið rætt um
blöndun flúors í drykkjarvntn,
sem gefið hefur góða raun og
er talið draga úr tannskemmd-
um. Slíka blöndun ætti áð
hefja strax og það er tækni-
lega mögulegt og kostnaður er
viðráðanlegur.
liMitmnunnmuummuvHiumHHwwiiimwwviwwwvwiuwwHwwwuwwwwMHwwwwvwwwwwwwwwwwwwm
4 4. febrúar 1964 — ALÞÝÐUBLÁÐIÐ