Alþýðublaðið - 04.12.1964, Síða 2

Rltstjórar: Gylfl Gröndal (áb.) og Benedikt GröndaL — Fréttastjórl:
Arni Gunnarsson. — Ritstjómarfulltrúi: Eiöur Guönason. — Simar:
14900-14903. — Augiýsingasími: 14906. — Aösetur: AlþýðuhúsiÖ viB
Hverfisgötu, Reykjavik. — Prentsmiðja Alþýöubiaösins. — Áskrixtargjald
kr. 80.00. — 1 lausasölu kr. 5.00 eintakiö. — Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Bííaferja\ á Hvalfjörö
HVALFJÖRÐUR er einn mesti farartálmi í
' vegakerfi íslendinga. Hann skiptir kerfinu að heita
; má í tvennt, og er annars vegar allt Suður- og
Suðvesturland, en hins vegar Vesturland, Vest-
firðir, Norðurland og Austurland. Mestan hluta
. árs verður öll bifreiðaumferð milli þessara tveggja
hluta vegakerfisins að fara fyrir Hvalfjörð. Má
segja í stórum dráttum, að Hvalfjörður taki klukku
stundar skatt af hverjum manni, sem fyrir hann
þarf að fara, og er það mikill og dýr vinnutími.
Rætt hefur verið um margar leiðir til að stytta
leiðina um Hvalfjörð. Kemur til greina malbik-
aður vegur fyrir fjörðinn, brú yfir hann, göng
undir hann — eða bílaferja. í lok síðasta ófriðar,
þegar Emil Jónsson var samgöngumálaráðherra,
■ var undirbúin bílaferja, skip keypt og byrjað á
löridunarmannvirkjum, en verkið var stöðvað. Nú
hefur málið verið tekið upp á nýjan leik. Benedikt
Gröndal flutti um það tillögu, sem Alþingi sam-
þykkti fyrir hálfu öðru ári. Hefur hann nú spurzt
fyrir um málið, en Ingólfur Jónsson, samgöngu-
málaráðherra, gefið ítarlega skýrslu um athuganir
og undirbúning þess.
Af skýrslu ráðherrans má marka, að hér sé
um að ræða framkvæmd, sem mundi koma að
mildu gagni og tímabært sé að ráðast í. Bílferja
mundi kosta 10 milljónir króna og standa undir
sér, en hafnarmannvirki 15 milljónir og vegir 2
milljónir. Mun erfitt að finna aðra samgöngubót
á landinu, er svo mikið gagn mundi gera og svo
margir njóta góð$ af, sem þó kostaði minna en
tveir mótorbátar.
Bílferja yfir Hvalfjörð mundi hafa mesta þýð-
ingu fyrir Akranes, Borgarnes og nærsveitir, auk
þess sem öll mjólk frá Borgarnesi er nú flutt land-
leiðina. Sami tímasparnaður verður þó fyrir alla
bílaumferð milli Reykjavíkur og Vesturlands, Vest
fjarða-, Norðurlands og Austurlands. Ætti ekki að
þurfa meira en sterkt, samstillt átak margra aðila
til þess, að ferjumálið komist í höfn á næstu árum.
Hinn steinsteypti vegur frá Reykjavík til
Keflavíkur er mesta mannvirki sinnar tegundar
hér á landi og mun víkka sjóndeildarhring þjóð-
arinnar í vegamálum. Verður nú að gera fleiri
stórátök til að bæta slagæðar vegakerfisins, þær
sem svo til allir fara um. Þar eru Austurvegur
og Hvalfjörður næstu skrefin, og er ferjumálið á
Hvalfirði þó smámál að kostnaði í samanburði við
þær brautir, sem hér hafa verið nefndar. Þess
vpgna er það framkvæmanlegt.
■ I ■! 'HI-TI1IHHM I—— | | | iimi ||,
m
MINNING SKÁLDS Á MARKAÐSTORGI
ALLT FRÁ ÞVI er Davið Stef
ánsson kvaddi sér hlijóðs með
Svörtum fjöðrum átti þjóðin
skáldið og skáldið þjóðina. Þetta
byggðist ekki á neinni opinberri
viðurkenningu, skáldalaunum
eða háttstemdum skrifum, heldur
á því að hann fann streng í hvers
manns brjósti, hug sVeins og meyj
ar, sjómanns og verkakdnu, em-
bættismanns og eyrarverkamanns.
Þetta gerði hann að þjóðskáldi
mjög snemma. Sá titill var ekki
gefinn skáldinu af akademíu eða
háskólabörgarafundi heldur fóllii
í önn við störf sín og á hvíldar
stundum.
ALLT FRÁ ÞVÍ ER ég var á
fimmtánda ári ,,átti“ ég Davíð
Stefánsson, og hann mig. Hver
bók hans var mér dýrmæt gjöf,
sem ég unni og naut áratugum
saman og það var eins og þær
mynduðu í hug mér dýrgrip, band
dýrindisperla. Mýkt skáldsins
heiliaði mig og bersögli hans
hleypti mér kapp í kinn. Ljóð
hans urðu mér næring og' iífs-
uppfylling. Ég geri þessa játn-
ingu vegna Þess, að ég veit að
hún er eins og töluð úr brjósti
þúsunda íslendinga.
VIÐ VORUM LÍKA svipt miklu
er andlátsfregn skáldsins barst
okkur. Listamaðurinn og lífsspek
ingurinn, einmaninn, var okkur
horfinn, aldrei framar áttum við
von á nýrri bók frá honurn. Þetta
voru hörmuleg tíðindi fyrir okkur
öll. Persónuleg kynni mín af hon
um, að vísu slitrótt, en nokkur
samt, dýpkuðu og þroskuðu á-
hrif lians á minn hug. Þrátt fyrir
kjör þjóðarinnar síálfrar, fólksins,
tókst opinberum aðilum ekki að
leiða skáldið til sætis þar sem
því bar, í öndvegi ásamt tveimur
öðrum. Þessa vegna fannst mér
alltaf hlaup fyrirmanna til Akur
eyrar á jarðarfarardaginn nokkuð
ömurlegt.
OG NÚ ER MINNING skálds-
ins á markaðstorgf. Erfingjar virð
ast ger.a tilboð, láta falt, bæjar-
stjórn velur úr og hafnar, deilt
ér og flokkadrættir myndast, und
irskriftasmölun á sér stað. Ömur
legt er þetta, smánarlegt er þetta.
Skáldið burtkallaðist með skynd
ingu. Skiftendur komu að ein-
. mana húsi. Bókasafn beið og mun
ir biðu og húsið beið. Sá, sejn
allt hafði skapað, var ekki við-
staddur.
Pússningarsandur
Heimkeyrður pússningarsandur
og vikursandur, sigtaður eða
ósigtaður við húsdyrnar eða
kominn upp á hvaða hæð sem
er, eftir óskum kaupenda.
SANDSALAN vió EUiðavog s.f.
Sími 41920.
I ALLAR ÞJÓÐIR vernda minn
| ingu stórskálda sinna. Hús þeirrá
I jafnvel fjallakofar eða skógar-
! hreysi anda að gestum minning
! um, sem að vísu lifa en verða
áþreifarilegri við sjón og þreif
j ingu augá og handar. Hús Davíðs
átti að standa með munum hans
öllum. Það er vilji þeirrar þjótt
ar, sem kjörði hann þjóðskáld og
unni honum alla tíð. Sál skálds
ins er í bókum þess, en hún er
einnig í húsi þess.
Hannes á horninu
IVÝJAB
BÆKUB
tmjibjöfji rlónntlóUir:
S Y S T I n X A K
Sagan um systurnar er
ástarsaga og gerist í
Reykjavík — í næsta húsi
við þig og mig — hún
gerðist í gær og hún ger-
ist í dag. Sagan er um ör-
lög tveggja systra. Leik-
urinn er ójafn. Eldri syst-
irin, Júlía, er trygglynd,
1'nn 1». Árnntlóitir:
b ó \ si r \ x i
1» V E II Á fií £» A 8.
Una er ung kona, Skag-
firðingur í báðar ættir og
af skáldum komin. Bónd-
inn í Þverárdal er fyrsta
bók hennar, saga um líf
og starf fólksins í landinu.
Þeir sem fæddir eru í sveit
og enn muha æsku sína,
munu þarna rifja upp
mörg skemmtiieg ævintýri
frá liðnum dögum.
en ekki fríð. Sú yngri er
fögur og léttlynd. En lesið
söguna. Hún er bezta bók
Ingibjargar til þessa, og
Ingibjörg vex með hverri
nýrri bók.
♦
Tvær nýjar ZORRO-bækur:
ZOBi Bt O
otj thiSttrfullit svertjiií
°g
XO Bí it O
btirzl tí btíifar hentlur
LEIFTUR
tiujiinnr OHlitirttnon:
IJI III t KllIXCUM
OKKIJIt
Bókin er að nokkru leyti
byggð á greinarflokki, sem
höf. birti í einu af dag-
blöðum Reykjavíkur. En
annars þekkja allir lands-
menn, að Ingimar er
rnanna fróðastur og frá-
sögn hans er snilidarleg.
Þetta er bók, sem allir —
ungir og gamlir — hafa
gaman af að eiga og lesa.
2 4. des. 1964 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
v,