BFÖ-blaðið - 01.01.1966, Blaðsíða 9
sinn, er ég sé að talan á kílómetra-
mælinum endar á 3 núllum, þ. e. a. s.
eftir hvern 1000 km akstur. Þetta er
máske óþarflega oft, en ég er latur í
eðli mínu og kann ekki við „tossa-
miða“ á dyrastafnum - myndi bara
gleyma að líta á þá. Ég er líka alltaf
að smáaka, ræsa og ræsa. Þetta bæt-
ir ekki olíuna á pönnunni. Hún tek-
ur heldur ekki það mikla olíu að
það geri svo sem neinn mun á efna-
hagnum. Á sumrum ek ég hinsvegar
2 til 3 þús. km áður en ég skipti olíu.
Þér akið dálítið hratt í beygju og
firinið allt í einu að billinn tekur að
skrika. Hvað gerið þér þá?
Svar: Fyrir það fyrsta ek ég helzt
ekki of hratt í beygjum og sízt í
vetrarfærð. En hendi það að bíllinn
skriki hjá mér, kúpla ég frá, svo að
hægt sé að nota allanúningsmótstöðu
barðanna við veginn til að stýra, en
hún er nú ekki alltaf mikil. Ég gef
ekki bensín, hemla ekki með hreyfl-
inum og auðvitað ekki með fót-
hemli, heldur legg varlega á í þá átt,
sem bíllinn skrikar til, þar til ég finn
að ég ræð aftur við bilinn. Nái ég
því ekki, hef ég ekið alltof hratt og
verð að taka afleiðingunum eins og
hver annar ökuskussi.
Er rétt, einkum i vetrarfærð, að
„gíra niður“ við beygju?
Svar: Það getur verið heppilegt,
þar eð þá er hægt að beita hreyfils-
hemlun með, og að nokkru leyti í
staðinn fyrir fóthemlun. En ég bendi
á, að það er mjög hættulegt að beyta
hreyfilshemlun skyndilega eftir að
komið er í beygju.
Hve miklu hœgar akið þér í vetr-
arfærð en í sumarfœrð?
Svar: Ótrúlega miklu hægar. Nún-
ingsmótstaða barðanna við veg er
mjög minnkuð og menn verða að
aka í samræmi við það. Eigi að vera
nokkuð vit í akstrinum, verður hrað-
inn að vera miklu, miklu minni í
vetrarfærð en venjulegt er í sumar-
færð.
Telfið þér að ökumönnum yfir-
leitt séu þessar staðreyndir Ifósar?
Svar: Tja, hvað skal segja. Fjölda-
mörgum ökumönnum er þetta ljóst
og við skulum þá segja, að þeir fari
eftir því, sem þeir vita réttast. Við
eigum marga góða ökumenn, því fer
nú betur. Hitt er líka víst, að sá
hópur ökumanna, sem ekki eru þess-
ar staðreyndir ljósar, er óhugnan-
lega stór. Það sýna tjónin og slysin
á vetrum. Og svo eru þeir ökumenn,
sem vita betur en þeir breyta. Það
eru hættulegustu ökumennirnir, því
þeir geta aldrei neitt lært vegna
brenglunar í sálarlífi sínu.
BFÖ-BLAÐIÐ
Ábyrgðarmaður: Sigurgeir Albertsson
Ritnefnd: Framkvœmdaráð BPÖ
Afgreiðsla ritsins er að Skúlagötu 63
Sími 1-79-47
PRENTSMIÐJAN HOLAR HF
BFÖ-BLABIÐ
9