BFÖ-blaðið - 01.10.1988, Blaðsíða 10

Spennið beltin
í aftursætunum
í marsbyrjun gengu í gildi ný umferðarlög,
þar sem m.a. var leitt í lög að hafa bílbeltin í
framsætunum spennt. Um mikilvægi belt-
anna efast sárafáir, rannsóknir og umfram
allt reynslan hefur leitt það í ljós, að afleiðing-
ar slysa og óhappa verða til mikilla muna
vægari, hafi ökumenn og farþegar beltin
spennt, þetta nýmæli í umferðarlögunum er
því mikið framfaraspor og á eftir að fækka
slysum á fólki, sem lendir í óhöppum.
Það er því eðlilegt, að menn hugi að því,
hvort ekki eigi jafnframt að skylda þá, sem
eru í aftursætum til þess að nota bílbelti.
Núorðið eru bílbelti í aftursætum orðinn stað-
alútbúnaður í innfluttum bílum og telst ekki
lengur til nýmæla eða aukaútbúnaðar, sem
fylgja bílnum í innkaupi. Og ekki eru beltin
sett í bílana til þess eins að hafa þau þar til
skrauts. Það hlýtur því að vera „tímaspurs-
mál“ hvenær komi að því að löggjafinn setji
um það lög, að belti skuli vera spennt á farþeg-
um í aftursæti bifreiða. Má minna á samþykkt
í því tilviki, sem gerð var á 15. sambandsþingi
Bindindisfélags ökumanna fyrr á þessu ári,
þar sem samþykkt var samhljóða áskorun til
dómsmálaráðherra um að beita sér fyrir lög-
leiðingu bílbelta í aftursætum bifreiða. Hefur
BFÖ gengið þar á undan eins og í mörgum öðr-
um málum og verið brautryðjandi í að hvetja
yfirvöld til þess að samþykkja lög, sem til
heilla horfa í umferðinni.
Við árekstur margfaldast þyngdaraukning
þeirra, sem eru í bílnum og ef þeir eru lausir í
bílnum, þá kastast þeir með margföldum
þunga sínum á það sem er fyrir framan. Hefur
því stundum verið líkt við að sá, sem situr í
framsætinu, fái fíl í bakið við árekstur á tölu-
verðum hraða, svo mikil verður þyngdar-
aukningin við áreksturinn. Sæti í fólksbílum
eru ekki gerð fyrir þess háttar uppákomur
vitaskuld og þá gjarnan brotna þau, þegar
farþegi í aftursætinu kastast á framsætið við
10 áreksturinn og slasast við það yfirleitt. En það
er ekki aðeins hann, sem slasast, heldur hinn
líka, sem situr í framsætinu, en hefði annars
sloppið við áverka, ef aftursætisfarþeginn
hefði verið spenntur í bílbelti. Því er það ekki
aðeins kappsmál fyrir þann, sem er í aftursæt-
inu, að hann sé spenntur til að forðast áverka
við óhapp, heldur og hinn líka, sem er í fram-
sætinu, að farþegi í aftursætinu sé jafnframt
spenntur. Slíkt minnkar líkurnar á að hann
verði fyrir áverka af völdum þess, sem kastast
fram á við í árekstri.
Þá má minna á, að sá sem er í aftursætinu
getur flogið út um glugga á bílnum við óhapp
og lent undir bílnum, en farþegar í framsæti,
sem voru spenntir, sloppið ómeiddir. Kemur
þar líka til, að bílveltur eru algengari hér á
landi heldur en erlendis vegna malarveg-
anna, og þar koma bílbelti verulega að gagni.
Gott er jafnframt að venja krakka við að nota
bílbelti þegar þau eru á unga aldri og þá verð-
ur það eðlilegur hlutur fyrir þau að nota belti,
þegar þau fara sjálf að aka bílum eða sitja í
framsætum bifreiða. Einnig er gott að nota
beltin til þess að styðja við krakka, sem eru að