Skólablaðið - 01.02.1913, Side 2

18
SKOLABLAÐIÐ
á venjulegan hátt á bréf eða léreft. En þá koma Ijósmyndirnar
að góðu haldi.
Það má gjöra ráð fyrir því að öllum kennurum sé kunn-
ugt um, hvernig þessar Ijósmyndir koma fram, en vegna þeirra,
sem ekki kynnu að þekkja það, skal þess þó getið.
Myndin er látin koma fram á einhverjum veggnum í her-
berginu; í skólastofum á þeim veggnum, sem allir nemendurnir
snúa að. Til þess að myndin verði skýr, þarf að breiða hvítan
dúk á vegginn, og verður að strengja dúkinn svo að hann verði
hrukkulaus. Myndin er í fyrstu tekin á glerplötu (rúðugler),
stundum með öllum náttúrlegum Iitum. Áhaldið, sem kastar
myndinni á vegginn er pjáturkassi (Komern) og fram úr honum
pípa með glerum í, líkt og kíkir. Aftast í pjáturkassanum er
lampi; fyrir framan hann er strekkunargler; þar fyrir framan
glerplata: með myndinni á. Bakvió Iampaljósið er spegill, sem
kastar ljósgeislum gegnum stækkunar-glerið og myndina. Þar
sem hin litla mynd á glerplötunni kemur fram á hinum ljósa
fleti á veggnum, getur hún orðið ein til tvær álnir að þver-
máli, og er vel björt og skýr, ef alt er í lagi.
Ljósmyndir þessar eru annars svo alkunnar hér á landi, að
óþarfi er að lýsa þeim frekar. Skuggamyndir eru þær venju-
lega kallaðar; réttara er að kalla þær Ijósmyndir. En þær hafa
ekki verið notaðar hér við kenslu svo að kunnugt sé. Erleudis
eru þær aftur á móti mjög svo mikið notaðar á seinni árum,
og þykja gefast vel. Tilgangurinn með þessum línunt er nú sá,
að vekja athygli kennara og skólanefnda á þessum kensluáhöld-
um, og biðja þá íhuga, hvort ekki væri reynandi að afla sér
þeirra.
Magnús Ólafsson Ijósmyndari í Reykjavík hefur sýnt loí-
samlegan áhuga á því að taka myndir af fallegum stöðum og
mannvirkjum hér á landi, og þykir hin besta skemtun að horfa
á sýningar hans, ekki síst síðan hann fór að sýna kaupstaðar-
búunum íslenskar sveitir með náttúrlegum litum. En ak þetta
sama má sýna börnunum í kenslustundunum, fyrirhafnarlítið og
kostnaðarlítið,
Já, hvað kostar það?
Það verður fyrsta spurningin.