Skólablaðið - 01.03.1913, Qupperneq 13
_ ___ SKOLABI.AÐIÐ _____45_
manna á því, að fuglategundum ýmsum sé hér hætta búin. ef
engar skorður séu reistar við eggjaráni um varptímann, og eggj-
ar oss lögeggjan að láta þetta ekki afskiftalaust, láta það aldrei
viðgangast að fleiri eða færri fuglategundir verði hér aldauða,
ef til vill innan skamms.
Honum hugkvæmist iielst það ráð að stofna hér fugla-
verndunarfélag, í likingu við hið »konuuglega fuglaverndunar-
félag« í Englandi, og býst við fúslegri aðstoð þess, ef til þess
verði leitað, meðal annars ! I að gefa upplýsingar um fyrirkomu-
lag þess félagsskapar, sem svo vel hafi reynst. Hann segir svo:
• Eg heiti á alla Islendinga. sem unna fögru fuglalífi í landi
sínu, að varna því, að það verði að bráð og herfangi útlendra
eggjasafnara, með því að mynda félag því til verndunar og til
þess að vinna móti söfnurunum.«
Sömuleiðis heitir hann á einstaka menn að láta sér um-
hugað um að vernda eggin.
Engu skal um það spáð, hvert orð þessa útlendings muni
vekja bergmál i hjörtum fleiri eða færri Islendinga; en af ýmsu
atferii manna má ráða, að eitthvað þætti þarflegra að taka sér
fyrir hendur, en að fara rekast í því, þó að nokkur fuglahreiður
séu rænd. Þeir sem hvorki sjá gagn eða gaman í fuglalífinu,
hlaupa víst ekki upp til handa og fóta að friða eggin. Útlend-
ingurinn telur fuglalífíð hér eina hina mestu fegurð landsins;
en hugsast gæti að landsins börn sæju ekki þessa fegurð. Og
þegar svo þar við bætist að ekkert gagn er að mörgum fugla-
tegunuum,— þá er nú ekki að sökum að spyrja, eins og hugs
unarhátturinn er nú, því miður, viða.
Gjörum samt sem áður ráð fyrir því, að einhverjir verði
til að hugsa um það, sem hér er vakið ntáls á. Hvað á þá að
taka til bragðs? Um ýmislegt getur verið að ræða: stofna
fuglaverndunarfélag, og þá sérstaklega með það fyrir augum að
vernda egg eins og þörf gjörist; setja lagaákvæði um eggja-
friðun, og vinna að því í ræðum og ritum. að hafa áhrif á
hugsunarhátt almennmgs. Alt þetta þarf sjálfsagt að gera.
Það mun að vonum þykja eðlilegt að Skbl. snúi sér til
kennaranna um þetta mál; fyrst og fremst til þeirra. En alla
góða ntenn. sem skilja nauðsyn þess, vill það heita á til full-