Skólablaðið - 01.08.1915, Síða 1

SKÓLABLAÐIÐ
NÍUNDI ÁRGANOUR
1915 Reykjavík 1. ágúst. 8. blað.
Heimilisiðnaður.
Gamlir menn muna þab, aS mikiö var unniS á islenskum
sveitaheimilum; kvenþjóSin sat viö rokkana; karlmenn hjálp-
uSu til aö tægja ull og kemba. Mest af fatnaSi var unniS á
heimilinu. Hampur í net var spunninn í sjávarsveitunum, netin
riSin og sett upp; jafnvel spunniS í handfæri og annaS til
sjávarútvegs, og færi og aSrir strengir unnir heima; hrosshár
spunniS og fléttaS í reypi og önnur þarfabönd. Prjónaskapur
var mikill, og prjónaS bæSi úr ull og hrosshári. Flestum ung-
lingum, konum og körlum, var kent aS prjóna. Vefstólar
viSa.
Nærri því á hverjum bæ var smíSahús, og þar smiSuS öll
amboS, og annaS sem nauSsynlegt var til heimilisþarfa, og
úr tré varS unniS. VíSa voru vandaSir hlutir skornir út, svo
sem askar og önnur matarílát, smjörkúpur, diskar o. s. frv.,
IjæSi úr tré og skíSi. Mjólkurtrog, sáir, sleifar og ausur var
íslensk vinna, þó ekki væru þessir hlutir smíSaSir á hverjum
bæ. Spænir voru gerSir úr nautshornum og hrútshornum —
nautshyrningar og hrútshyrningar — og oft af mikilli list.
Og þá var ekki minni hagleikur og list lagt í rúmfjalirnar.
Haglega voru styttuböndin gerS og sokkaböndin. ESa þá
töskurnar útsaumuðu og vasarnir lausu, sem bornir voru undir
svuntunni. Þetta var skraut sveitastúlknanna í þá tíS, og þær
höfSu unniS þaS sjálfar.
SmiSja var nærri því á hverju heimili, hestajárn smíSuS,
ljáir víSa smíSaSir, og alstaSar dengdir á heimilunum, og
smíSaS heima flest sem til búskapar þurfti og heimilisþarfa: