Skólablaðið - 01.06.1921, Blaðsíða 1

SKOLABLAÐIÐ
MÁNAÐARRIT UM UPPELDI OG MENTAMÁL
ÚTGEFENDUR: ÁSGEIR ÁSGEIRSSON, HELGI HJÖRVAR OG STEINGRÍMUR ARASON
XIII. ÁR JÚNÍ 1921 6. BLAÐ
Nám og skemtun.
I síðasta blaði Skólablaðsins er birt
fróðleg hugvekja og athugaverð eftir
Steingrím lækni, skýrsla um heilsufar
og þroska skólabarna, fjörug og hnitt-
in og kemur víða við, eins og vant er
hjá honum.
Margvíslegar hugleiðingar gætu
spunnist út af grein Steingríms læknis.
— það er bert af skýrslu hans, að
sveitabörn, sem hann hefir rannsakað,
standa kaupstaðabörnum langt framar
að líkamsþroska. Allir vita það, að góð-
ur líkamsþroski er lífsnauðsyn, svona al-
ment sjeð. Hollur þroski er að vísu ekki
æfinlega sama og þyngd eða mikil
hold, stundum jafnvel þvert á móti, og
slíkar rannsóknir sem þessar væru þá
fyrst verulega fullnægjandi, ef það yrði
sýnt, hver af börnunum þola best lífið
sjálft, hver best verjast smitun, berkl-
um, kvefi og farsóttum og öðrum slík-
um ófagnaði. En þetta er mjög víðtækt
mál og flókið, og til þess þyrfti langar
og víðtækar rannsóknir, eins og Stein-
grímur læknir bendir á.
Flestir munu geta tekið undir það,sem
hann segir um sveitina og kaupstaða-
mölina fyrir börnin. En malirnar byggj-
ast og byggjast eins fyrir því, börnin
fæðast þar og eru alin upp á mölinni.
I þessu efni verður margur maðurinn,
þar á meðal Steingrímur læknir sjálf-
ur, að breyta ver en hann veit. —
En það var ekki tilætlunin að fjöl-
yrða um þetta.
Steingrímur læknir tekur fram meg-
inástæðurnar fyrir því, hve sveitaböm
eru yfirleitt námfúsari en kaupstaða-
börn, og hafa hlutfallslega miklu meiri
not af kenslunni. En það er fyrst fá-
sinnið, svo að skólagangan verður
þeim nýjung og hátíð, og kemur á þann
hátt öllu hugsanalífi barnsins í hrær-
ingu. Hitt er sveitastörfin, sem ósjálf-
rátt innræta þeim meiri elju og ábyrgð-
artilfinningu en til er að dreifa hjá
kaupstaðabörnum yfirleitt.
„Jeg held að kenslan í kaupstaðar-
skóla þurfi að vera með alt öðru sniði
og fyrirkomulagi til að vekja eftirtekt
og áhuga barnanna álíka vel og kenslan
í sveitaskólunum“, segir Steingrímur
læknir. „Færri kenslustundir á dag,
styttri skólatími, meiri leikfimi og úti-
vist og langtum meiri handavinna.
pegnskylduvinna!" þetta um leikfimi
og útivist og vinnu er hverju orði sann-
ara. þegnskylduvinnan hefir nú raunar
verið kveðin niður með alþjóðaratkvæði,
svo hana má trauðla nefna á nafn, nema
nú væri fallinn á hana nýr og útlendur
ljómi af því að hugmyndin hefir kom-
ið fram erlendis eftir styrjöldina. —
Um stundafjölda og kenslutíma má
deila; þar getur verið bæði of og van.
En svo bætir Steingrímur við: „Helst
þyrfti skólinn að vera undir það eins
eftirsóknarverður fyrir börnin og —
Bíó.“