Alþýðublaðið - 25.06.1965, Blaðsíða 16

fslenzku tækin vinsælust
SJÓNVARPSTÆKJUNUM , í
Reykjavík fjölgar jafnt og þétt,
og virðist þar ekki hafa nein á
hrif þótt út séu gefin blöð um
skaðsemj sjónvarpsdagskrárinnar
á Keflavíkurflugvelli og margir
séu sammála um að það millibils
ástand ,sem nú er í þessum efnum
sé óæskilegt. Þet*a er öllum kunn
ugt og óþarfi að fara um það fleiri
orðum.
Hitt munu þó færri vita, að hér
á landi eru framleidd sjónvarps
íæki, sem njóta mikilla vinsælda
og þykja í engu gefa eftir þeim
tækjum sem inn eru flutt xxndir
heimsþekktum vörumerkjum-
I verzluninni Heimilistækj s.f.
í Hafnarstræti hittum við verzl
unarstjórann Gunnar Gunnarsson.
í þessari verzlun liafa sjónvarps
tæki verið á boðstólum frá því
x/erzlunin var sett á laggirnar
fyrir tæplega fjórum árum.
— Við höfum hér bæði verið
með bandarísk og ensk Pilcho
tæki og ennfremur Olympic tæki
sem hér voru sett saman hjá Jóni
Sen úr bandarískum hlutum, sagði
Gunnar- Nú talsvert á annað ár
höfum við verið með tækin sem
smíðuð eru hér á landi á vegum
Jóns Sen og eru tækin teiknuð af
honum en hlutar til þeirra keypt
ir víðsvegar frá. Það er óhætt að
fullyrða, að SEN tækin hafa
reynst frábærlega vel, enda selj
um við langmest af þeim þessa
dagana, og höfum raunar gert
alveg síðan þau komu á markað.
—Hvað kosta ódýrustu SEN tæk
in?
— Þau kosta sextán þúsund og
átta hundruð krónur. Það eru
svokölluð hillutæki, sem setja má
í Hansahiliur, einnig má láta þau
s*anda á nær hvaða boi’ði sem er
og svo er líka hægt að fá undir
þau sérstök hjólaborð af ákveðinni
hstærð. Þessi tæki eru með 23
þumlunga myndskermi- Við höfum
einnig selt mikið af dýrari tækj
um, til dæmis erum við með eina
gerð, sem kostar rúmlega 21 þús
und krónur. Á þeim tækjum er
rennihurð, þannig að hægt er að
loka fyrir myndskerminn og
þykir mörgum það góður kost
ur, einkanlega þar sem mikjð er
af börnum á heimiíinu.
— En hvað kosta dýrustu tæk
in?
— Þau kosta þrjátíu og níu
þúsund og níu liundruð krónur.
Þau eru einnig frá Jóni Sen og
er þetta allt í senn mjög vandað
útvai-p, sjónvarpstæki og stereo
plötuspilari sambyggt í vönduðum
skáp.
— Kaupir fólk mikið gegn af
borgunum?
— Já nær eingöngu, þegar um
stóra og dýra liluti er að ræða-
Flestir hafa þann háttinn á, að
greiða einn fjórða eða þvísem
næst við afhendingu og afganginn
síðan á allt að tíu mánuðum.
— Og stendur fólk svo í skil
ym?
— Það má heita aigjör undan
tekning ef svo er ekki.
45. árg. — Föstudagur 25. júní 1965 - 139. tiil.
Hvaða reglur gilda
í umferðinni okkar?
MENN eru alltaf öðru hverju
að tala um, hvað umferðin í út-
löndum sé óskapleg, — þar hlíti
menn ekki sjáanlega neinum regl-
um og allt virðist ein allsherjar
ringulreið. En stundum er það
svo, að menn sjá bara flísina í
auga bróður síns en ekki bjálkami
í sínu eigin auga.
Það fer nú senn að verða svo
að það er stórkostlegt ævintýri
að fara á bíl niður í bæ hér í
Reykjavík, og oft liggur við, að
maður óski að hafa skilið bílinn
eftir heima og farið gangandi. —
Þetta á að minnsta kosti við,
þegar maður er búinn að aka svo
sem tíu hringi í miðbænum í ár-
angurslausri leit að bílstæði, eins
og oft og endranær á sér stað.
Kannski er ef til vill bezt að eiga
engan bíl, þannig losnar maður að
minnsta kosti við margs kyns á-
hyggjur og amstur, sem bíleign er
samfara að ekki sé talað um út-
gjöldin.
Annars er það svo skrýtið, að
það er eins og margs konar um-
ferðarreglur séu í gildi í henni
Reykjavík. Eg á til dæmis enn
eftir að hitta tvo menn, sem ber
saman um hvernig aka eigi hring-
torgin í borginni. Venjulega ekur
maður bara inn í og vonar svo
það bezta, gætir sín á ölium í
kring og reynir svo að
rmeygja sér út úr á réttum
stað. Það væri sennilega ekki svo
vitlaust, ef lögreglan neyndi að
kenna fólki hvernig aka á hring-
torgin. Annars getur vel verið, að
þetta sé ekki hægt. Um daginn ók
ég á eftir lögregluþjóni austur
Hringbraut. Hann var í vinstri ak-
rein, og er að hringnum kom
skellti hann sér beint inn í innri
rein liringsins. Þegar þetta skeði
var ég kominn í hægri reinina, af
því að ég ætlaði áfram austur
Miklubraut. Mér fannst þetta svo
lítið skrýtið. En kannski er þetta
bara vottur þess, að í hringavit-
leysunni „má gera allt.”
Það er síður en svo, að ég hafi
nokkuð á móti þessum lögreglu-
þjóni. Hann kenndi mér á sínurn
tíma í meiraprófinu og eyddi þar
löngum tíma í að segja frá því,
er fyrsta umferðarvandamálið
skapaðist, en frá því er greint í
fornbókmenntum okkar, að tveir
menn höfðu mætzt á mjórri brú
og vildi hvorugur víkja. Þetta var
lengi rætt í meiraprófinu, ef ég
man rétt. En áfram með smjörið,
ég ók á eftir þessum sama lög-
regluþjóni vestur Skúlagötuna,
sem fyrr segir. Báðir voru á vinstri
akrein. Hann fór fram úr hæg-
fara vörubíl, sem var mjög hæg-
'fax'a, þv# lögreg’hþ- ók aldrei
hratt, — og gaf ekkert stefnuljós.
Eg fór í humátt á eftir, svo þegar
hann beygði inn í sömu akrein
aftur gaf hann stefnuljós og ók
með það niður alla Skúlagötu svo
langt sem ég sá á eftir honum. Ef
þeir sem eiga að liafa vit fyrir
okkur, í þessum efnum, bera sig
svona að, er ekki von á góðu hjá
okkur, hinum fáfróðu.
Þeir ku ætla að senda hing'
að hóp 'af geimförum ekki
til þess að kynnast landslag
inu, heldur tjí' að aka eftir
íslenzkum vegum og venjast
rykinu á funglinu. . • .
Gert er ráð fyrir að slík
ferð í Skálho’.'t verði áreleg
ur þáttur í starfi safnaðar
ins til að tengja nútíð og sam
tíð í kirk.iulegum skiiningi
og áhuga. . •
Séra Árelíus í Morg
unblaðinu.
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOÓOOOOOO
Breyting tii batnaiar
I miðaldahúmi mannkynsins lýsti
vor menningarglóð.
Og ósvikið rann í æðum feðranna
aðalsblóð.
En nú eru erlendar kjarnorkukúnstir
komnar í móð.
Svo fjallkonan íslenzka yrkir og flytur
atómljóð.
KANKVÍS.
o<x>ooooooooooooooooooooooooooooo<