Alþýðublaðið - 01.07.1965, Side 4

Ritstjórar: Gylfl Gröndal (Sb.) og Benedikt Gröndal. — Ritstjórnarfull-
trúi: Eiður GuOnason. — Síinar: 14900 - 14903 — Auglýsingasími: 14906.
Aðsetur: Alþýðuhúsið við Hverfisgötu, Reykjavík. — Prentsmiðjá Aiþýðu-
blaðsius. — Askriftargjald kr. 80.00. — I .lausasöiu kr. 5.00 eintakið.
Utgefandi: Alþýöuflokkurinn.
ÞJÓÐARVANDI
STÖÐVUN SÍLDVEIÐIFLOTANS er alvarlegt
þjóðarvandamál, sem á ekkert skylt við pólitískar
flokkadeilur. Flotinn hefði ekki haldið áfram veiðum,
þótt Eysteinn eða Lúðvík hefðu setið í ráðherrastól-
úm. Orsakirnar eru aflaleysi í Perú, sem veldur mik-
illi verðhækkun á lýsi og mjöli, ásamt seinagangi
Verðlagsráðs sjávarútvegsins, sem starfar óháð rík-
jsstjórninni.
Ætla mætti, að allir hörmuðu þennan óvænta
þjóðarvanda, en svo er ekki. Tíminn getur ekki dulið
ofsagleði sína yfir vandræðum þjóðarinnar, af því að
framsóknarmenn halda, að þeir geti notað málið sér
til pólitísks framdráttar.
Tíminn krefst þess, að ríkisstjórnin leysi málið
þegar í stað. Þess vegna er rétt að spyrja blaðið,
hvernig það vilji, að málið verði leyst. Eysteinn
Jónsson samþykkti í stjórn Síldarverksmiðjanna, að
þær gætu ekki greitt nema 225 krónur á mál, en sjó-
þienn vilja fá 250. Vill Tíminn gera samþykkt Ey-
steins ómerka — eða hvernig vill blaðið leysa þennan
Vanda?
GÓÐUR TILGANGUR
BRÁÐABIRGDALÖG ríkisstjórnarinnar varð-
andi síldveiðar voru ekki orsök veiðistöðvunarinnar
iog ekki á þau minnzt í skeyti sjómanna. Þó hafa þau
,verið dregin allmjög inn í málið og síðar hefur einu
^atriði þeirra verið mótmælt af skipstjórum. í þessu
jsambandi er rétt að athuga eftirfarandi:
Tilgangur bráðabirgðalaganna er tvíþættur: — í
jfyrsta lagi að tryggja, að saltað verði upp í samninga
jog í öðru lagi að hjálpa örlítið þeim byggðarlögum,
þar sem atvinnuástand hefur verið verst undanfarin
misseri. Fróðlegt væri að vita, hvort nokkur maður
ter andvígur þessum tilgangi laganna. Vonandi er það
ekki.
í Þá er eftir að athuga, hvernig þessum tilgangi
Jer náð. Fhnmtán krónu gjaldið á bræðslusíld fer
•svotil allt aftur til sjómanna og útgerðarmanna í
jhærra verði á söltunarsíld og flutningagjaldi. Það
1er ekki af sjómönnum tekið, heldur fært til, svo að
örugglega verði saltað nóg. Fyrir saltsíld fær þjóð-
j in margfalt verð, við söltun vinna þúsundir manna
i og vernd saltsíldarmarkaða er í lengd hagsmunamál
? sjómanna.
Mest mun vera deilt um 4 milljónir, sem verja
| má til flutninga til Norðurlands. Ríkið hefur þegar
lagt milljónir í flutningatilraunir og síldarleit við
| Norðurland, og verksmiðjurnar þar eru reknar með
I* miklu tapi. Það er því ekki mikil fórn, þótt blóm-
legasti atvinnuvegur þjóðarinnar leggi 1% af lönd-
unarverði aflans til að viðhalda byggðum, sem geta
komið síldveiðunum til góða síðar, ef síldin flytur
’sig aftur að Norðurlandi.
4 1. júlí 1965 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Nýtt símanúmer
1-01-3
3 línur.
Borgarþvottahúsið h.f.
BORGARXUNI 3.
á horninu
HANNES HINN SKRIFAR:
t,Gestur mlnn, Gestur minn, gáðu
'að Iivað segirðu.“ Mér duttu þessi
orð Matthíasar í hug, þegar ég
í dag las lof þitt um útvarpsleik-
rit Gunnars M. Magnú?s. Méjr
hefur fundizt það ekki samboðið
raunveruleikanum og liðna tím
anum. Að vísu hefi ég sjaldan
hcyrt nógu vel, en meðferðn er
sM í'arri því, sem ég lieyrði
sem barn af gömlu nákunnugu
fólki( isem þekkti Bólu—Hjáhnar
og mundi hann vel- Það voru Krist
ín amma mín og gamla vinnufó'.k
ið í Hnausum, sem þekkti Hjálm
ar vel og gat hans oft-
ÞAÐ ER TÍZKA nú, að oflofa
menn og gleyma göllum þeirra,
en lasta þá aðra um leið. Hall
gerður var löstuð til að gera Berg
þóru dýrlega. Bóðar voru þær
skapstórar merkiskonur. Tyrkja
—Gudda var löstuð til að auka
dýrð Hallgríms, Þó hún teldi í
hann kjark og glæddi skáldhneigð
hans.
ÁN HENNAR veikinda og þjón
inga hefði Hallgrímur varla ort
merk trúarljóð, sem héldu lífinu
í þjóðinni er hún var að bugast
úr eymd og áþján. Og nú eru eng
in skóld til nema Einar Benedikts
son og Bólu—Hjálmar, sem báð
ir voru gallaðir menn, þó þeir
væru stórskáld. Og það, sem nærri
þeim kom er nítt niður til að
gera vegsemd þeirra meiri, nokk
urskonar alfullkomna og. heiðar
lega menn.
ÝMIS VERK EINARS hefðu
ekki þótt göfug hjá Filisteunum
og ýmsan skáldskap hans skilja
menn ekki- Og Bólu—Hjálmar var
að vísu stór=káld; sem var hon
um ekki sjálfrátt, því það var
ætt hans, sem kvað, eins og lijá
öðrum góðskáldum- Þau liugsa
ekki beztu kvæðin, ljóðin komu
ósjálfrátt. Skáldin eru eins og oft
aðrir, framhald. af því, sem var.
IIJÁLMAR VAR LISTFENGUR
smiður. Hann var sólginn í allan
fróðleik og frásagnir( en trúgjarn
og því eru ým'sar frásagnir lians
rangar, jafnvel barnalegar. Ýms
kveðskapur hans og frásagnir sem
honum er eignaður eru heldur
ekki eftir liann, heldur skrifaði
hann það upp eftir öðrum. Hann
var hjátrúarfullur, en þóttist þó j
hafa vit á göidrum, og heiftarleg I
ur í skapi. En heiftin var afl ef
hún er mögnuð af því illa. Hann
var hræddur við Guð, en Þó alltaf
að kvarta yfir þv:; að forsjónin
væri ekki nógu góð við sig, sér
bærí meira og betra, af því hann
værj skáld.
HJÁLMAR VILDI láta virða sig
umfram aðra, var sjálfselskufullur.
Hann öfundaði þá ríku og voldugu
en fyrirleit fátæklinga og smæl
ingja- Hann gat ekki stillt sig
um að skopast að Sölva Helgasyni
sem hann þó virti sem speking
og listamann af Guðs náð, þó
Sölvi væri geðbilaður-
HANS AFI MINN dýrkaði
Hjálmar vegna skáldskapar hans
og þegar Bóiu—Hjálmar var að
skilja við norður í Skagafirði, var
afi að taka á móti heyi í tóft á
Þóreyjarnúpi, en heyrði þá drynj
andi rödd Hjálmars hjá sér. En
Kristín amma mín, þekkti galla
Hjálmars, liann var tíður gestur
Enn um útvarps-
leikritið um Hjálmar
frá Bólu.
* * * v
Bréf um mikið skáld,
galla — og oflof.
* * *
Stórir menn stækkað-
ir og allir aðrir
smækkaðir.
* * *
Stósmenni smækka
alls ekki við sann-
leikann um þá.
hjá þeim, er þau bjuggu í Hvammi
í Langadal.
ÞAÐ A KANNSKI ekkj við að
segja löst á látnum manni, og þó
er oflof engu betra. Sannleikur
inn er alltaf sagna beztur, og öll
um hollt að þekkja hið gullvæga
meðalhóf. Ég reyni að hugsa hlý
lega til manna, hvort sem þeir
eru kallaðir lífs eða liðnir. Stund
um tekst mér það; og þá líður
mér vel, stundum tekst það ekki.“
ÚTBOÐ
Tilboð óskast í sölu á 10.000 m3 af óhörpuðu steypuefni.
Útboðsskilmála skal vitja í skrifstofu vora Vonarstræti 8.
Innkaupastofnun Reykjavíkurborgar.
NÝTT SÍMANÖMER:
2-44-20
— 4 línur um skiptiborð. Sjá nánar nýju
símaskrána.
Suðurgata 10
Reykjavík