Alþýðublaðið - 03.12.1965, Blaðsíða 5
Indverskt reykelsi
fyrirliggjandi.
8 fegundir
Heildsalan Vitastíg 8 A. — Sími 16205.
Skrifstofustúlka
óskast til 'starfa við eitt af sendiráðumi íslands erlendis.
Þær stúlkur, sem áhuga hafa á starfinu, snúi sér tii
utanríkisráðuneytisins í Stjórnarnáiðshúsinu við Lækj-
artorg.
U tanríkisráðuney tið,
ReyJcjavík, 30. nóvember 1965.
Áskriftasími Alþýðublaðsins er 14900
Forsetakosningar í Frakklandi á mánudag:
Sjénvarplð hjálp við
andstæðinga de Gaulles
FORSETAKOSNINGAR fara fram
í Frakklandi 5. desember — næst
komandi mánudag. Mætti ætla að
de Gaulle þurfi ekki að óttast
um fylgi sitt, eins og framvinda
mála hefur verið þar í landi.
Samt sem áður hamast nú liðs
menn hans eins og óttaslegnir
væru. Ný hætta hefur birtzt á
sjónarsviðinu, hinn 45 ára for
ingi la-istilega flokksins MRP, Lec
anuet að nafni.
Engum kemur til hugar, að Lec
anuet geti sigrað eða einu sinni
komizt í annað sæti í úrslitum.
En hann gæti dregið svo mikið
frá dé GauUe, að forsetinn fengi
innan við 51% atkvæða. Fari svo
verður að kjósa aftur eftir tvær
vikur á milli tveggja þeirra fram
bjóðenda, sem flest fengu atkvæði
Það mundi liinum aldna leiðtoga
►oooo<»ooooooooooooooooooo>oooooooooooooooooooooooo
A
Stefán Júlíusson:
Leikrit Artliurs Millers, Eftir
syndafalliö, sem nú er veriö
að sýna í Þjóðleikhúsinu er
meiri háttar verk, köfun í sál-
arlíf manna, uppgjör og könn-
un á eigindum og áunnum viö-
hrögöum við ævarandi vanda-
málum. Fyrri hluti verksins er
öllu athyglisverðari og höfðár
beinna til sameiginlegra þátta
í skapgerð og háttalagi fólks,
sem leitast við að vera mann-
eskjur.
Þótt heimurinn sé. mannanna
verk. venjur, hættir og sið-
ir, Ufskjör og skoðanir, — verð-
ur eínstaklingurinn stöðugt að
beita sig hörðu, ef hann á að
fá undir bvi risið að vera mann-
eskja. Svo mjög verða manna
setningar og hvers konar að-
fengnar skoðanaviðjar einstakl-
ingnum fjötur um fót í viðleitni
hans til að vera sjálfum sér
trúr og meðbræðrum sínum
sannur.
Oq hér er komið að kjarna
málsins. Hver maður hlýtur að
taka á sig þann vanda að standa
sjálftta>ðvr og heill gagnvart
aðsteðiandi öflum, illum og góð
um, en um leið verður hann að
bera í brjósti samkennd og
héilindi til meðbræðra og
samfélags ef hann á að heita
iönn manneskja. Þótt hann sé
í innsta eðli sínu einn, er þó
jafnsatt, að ,,maðurinn einn er
ei nema hálfur, með öðrum er
hanv meiri p.n hann' sjálfur,"
Það cr þessi tvíleikur, sem ger-
ir lífið svo érfitt — og heill-
andi um l.eið.
Samkennd og þátttáka í kjör-
um annarra, en eigi að síður
andlegt sj álfstæði og heil-
steyptur persónuleiki, — þetta
er það mundangsþóf, sem mörg-
um hefur reynzt ofviða. Enginn
er sannur maður, þótt hann
standi sjálfstæður og fastur fyr-
ir, ef hann iðkar sjálfstæðið
til að stækka sjálfan sig á
lcostnað annarra. Og enginn er
mikill maður, þótt hann reisi
sig og hefjist yfir fjöldann, ef
hann gleymir því hjartaþeli að
deila kjörum með náunganum
og týnir samkenndinni með
öðru fólki. Ennþá eru sannindi
Kletiafjallaskáldsins í fullu
gildi:
..Og lífsins kvöð og kjarni er
það að líða
og kenna til í stormum sinna
tíða.“
„Að líða og kenna til,“ það
er þrautin. Því vissulega kosiar
oft milcið að kenna til, og rétt-
læti og sannleikur er oft dýru
vo.rði keyvt úr eigin sjóði.
Það kostar einnig að rísa gegn
böndvm vana, hagsmuna, flokks
eða fjölskyldu til að ástunda
réttlæti. Það kostar ætíö að
vera manneskja. Mörgum hætt-
ir við að fará eins að og séra
Hallgrímur ségir um dómar-
ann:
„Vínnúr það þð fyrir vinskap
manns
aö víkja af götu sannleikans.“
Og allir bera ábyrgöina jafnt.
Fram hjá því verður ekki kom-
izt. Misgerðir einstaklinga,
flokka og þjóða koma öllum
við, því að fyrr eöa síðar. koma
þær í einhverrl mynd niður á
samfélaginu í heild. Ábyrgðin
er allra. Henni verður ekki
varpað fyrir borð með sinnu-
leysi, tómlæti eða yfirborðs-
hætti. Hún vitjar ætíð heim
og hittir því harðar sem hún
var meifa afrækt.
Þétta eru ekki ný sannindi,
og þó éru þau sífellt jafnný..
Hlutverk skáldverka er
er eihmitt að tfilkd sannindin
við nýjar aðstæður, leiða fram
ný viðhorf við breytta lífshagi
varpa nýju Ijósi á líf og stað-
reyndir. Takist þetta, hefur
■skáldverkið í sér fólgið nýtt
gildi.
Og manneskjan verður að
horfast í augu við lífið og stað-
reyndirnar. Afskiptaleysi og
xmdansláttur er svik við sam-
tíðina. Þótt lífið birtist stund-
um sem óbermislegur ódráttur,
sem illt er að þola, verður
manneskjan að taka það í faðm
sér, p.iga það og elska. Að öðr-
um kosti verður lífið ekki bærl-
legt. Lífsnautnin sjálf og ást-
in á lífinu er fólgin í því að
horfast í augu við þessar stað-
reyndir og heykjast ekki.
Túlkun Þjóöleikhússins á
verki Millers hefur tekizt vel.
Höfundur hefur þar erindi sem
erfiði. Sumir leikaranna vinna
eftirminnileg afrek. Verkið á
brýnt erindi til samtimans, ís-
lendinga ekki síður en ann-
arra. *
ÍUOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOoOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
í Elyséehöllinni í París vafalaust
þykja mikil niðurlæging.
Athyglisverðasti viðburður kosn
ingabaráttunnar gerðist, er and
stæðingar de Gaulles fengu að
kcma fram í sjónvarpi. Þeir töl
uðu opinskátt og gagnrýndu for-
setann óspart Réðust þeir á
hann fyrir óstjórn i efnaliagsmál
um, fyrir að einangra Frakkland
í utanríkismálum og spilla alþjóð
legu samstarfi í efnahagsbanda-
laginu og NATO.
Franska útvarpið og sjónvarp
ið hafa sætt mikilli gagnrýni und
anfarin ár fyrir að vera lokuð fyr
ir frjálsum umræðum og lialda
eingöngu að þjóðinni. stefnu de
Gaulle. Kom nú á daginn að
þjóðinni brá, er liún heyrði hina
djarfmæltu andstæðfnga .forset-
ans í sjónvarpi. Þetta er kosninga-
barátta, þetta er Jýðræði, sögðu
sum blaðanna.
Helztu andstæðingar de Gaulles
eru þeir Tixier Vignancour Mitt
errand og Lecanuet. T-V eins og
sá fyrsti er oft kallaður. nýtur
stuðnings óánægðra efnamanna,
sumra bænda og gamalla heims
veldisstnna, (og er talir|ii geta
fengið 5—10 % atkvæða. Mitter-
rand er jafnaðarmaður, sem mun
njóta stuðnings flokksmanna
sinna og hinna fjölmennu komm
únista að auki, svo og annarra
vinstrimanna. Honum er spáð um
20% atkvæða. Loks er hinn ungi
leiðtogi MRP - flokksins, sem
hafði mikið fylgi og völd eftir
síðasta ófrið, en hefur misst hvort
tveggja til de Gaulle.
Lecanuet er sagður hafa staðið
sig með afbrigðum vel í sjónvarp
inu, enda kveinkuðu baráttumenn
de Gaulles séi- þegar um allt land
ið. Óttast þeir hann mest, því
að hann kunni að taka atkvæði frá
de Gaulle, sem Jiinir gera að lík-
indum ekki. Þess vegna hefur
verið harðlega ráðizt gegn honum
og jafnvel forsetinn sjálfur ákva?
!í jólbaiðEviSgerðír
OPH) ALLA DAGA
(LÍKA LAUGARDAGA
OG SUNNUDAGA)
FRÁ RL. 8 TIL 22.
Gúmmíviimustcfan h.f.
Skipholtl 35, Reyklavöf.
Simtr: 31055, verkitæSlð,
300S8, sSurifatotan.
að lúta svo lágt að koma fram 4
sjónvarpstíma, sem honum hafði
verið úthlutað sem hinum frám-
bjóðendunum. Það hafði hann þó
ekki ætlað sér áður.
Vafalaust hefur De Gaulle mörg
góð spil á hendi. Frakkar hafa
nú sent gervihnött á loft frá SaR
araeyðimörkinni og notuðir
franska eldflaug. Þetta var mift
ið vísindaafrek, sem vafalaust mun
auka hróður stjórnarinnar.
Það er athyglisvert, að Jean
Lecanuet beitir* hinum þekktti
kosningaaðferðum Kennedys for
seta og hagar baráttu sinni mjög
í anda hans, eins og ungir stjórn
málamenn gera nú víða um heim
Síðast Lindsay borgarstjóri í New
York. Hann kunni að notfæra sér
siónvarnið og koma fram í því,
og vakti gífurleaa athygli. Áður
en hann kom fram í s.iónvarpimi
var talið. að 83% kiósenda hefðu
enga hugmynd um, liver hann
væri. Nú er bað bannig breytt A
einni nóttu að fv’cismenn de GauJl
ns óttast um 51% markið.
>000000000o o o o oo
0
Bazar á
ísafirði
BAZAR Kvenfélags Al-
þýðuflokksins á ísafirði
verður laugardaginn 4. des
ember kl. 4 sígdegis í A1
þýðuhúsinu niðri. Stjórnin.
>000000000000000«
ALÞYÐUBLAÐIÐ
2. des. 1965 §