Alþýðublaðið - 17.12.1965, Blaðsíða 16
VINNUHAGRÆÐIN
Einu menn.irnir, sem ■eru
reiðubúnir til að leysa sér-
bverjan vanda iþjóðar vorrar
'Og íltunna ráð undir rifi
ihverju í öllum málum —
iþað eru þeir sem aldrei
(hafa verið kosnir á þing. , .
VINNUHAGRÆÐING er tím-
anna tákn og vinnuhagræðingar-
ráðunautar útskrifast á færibandi
á vegum Iðnaðarmálastofnunar
íslands. Allt er þetta eflaust spor
í rétta átt og alls konar menn i
alls konar störfum ættu því að
fara að setja sig í stellingar og
látast vera að vinna'.
Auðvitað á þetta eftir að koma
liart niður á mönnum, sem alla
ævi hafa staðið í þeirri meiningu
að þeir væru að vinna fullt starf,
án þess þó að hafa nokkurn tíma
gert nokkurn hlut.
Enn sem komið er mun þó
ekki ætlunin að ráðast til atlögu
nema á tiltölulega þröngu sviði,
en þegar starfsemin fer að teygja
sig víðar um, verður gaman að
lifa. Hugsum okkur til dæmis að
sinfóníuhljómsveitin réði vinnu-
hagræðingarráðunaut, sem síðan
sæti einn af konsertum hennar.
Skýrsla hans gæti litið einhvern
veginn svona út:
„Á löngum köflum í verkinu
ihöfðu óbóleikararnir fjórir ekk-
ert að gera. Þeim ætti að fækka
og jafna leik hinna niður til að
koma í veg fyrir áberandi dugn-
aðarspretti (skorpur).
Fiðlurnar 12, léku allar eftir
sömu nótum. Þetta virðist mér ó-
þarfa margverknaður. Starfsliði
'þessarar deildar ætti að fækka svo
um munar, en ef hávaðinn er hins
vegar eitthvert atriði, má ná sama
árangri með rafmagnstækjum.:
Miklum krafti var eytt í að
leika alls konar trillur og krúsi-
dúliur, að því er virðist gersam-
lega að nauðsynjalausu. Ég legg
til að hófs verði gætt í þessum
efnum og verkin leikin á sem ein-
faldastan hátt. Með því móti væri
líka hægt að notast við viðvan-
inga og annars flokks hljóðfæra-
leikara í ríkara mæli en nú er
gert.
Of mikil endurtekning virðist
eiga sér stað á sumum laglín-
um og mætti breyta því svo um
munar, T. d. verður ekki séð nauð
syn þess að endurtaka á horn lag-
línu sem strengirnir hafa þegar
afgreitt. Með því að leggja þenn-
an ósið niður, væri hægt að
stytta hljómleikatímann úr tveim-
ur klukkustundum niður í tutt-
ugu mínútur og losna við hléið
að auki.
Hljómsveitarstjórinn er þess-
um tillögum samþykkur í grund-
vallaratriðum, en bendir hins veg-
ar á, að einhver lækkun yrði á
tekjum af aðgangseyri. Ef svona
ólíklega skyldi vilja til, væri hægt
að loka algerlega sumum áheyr-
endapallanna og spara þannig
talsvert í heildarkostnaði og ef
það versta kæmi uppá og að-
sókn færi niður úr tágmarki. sé
ég ekki betur en nauðsynlegt
Verði að leggja fyrirtækið niður
og fólk getur þá sem hægast
haldið sig við kvikmyndahúsin.”
Háttvís er sú fcona (að því
er fcaliinn segir) sem hendir
(bara hreinum disfcum i kall
ínn sinn . . .
OOOOOOOOOOOOOOOÍ
— Uggvænleg- tíðindi hafa
gerzt. Sjúklingar mínir virðast
verða heilbrigðir um leið og ég
snerti á þeim.
— Og gleymið svo ekki,
það á að vekja mig klu«.kan
í fyrramálið.
ATOM
LA
O'
RATO
RIUM