Vísir - 16.01.1959, Blaðsíða 7

JTöstudaginn 16. janúar 1959
Vf SIR
t
Fískiðjuvsr ríkisliis eykur veruiega
Reynsla s.l. árs bendir til, að mikiir
markaðsmöguleikar séu fyrir hendi.
'l'Síláal við «Ie*. .fakob Sigarðsson
frli.vs<j.
um áætlunina fyrir næsta ár?
— Það er nú ekki hægt að
segja að gerð hafi verið nein á-
kveðin áætlun. Framkvæmd-1
!
irriar fara auðvitað að miklu
leyti eftir því hvaða fé verður
^ til ráðstafanna, en það fer
Hver er árgangurinn af með 48 dósum), aðallega r;ykt hinsvegar eftir því m. a. hvern-
tilraunum Fiskiðjuversins til
niðursuðu á síidarflökum til
útflutnings?
Þessari spurningu svaraði
dr. Jakob svo:
— Niðursuða síldar er ein j
síldarflök og síldarflök í sinn- j ig vertíðin fer með okkur o. s.
ep- og tómatsósu, en vegna ^ frv. — En meiningin er að
þess að framleiðslan hefði orð- j bæta við því sem mest er að-
ið of dýr við þær aðstæður, sem
um var að ræða, og að nokkru
jleyli vegna gæftaleysis lengi í
sú tegund vinnslu, sem ó- >haust. vai'ð Þetta Þó ekki nema
mögulegt er að framkvæma á 'örlítið brot af t»ví sem þessi
hagkvæman hátt nema í all- lönd vildu kauPa- Austur-
stórum stíl. Þetta stafar af því, Þýzkaland hafði t. d. áhuga á
að mikinn hluta vinnunnar |að kauPa a- m- k. 30—49.000
verður að gera með ærið hrað- kassa °g Tékkóslóvakía að því
virkum .vélum, ella" verður er virðist a- m- k- 25—30.000
kostnaðurinn á hverja einingu kassa- — Til annarra landa var
of hár til að standast sam- iítið seit- fyrst °S íremst vegna
keppni á markaðnum. En, svo Þess hve framleiðslan varð lítil,
kallandi af vélum og reyna að
auka framleiðsluna mjög veru-
lega á árinu. Ef allt gengur að
óskum er ekki fráleitt að ætla
að hún gæti svona fimmfaldast
eða vel það á þessu ári. —
Vísir telur, að hér sé um
merkar framfarir að ræða, ,sem
vel horfi um í framtíðinni.
verði • rétt á málum haldið.
Ekkert land í heimi hefur
betra hráefni en við til þess-'
sem kunnugt er, er ísland eina enda ekki auðvelt að ná samn-jara hluta. Norðmenn senni-
landið, sem fæst við síldveiðar inSum fyrirfram t. d. í Banda- lega þar einir sambærilegir.
í stórum stíl, en sýður þó ekki rikjnnnm, Frakklandi og ann-
niður síld svo teljandi sé. arsstaðar Þar sem arniars virð-
Keppinautarnir eru því marg- ast vera talsverðir markaðs-
ir og hafa yfir að ráða fyrsta ,m0Suieikar-
flokks verksmiðjum, og það er j ~ Teliið t>er vera um mikla
auðvitað skilyrði til þess að möguleika að ræða til sölu er-
vel megi takast hér að við beit- jlendis? j hörð, en íslendingar standa
— Það tel eg alveg vafalaust. j vel að vígi í henni, að því er til
Reynslan hefur þegar sýnt, að hráefnisins kemur a. m. k.
ef maður kynnir sér smekk Ætla má, að markaðsmöguleik-
Hún hvíldi dáleidd nærri
lausu lofti.
1
Þos Tornedos nefndist skemmti spilabunka eins og harmóhíkut
Athygli ber að vekja á því, a5 föUí, sem sýnir um þessar inund- fram og aftur. En tvö atriði
hér er um fyllstu hagnýtingu , ir listir sínar, dáleiðslu og sjón
hráefnis að ræða, sem er stór-
mikilvægt atriði. Aukinn út-
flutningur fiskafurða er þjóð-
inni lífsnauðsyn. Samkeppni er
........ ----,--------- „j, vekja þó miklu mesta athygli og
hverfingar, i Framsóknarliúsinu hissu gestanna. Hið fyrra og
við Skállioltsstíg og Frikirk.ju- furðulegra er það, að Svíinn dá-
veg, og voru þau liynnt fyrir leiðir konu sína og lætur hana
um fyrir okkur svipaðri tækni
og vélvæðingu og aðrir fram-
leiðendur. Verksmiðja Fisk-
iðjuvers ríkisins er alls ekki
svo fullkomin ennþá, sem
æskilegt væri. Flestar vélarnar
eru að vísu allgóðar hver til
■síns starfs, og má þar til nefna
ágæta flökunarvél, mjög fljót-
virka, af beztu gerð, sem fram-
leidd hefur verið í Vestur-
Þýzkalandi. Við hana vinna 2
stúlkur. Hún flakar upp úr
síldartunnu á 6—7 mínútum.
komna samstæðu sé að ræða,
ennþá til þess að um fuil-
færist mjög til samræmis við
einkum vélar til að vefja og
neytandans á hverjum stað, þá
er hægt að ná mjög verulegum
sölum. Þetta er þó ekki reynt
ennþá, nema að mjög tak-
mörkuðu leyti, en eg tel að sá
árangur sem þegar hefir náðst
sé mjög mikilvægur, ef hon-
um verður aðeins fylgt eftir
með því að fullkomna verk-
smiðjuna og margfalda fram-
leiðsluna, t. d. tífalda hana eða
svo, þegar á þessu ári.
Til þess þarf auðvitað’tals-
vert fé, en það segir sig sjálft
að við eigum að leggja mjög
skreyta dosirnar. Þetta er þo , ,, , , ,
.... ‘vaxandi aherzlu a þessa fram-
ekki meira en svo, að vonir
, leiðslu. Tæknilegir orðugleikar
standa til þess að ur þvi verði , , , ,, , , . , .
. . a þvi eru alls ekki verulegir,-
bætt svo mikið fynr næsta , , , . ^
* , , . - , , . -. i og um hraefmð þarf ekki að
r að framleiðslukostnaður, ,
sumar
— Hafið þið ekki samt selt
það sem annarsstaðar gérist. Þá
hefir nú í haust verið byggt
viðbótarhúsnæði um 990 ferm
og bætir það aðstöðuna ti!
mikiila muna. —
— Haíið þið saiíit ekki scl
svo talsverðu nemi?
— Árið 1957 var selt nokk-
urt magn af niðursoöinni sílc
aðallega til A.-Þýzkalands .og
Tékkóslóvakíu, og ennfremu;
sn ávegis til Afríku um Hol-
land og til Bandaríkjanna. Héi
vur þó fyrs't og fremst um til-
raunastarfsemi að ræða, en
þétta leiddi þó til þess að s.l.
■ár ha'ði skapast talsverður á-
h ;:i mcðal kaupanda, einkurn
í -Vustur-Þýzkaiandi og Tákkó-
s ó •c.'ríu. Til þessara ianda
vo u svo s.l. haust seldir nokk-
Ux- þúrund kassar (hver kassi.
efast enda óvíða jafngóð síld
til niðursuðu og hér. —
— Hvað getið þér sagt okkur
ar verði fyrir hendi í fleiri
löndum, er fram í sækir, á nið-
ursocinni síld. Er óskandi,
þjóðarhagsmuna vegna, að vel
takist um framhald þeirrar,
sóknar, sem hér er nú háð af i
auknum krafti.
Makarios segir Kýpur-
Grikki nó vilja ræöa
samkomulag.
blaðamönnum nú í vikunni.
Er hér um að ræða hjón, nokk-
uð blönduð að þjóðerni, og er þó
hvorugt frá Spáni, eins og marg-
ir ætla. Maðurinn er sænskur an
konan japönsk í aðra ætt, portú-
gölsk í hina, en fædd og uppalin
í Uruguay. Hafa þau mjög víða
farið og aflað sér mikils oró-
stirs og reyndar einnig alþjóða-
verðlaun nokkrum sinnum.. Þau
hafa verið á stöðugum ferðalög-
um um hnöttinn nú árum saman,
svo að varla er hægt aö' segja,
a-ð þau hafi átt fast hsimili siðan
þau giítust. Hingað koma þau
frá Bandarikjunum og fara að
hvíla í láréttri stellingu í lausu;
lofti að öðru leyti en þvi, að húit
styður hönd undir kinn, en
handleggurinn hvílir á eldhús-
kústi, sem reistur hefur veriS
upp á endann. Er ekki ofsögum
sagt, að áhorfendur hafi staðiö
á öndinni við að horfa á slík
firn og gátu varla trúað sínuni-
eigin augum. Siðasta atriðið var
það, að Svíinn stakk konu sinni í
poka og batt fyrir. Setti síðaii
hvort tveggja í tunnu og lok á,
læsti aftur og margbatt fyrir.
Þá hoppaði hann upp á tunnuna,
dró i kringum sig silkihjúp, en
það skipti engum togum, að á
augnabliki var hann horfinn, en
loknum sýningum hér til Hels- konan kominn upp á tunnulokið.
inkl- Heilsaði hún með' virktum, fór
Sýning þeirra hj'óna hér um siðan að leysa lokið af tunnunni,
kvöldið hófst með öllum hinum sem hún átti samkvæmt allra
sjón- viðstaddra áliti að vera læsfc
slíkir niðri í. Þegar hún lyfti lokina
Makarios erkibiskup er kom-
inn til Ahenu — flaug þangaS
í gær frá New York.
Markarics segir Kýpur- venjulegu brögðum og
Grikki nú vilja samkomulags- hverfingum, sem flestir
umleitanir. Enn hefur nokkuð hafa um hönd, svo sem dúfna- af tunnunni, var þar enn pokinn
verið rýmkað um hömlur á' framleiðsla úr silkiklútum, upp- mikli og bundið fyrir. Er hún
Kýpur og engar fregnir borist spretta af logandi sígarettum að hafði leyst frá honum, kom þar
um hermdarverk eða átök. þvi ógleymdu, að hann teygir enginn annar úpp úr en karl
______________ ______—------------- —;-----------------------| hennar 'J- og gekk fyrir fulluni
dampi!
vaila kssr
iogairtn i.
\kursyrar
iaga
AHinn
oyn ■ morgun
bakur
kom til
!ft’r 12
hemiam jr m.
um 14: icstir,
cr; ícr ailur til
Óljóst ævintýri
cr nú knapans ríki.
Vann af gæðing veginn
vél í skrímslis líki.
E:nn þú utan brautar
aldurhniginn gengur.
Hóftök þinna hesta
heyrast ekki lengur.
A. S.“
(Jm daginn var efnt til sérkennilegra „liljóm íeika“ í Lundúnum, og sýna myr.dirnar sur.,
,.hljóðfæranna“, sem notuð voru til þess að fr imleiða „tóua“. Meira þarf víst ekíu um þettí
uppátæki að segja.
Ljcsmerl.i.
í gær setti lögreglan. á Ak-
ireyri udd Ij tsmerki sitt hvoru
negin við rerinuna, sem .skip
taía brotið í ísinn á Akur-
éyrarpolli til að komast þar að
bryggju. Þótti nauðsyn bera til
bess að Vp'-n.q t’pssum liós-
merkjum upp í aðvörunarskyni
fyrii’ skauiaioxx, scm <- t
unnvörpum út á ísinn á kvöld-
in. —
Alls var komið upp 12 ljós-
um, sex sín hvoru megin við
rennuna.