Vísir - 09.02.1959, Blaðsíða 9

Mánudagins 9. febrúar 1939
VlSIB
£
Margt skemmtilegra bóka kom
á markaðinn nú fyrir jólin, en í
jólaönnum er sjaldan nasði til að
lesa bækur vandlega, maður
kynnir sér efni þeirra og geym-
ir sumt þangað til ró kemst á
hugann.
Að þessu sinni vorú þrjár bæk
itr geymdar, sem hafa það sam-
eiginlegt að leita hinztu raka, og
alvitundar á mismunandi hátt.
Ætla má að bækur þessar
yaldi straumhvörfum meðal
frjálsra þjóða, áhrif þeirra er<i
máttug og góð. Vafalaust verk
forsjónarinnar að þær komu hér
fram samtímis, einnig hvað vel
hefur.tekizt með þýðingu þeirra.
Mér virðist, i mörgum tilfellum,
að um innblástur sé að ræða.
Bækurnar eru:
1. Tákn og töfrar í Tibet, rituð
af íranskri konu, Alexöndru
David Neel. Þýdd af Sveini Sig-
urðssyni.
2. Líf í alheimi, eftir Kenneth
W. Gatland og Derek Demster.
Þýðandi: S. Sörensson.
3. Hvað er bak við myrkur lok-
siðra augna? Rituð af Praman-
hansa Yogananda, þýdd af frú
Ingibjörgu Thorarensen.
Fyrsta bókin er ég las af þess-
ari samstæðu var Tákn og töfrar
I Tibet, dulsgekingurinn A. D.
Neel er fræg sem landkönnuður,
og á þvi sviði engin ómerkari en
t. d. Svend Hedin, Livingstone
og Nordenskjöld, en á öðrum
sviðum hefur hún þó unnið en
meiri afrek, — næstum yfirnátt-
urieg, og sem aðeins -eru fær
þeim, er fórnarlundina hafa, heiL
aga köllun til að kanha hin æðstu
rök.
Við lestur bókarinnar fylgir
maður þessari viljasterku konu,
stig af stigi, um myrkvið leynd-
ardómsþorstans. Hvernig hún
yfirvinnur allar hindranir stig af
stigi unz takmarkinu er náð.
Hún leggur upp frá Indlandi
þegar Tíbet var lokað land, um
þau héruð sem þá voru i umsjá
Englendinga, Darjeeling. Fer yf-
, ir Nago-skarð (6 þús. m.) og
i kemur til Shigatze þegar verið er
, 'ð ljúka við höll Tashi-Lama
! (hins veraldlega stjórnanda Ti-
'' s, sem siðar sveik land sitt
.dir Kínverja). Á þessum
íyrstu reynsluárum mæta henni
erfisleikar, jafnvel djöfullegar
ila kjur, hún heldur áfram leidd
af trúartrausti.
í 14 ár ferðast hún um landið,
með lítilsháttar hvíld á heima-
sióðum. Tekur vigslur í tíbet-
önskum fræðum, gerist Búdda-
trúarmaður, og síðar betlinunna.
Fær biessun vitringa og helgra
manna.
Mestu máli skiptir þó að hún
nær fundi hins guðlega leiðtoga
Tíbets (Fannalandsins) Dalai
Lama þá í Bhutan og síðar í
Lhasa. Með þeim fundi opnast ó-
takmarkaðir möguleikar til að
ná æðri vígslum, kynnast krafta-
verkum, hamförum eiiífðarorku
og listinni að gera sig ónæman
fyrir kulda og veikindum.
Með hlutleysi og hátignarlegri
ró, yfirvegar hin þroskaða
menntakona gátur lífsins, unz
hún hefur kannað djúp eilífðar-
innar. Til þess að fá meiri yfir-
sýn þá ferðast hún um Indland,
Kína, Japan, Afríku og Ceylon.
Vitanlega getur hin varfærna.
vísinda- og trúkona ekki tjáð öll
rök fyrir hinum undraverða lær-
dómi sínym. Enda á fárra færi
að skilja, eigi síður en útreikn-
inga Einsteins. Þó má hverjum
lesanda vera skiljanlegt að það,
sem gerzt hefur, og enn gerist,
meðal Guðmenna a „þaki verald-
ar‘ varðar allt mannkynið. Ekki
sízt þá ribbalda, sem halda að
hægt sé að tortíma sannleika.
Þér munuð spyrja: Hvaða að-
stæður hefur maðurian tU að
fuliyrða slikt? Eg svara: Þeir,
sem snortnir eru töfrasprota
sannleikans munu vitna um
hann. Sá sem veit um hamfarir
og draumfarir, hugsanaflutning,
og hefur „talað við feðurna' get-
ur sagt þetia og vitnað um það.
Það er engin tilviljun að þessi
visdómur hefur verið iðkaður í
Himalayafjöllum um aldaraðir,
því lífinu þar var þyrmt þegar
löndin fórust.
Frásagnir Alexöndru D. Neel
af andasæringum og uppvakn-
ingum getum við borið saman
við okkar eigin sagnir, og
skyldra þjóðflokka, sem en iðka
þær íþróttir.
Ekki þarf af fara til Tíbet til
að sjá seið framin (Chöd). Hin-
ir tíbezku galdramenn (naljorp-
ar) nota sömu áhöld og lappar
og grænlendingar, trommur og
iúður úr mannsbeini (lærlegg).
Víða hérlendis eru staðir, sem
hæfir eru til hugleiðslu og ann-
arrar andlegrar þjálfunar.
En munu ýmsir spyrja: Hvað
varðar okkur um þetta ókristna
fólk? Svarið er hægt að lesa i
bók A. D. Neel, og einnig hinum
tveimur, sé lesið í kyrrþei og án
andúðar.
Önnur bókin, Líf í alheimi, hef.
ur samstöðu í leitinni að hinum
síðustu rökum, þótt aðferðin sé
önnur.
Tveir merkir vísindamenn i
■kjarnorkufræðum, kanna þar
djúp tilverunnar. Með aðstoð
nýjustu tækni, og lifandi innsýni,
komast þeir langt, þó ekki á
leiðarenda. Mættu visindamenn
taka undir orð kínverska spek-
ingsins Lao-Tze „Þúsund mílna
febð hefst með einu skrefi.“ —
Viðurkenna hreinlega vanmátt
sinn, og hitt að með einfaldari
aðferðum má ná lengra. Hlekkja.
menn, sem sett hafa saman keðju
sköpunarinnar eftir aðferð Dar-
wins munu aldrei ráða gátuna
miklu. I-Ivaðan kom lífið til móð-
ur jarðar? Hva8 er rafmagn?
Hverjir eru eiginleikar alvitund-
ar? Hvert stefnir sólkerfi vort á
sinni æsilegu ferð?
Þótt hægt sé með indverskum
vaxtarmæli að sýna líífærastörf
plantna og viðbrögð þeirra í sár-
sauka og dauða, þá er ekki hægt
að fá skýringu á hvort þar gilda
sömu lögmál og í lífi spendýra.
Rafeindasjáin gefur tilefni um
endurskoðun öreindakenninga,
vírussýkla og lif brennisteins.
sýkilsins. En hinn lögmáls-
bundna kraft sem stjórnar öllu,
er ekki hægt að skoða í rafeinda.
sjá.
Þeir félagar segja: „Alheimur.
inn er þvi raunhæfur á sama
skilningi og draumur er raun-
hæfur. Það er jafn vonlaust að
finna markalinur hans og að
finna markalínur drauma." Upp-
gjöf þessi er neikvæð gagnvart
alvitundinni og eilifðinni.
Þessir ágætu og hreinskilnu
vísindamenn láta ekki hér við
sitja, þeir nota gáfur sinar, lær-
dóm og innsæi til að reyna að
ráða hinár miklu gátur. Fara í
fótspor Voltaires. „Ef guð væri
ekki til, væri nauðsynlegt að búa
hann til." Þeir álíta að „geislandi
orka“ taki við af hinu „fasta og
áþreifanlega." Leita í biblíunni
og öðrum helgiritum að lyklum
tilverunnar. Leit þeirra er ár-
angursrík.
Dæmið um Flatlendingana er
áhrifamikil sönnun um missýn-
ingu hins rúmmálsvana. Ættu
flatlistamenn að athuga þetta
fyrirbæri.
Til mikils skilningsauka er
Ijósmynd tekin með rafeindasjá,
af yddum steini stækkuðum
2.750,000 sinnum! I fullkomnu
samræmi sést röðun ódeilisagna
(atom > og hvernig þær virka til
að halda við ,.lífi“ efnisins.
•Myndir frá Cosmotron kjarna-
kljúfinum, sem nú er verið að
byggja i U.S.A., gefa hugmynd
IVIanstu eftir þessu
.4 síðasta sumri var liðinn aldarfjórð-
ungur frá því að flugkappinn Wiley
Post flaúg einn síns liðs umhverfis jörð-
ina — fyrstur manna. Tók flugferðin frá
15.—22. júl 1933, og var Post alls 115
klst. 36 mínútur og 30 sekúndur á lofti
á 'þeim tíma. Myndin er tekin árið
1934 og er af Post í búningi, sem hann
fann upp, til þess að menn geti verið
við sama þrýsting og andað að sér nægu
súrefni, þótt flogið sé mjög hátt, cn
Post var forvígismaður á flugi í háloft-
unum, bar sem hann taldi, að bar mætti
komast miklu hraðar. Setti hann heims-
met í háflugi með því að komast upp í
48,000 feta hæð, cn fórst því miður í
flugslysi á bezta aldri, árið 193.5.

Þann 9. ágúst 1953 hófust ógurlegir
landskjálftar í Eyjahafi og stóðu þeir í
samtaís þrjá sólarhringa, en á bví tíma-
bili mældu jarðskjálftamælar hvorki
meiri né minna en 100 kippi, mismun-
andi harða. Myndin hér að ofan er úr
borginni Zakinthos,'sem í bjuggu 15,000
manns á eynni Zante, en tjónið varð
víða mjög svipað, og þá helzt á eyjun-
um Sefaióníu og íþöku. Tjón á mann-
virkjum var talið um 2ja milljarða
króna virði, og annar hver maður á
þessum hrem eyjum, missti heimili
sitt. Eyjaskeggjar eru alls um 180,000,
en um 400 biðu bana. Hjálp barst úr
öllum áttum, meðal annars héðan frá
ísíandi og floti NATO-sldpa veitti áulc
þess ómetanlega aðstoð.
E>egar Ramnn Magsaysay, sem sést til
vinstri á myndinni hér að ofan, var að
berjast fyrir því að verða kjörinn forseti
Filippseyja árið 1953, lagði hann eink-
um kapp á að heimsækja menn í smá-
þorpum, kynna sér kjör þeirra og
vandamál og athuga, hvernig helzt
mundi mega bæta úr vandræðum
þeirra. Svo fór, að liann var kjörinn
með hvorki meira né minna en 70 af
liverjum hundraði atkvæðum, sem
greidd voru og tók við embætíi 30.
desember sama ár. Hann var mjög vin-
sæll vegna heiðarleika síns og áhuga
fyrir kjörum almennings, og þjóðhetja
varð liann fyrir baráttu sína gegn
kommúnistum í hálft þriðja ár. Hann
fórst í flugslysi 17. marz 1957.
um hvaða heljarafl þarf til að-
rjúfa hina fögru samræmismynd.
Byggður er hringlaga, 800 metra
steinsteypuhólkur. Með 24.800
miljóna rafeinda-prótónugeisla
er einni ódeilisögn skotið um
þessi göng, i mark sem stýranleg
tæki ákveða. Hvað skeður? Verð-
um við nær því að skilja eðll
hlutanna, eða hinn „æðsta veru-
leika“? Sennilegt að við verðum
aftur að grípa til trúarinnar og
hins yfirskynvitlega.
Bókin, Líf í alheimi, er hríf-
andi. Lýkur upp dyrum vitund-
arinnar, er alþýðleg, laus við vís-
indahroka og staðhæfingar um
að vísindin hafi jafnan síðasta
orðið. Við lesturinn færist mað-
ur nær hinu upprunalega.
Þriðja bókin: Hvað er bak við
myrkur lokaðra augna?
Boðskapur Swami munksins,
og meistara Kriya yoga Param-
hansa Yogananda er hugljúfur,
hreinn og göfugmannlegur. Hann
er Brahmatrúar og alþjóðlegur í
hugsun. Af innblásnum skilningi
segir hann frá vígslum hinna
fornu trúarbragða. Meistari :
hans, Sri Jukteteswar, þjálfar
hann i andl'egum fræðum með
það fyrir augum að hann flytji
vestrænum þjóðum boðskap-
feðra sinna.
I bókinni kynnumst við „upp-
höfnum vitringum", Tigrisswami
munkum, „alsælum trúanda“,
heilagri móður, „vitringnum vak
andi“ og fáum þar með reynslu
í alheimsþekkingu. Ennfremur
hvernig heilagir menn fara ham-
förum, með hjálp hins tviskipta
líkama. Lærum að sjá við áhrif-
um stjarnanna og þekkja eðli
steina. Um endurfæðingu og leið-
ir til að notfæra sér æðri krafta.
Þroskaður yogi leitar hins end-
urfædda, með eins konar sálar-
radar. Merkilegur er þátturinn
um mátt hugsananna og hug-
skeytasendingar. — Yogananda
skírir eðli ki'aftaverka og segir
frá fólki, sem ekki neytir matar
en lifir á alheimsorku og geim-
eða sólargeislum.
Merkilegir eru einnig kaflarn-
ir um indverska eðlisfræðinginn
J. C. Bose er fann upp vaxtarmæl
irinn, Krist yogann Babaji, Rab-
indranath Tagore, Luther Bur-
bank, Mathama Gandi og
Theresiu Neumann, meistarinn
heimsækir það merka fólk og sér
að takmark allra mannvina er
hið sama: Að leita alvitundarinn.-
ar og hjálpa til að bera bvrðar
meðbræðranna.
P. Yogananda fálar afáuðmýkt
og barnslegri einlækni, einnig
sem sá er valdið hefur. Hann
túlkar orð kennara sinna og
| meistara í Gorkhapur, Ceram-
! pori og Himalajafjöllum. Hann I
j segir frá dauða eins meistaraans,
i Pranabananda þannig: Meistar-
: inn bauð 2000 manns að vera við-
! staddir, er hann dó. en það vissi
hann fyrir fram. Skilnaðarveizl-
an var einstök, þótt ekki væri
margbrotinn veizlukosturinn.
Vísdómsorð meistarans tóku
hugi allra viðstaddra, hann talaði
í yogasetstillingu, með upphöfn-
um anda, og gestirnir hlustuðu,
unz „hann rauf umgerðina“. Þess
ir meistarar geta lika gertlíkama
sinn, og sérhvern annan hlut,
sýnilegan og ósýnilegan. Kunna
að ferðast með hraða ljóssins, og
hagnýta hinn skapandi ljósgeisla
til að gera hvern hlut sýnilegan.
Um draumvitundina segir yog-
inn: „í draumvitund mannsins
birtist sönnun á almætti sólar*
Frh. á 11. síðu.