Vísir - 05.05.1961, Blaðsíða 4

4
V I S I K
Föstudaginn 5. maí 1961
Jakob Jakobsson, fiskiíræöinpr:
Ungsíldarmerkingar Fiski-
deildar og árangur þeirra.
Dr. Bjarrií Sæmundsson segir á s.l. sumri, að sildveiðar hóf-
svo í bók sinni, Fiskarnir: ust á grunnmiðum austanlands.
„Nytsemi síldarinnar er svo Þar veiddust 16 síldir, en merkt-
mikil, að hún er sá fiskur, sem
mest er veitt af, mest er höfð
til matar og mestan gefur arð-
inn“, og á Bjarni þá við heild-
arveiði annarra þjóða.
Þegar þetta er haft í huga,
verður skiljanlegt, hvers vegna
síldargöngur og hinar tíðu
sveiflur þeiri'a hafa oft tekið
hug íslendinga fanginn. Eftir
því sem tímar hafa liðið og haf-
rannsóknum vex fiskur um
hrygg, hefir þekking manna á
göngum og hegðun síldarinnar
stöðugt aukizt. Til skamms tíma
hafa íslenzku síldarrannsókn-
irnar fyrst og fremst beinzt
að fullorðnu síldinni, en
tingsíldinni, þ. e. a. s. 1—3 ára
smásíld og millisíld, hefir verið
minni gaumur gefin. Nokkur
breyting hefir þó orðið á þessu
hin allra síðustu ár og haustið
1959 gerðust þau tiðindi, að
smásíld og millisíld var merkt
í fyrsta skipti hér við land.
Hinn 28. okt. það ár voru um
250 síldir merktar á hinum
fornu og alþekktu uppeldisslóð-
um íslenzkrar síldar, Eyjafirði,
og hinn 7. nóvember 1959 voru
3500 síldir merktar í Vest-
mannaeyjahöfn. Á síðast liðnu
hausti var þessum merkingum
haldið áfram á Eyjafirði, og í
vetur endurheimtust nokkur
merki suðvestanlands úr þeim
merkingartilraunum, auk fjöl-
margra merkja, er endurheimt-
ust á Eyjafirði sjálfum, og
munu þau gefa mjög mikils-
verðar bendingar um smásíldar-
magnið í firðinum á s.l. vetri.
Fyrstu endurheimturnar úr
Vestmannaeyja-tilrauninni feng
ust í desember 1959, og veidd-
ist sú síld i Grindavíkursjó, þ,
e. mánuði eftir merkinguna.
1959—1960 virtist síldarganga
þessi halda austur með suður-
ströndinni, en engar frekari
endurheimtur fengust fyrr en
ar höfðu verið í Vestmannaeyj-
um 8—9 mánuðum áður. Engin
slík síld veiddist hins vegar
við Norðurland, og sýnir það, að
gangan hefur komið suðaustan
fyrir land inn á hin rauðáturíku
Austfjarðamið. Enn verður
Vestmannaeyjamerkja vart þeg
ar síldveiðarnar hófust við.Suð-
vesturland á sl. hausti. Fram til
áramóta endurheimtust alls 16
slík merki, sem komu úr síld, er
veiddist á svæðinu frá Vest-
mannaeyjum að Reykjanesi, og
hefur hún því kosið sér vetur-
setu í hinum hlýja sunnlenzka
sjó.
Þó ekkert fleira hefði komið
til, virðast þær endurheimtur,
sem hér hefur verið getið, sýna
furðu skjótan árangur af merk-
ingum ungsíldarinnar, þar eð
aldrei fyrr höfðu sannast náin
tengsl milli Austfjarðarsíldar-
innar og síldarinnar við Reykja-
nes. Enn gleggri mynd fæst þó
af göngum þessarar tveggja og
þriggja ára gömlu síldar, ef
einnig eru athugaðar endur-
heimtur síldarmerkja, er merkt
var með við Austfirði á^s.l.
sumri, því að við Suðvestur-
land veiddust í haust 20 slík
Austfjarðamerki.
Til dæmis má geta þess, að í
síldarverksmiðjunni í Keflavík
fundust í nóv. og des. s.l. alls
14 sildarmerki. Tólf þeirra
komu úr aflahrotu, er varð í
Grindavíkursjó um mánaða-
mótin nóvember og desember,
ellefu þessara tólf sílda voru
merktar á Reyðarfirði í ágúst-
mánuði s.l., og hefur sjaldan
fengizt svo örugg vitneskja um
síldargöngur milli landshluta
sem hér hefur nú verið lýst.
Með sanni má því segja, að við
þetta hafi mynd sú, er við reyn-
um að gera okkur af hinum
margslungnu síldargöngum,
skýrzt til mikilla muna. (Ægir.)
Kennedy fær 5000 bréf
á dag að meðaltali.
Hvcr boðskapurinn á fætur flytja. Og enn aðrir eru h'jálpai'
öðrum kcmur úr Hvíta húsinu þurfi — og sjá engin önnur úr-
yfir þ'.ngið og bandarísku þjóð-
ina, cn ckki verður annað
sagt en almenningur að minnsta
kosti sé í stöðugri „gagnsókn“.
Bréfin, sem berast til Hvíta
hússins, stíluð til sjálfs forset-
ans, eru nefnilega hvorki fleiri
né færri en 5000 á dag (meðal-
"tal) og auk þess fá hinir ýmsu
ráðunautar hans þar starfandi
og starfsmenn þeirra um 2000
bréf á dag að meðaltali.
Mestur hluti bréfanna er frá
fólki í Bandaríkjunum sem að
líkum lætur, og frá allra stétta
fólki, en bréf berast annars úr
að kalla öllum löndum heims
og á ótal tungumálum.
Og efni bréfanna er ærið
margvíslegt. Menn hafa yíir
ýmsu að kvarta. Aðrir telja sig
bafa merkar tillögur. fram að
ræði en að skrifa sjálfum lands-
föðurnum — ríkisforsetanum.
Frá rómverskkaþólsku fólki
berast nú mörg bréf, þar sem
Kennedy er fyrsti foi’seti Banda-
ríkjanna kaþólskrar trúar. Flest
fjytja aðeins góðar óskir og tjá
forsetanum afi bréfritarinn og
hans fólk minnist hans jafnan
í bænum sínum. Og svo mætti
lengi telja.
Kannske mætti því við bæta,
að sumir stingá níður penna af
því að þeir hafa hneykslast á
einhverju, eins og konan, sem
hneykslaðist á því, að i fyrstu
móttöku í Hvita húsinu var boð-
ið upp á glas, og taldi konan
það sýna, að forsetinn hefði
ekki „siðferðilegt þrek til þess
að gera það, sem öllum er fyrir
beztu.“
Rauðakrossmaour semur við toringja kongosk - a sinum iluhx ^aiiiarborgina
Matadi af sveitum Sþ. í Kongó. Til hægri er yfirmaður súdanska liðsins, sem varð að gefast
upp eftir nokkra viðureign.
Skákkeppni bankamanna
og Hreyfilsmanna 1961.
Hin árlega skákkeppni Tafl-
félags Hreyfilsmanna og Sam-
bands ísl. bankamanna fór fram
aJT Hlégarði, þriðjudaginn 18.
apríll s.l. Fóru leikar svo að
bankamenn báru sigur úr být-
Athugasemd
frá iJtStlti.
Reykjavík,
Herra ritstjóri!
3/5 1961.
Af smágrein á 12. síðu í blaði
yðar í dag, gætu ókunnir álykt-
að, að Prentsmiðjan Edda hefði
sýnt „hemámsandstæðingum“
^érstakan velvilja með því að
prenta blað það, er þeir gáfu
út um s.l. helgi. Út af þessu
óska ég að þér sjáið yður fært
að birfa eftirfarandi:
1. Prentsmiðjan Edda er hluta-
félag, sem starfar á sam-
keppnisgrundvelli eins og
flestar aðrar prentsmiðjur
hér í bænum. Mat á efni
þeirra blaða og bóka, er hún
prentar, telur hún utan síns
verksviðs, enda var mér t. d.
ókunnugt um efni þess blaðs
er hér um ræðir fyrr en
það barst á mitt heimili.
2. Er framkvæmdastjóri ,,Sam-
taka hernámsandstæðinga"
hringdi til mín og óskaði
eftir tilboði í prentun blaðs-
ins, kom mér hvorkf í
illviji eða velvilji, heldur
prenttaxtar. Á þeim töxtum
byggði ég tilboðið og miðaði
við fullt gjald.
3. Framkvæmdastjóri
námsandstæðinga“ er eini
maðurinn, sem ræddi við
mig um prentunina á nefndu
blað.i. Hafi því „hjáleigan
tekið að sér prentunina", er
ég einn í þeirri hjáleigu.
Hygg ég að fleirum en mér
sjálfum finnist þau búsetu-
skipti mín ótrúleg.
Með fyrirfram þökk fyrir
birtinguna.
Stefán Jónsson,'
prentsmiðjustj. í Eddu.
Til ritstjóra Vísis, Reykjavík.
um og fengu 16*4 vinning
Hreyfilsmenn 13*4.
en
Keppt var í annað sinn um
fagran silfurbikar, er Lands-
banki íslands gaf til keppninn-
ar og hafa bankamenn unnið
hann i bæði skiptin. Alls hafa
liðin keppt sex sinnum og á-
valt á þrjátíu borðum. Hafa
bankamenn sigrað þrisvar sinn-
urp, Hrej’filsmenn tvisvar og í
eitt skipti skildu liðin jöfn.
Áður en keppnin hófst að Hié
garði buðu Hreyfilsmenn þátt-
takendum og nokkrum gestum
til kvöldverðar og voru borð
hlaðin köldum. úrvalsmat og á
öllu hinn mesti myndarbragur
og rausn. Síðar um kvöldið
voru kaffiveitingar, hinar rík-
mannlegustu.
Formaður Taflfélags Sam-
vinnufélagsins Hreyfils, Magn-
ús Einarsson, ávarpaði gesti og
þátttakendur og formaður Sam-
bands íslenzkra bankamanna.
Hannes Pálsson, þakkaði frá-
bæran undirbúning Hreyfils-
manna og höfðinglegar mót-
tökur.
Bjarni G. Magnússon, banka-
fulltrúi, afhenti fyrir hönd
stjórnar Landsbanka íslands
fyrirliða sigurvegaranna, Gunn
ari Gunnarssyni, hinn fagra bik
ar Landsbankans og var gef-
anda færðar þakkir fyrir góðan
hug og stuðning við iðkun skák
íþráttarinnar.
Þá afhenti hann einnig Mar-
gréti Þórðardóttur, bankaritara
í Búnaðarbanka íslands áletr-
aða silfui-skál í minningu þess
að hún hefur verið eini kven-
maðurinn, sem hefur tekið þátt
í skákkeppninni og verið þátt-
takandi öll sex ár að undan-
förnu og ávallt teflt við góðan
orðstír.
Það skal tekið fram að öllum
þátttakendum og gestum var
ekið að Hlégarði og heim í
Hreyfilsbifreiðum.
Bezt að auglýsa í VÍSI
Japanska flugféiagið helur nýlega fengið til notkunar nokkrar
flugvélar af gerðinni DC-8C. Þessar vélar á að nota á „pólar-
rútunni" seni svo nefnist. Nýlega var farin reynslufcrð, o? þá
tók forstjóri dönsku ferðaskrifstofanna, Hans Meyer, á móti
forstjóra Japan Air Lines, T. Oba. Hann sést í miðjunni, en
Mcyer til vinstri. Til hægri er ein af japönsku flugfreyjunum,
klædd í kimono. j