Vísir - 25.07.1961, Blaðsíða 4
VÍSIR
Þriðjudagur 25. júlí 1961
Eg leit inn í Langholts-
skóla á dögunum og
ræddi við Gísla Jónasson
skólastjóra, sem nú læt-
ur af störfum eins og lög
gera ráð fyrir, þegar
opinberir starfsmenn
hafa náð sjötugs aldri.
Og ég hlakkaði satt að
segja dálítið til, því að
bæði er allt af gott við
Gísla skólastjóra að
ræða og svo hefur mér
ávallt fundist sérlega á-
nægjulegt að koma í
irspurnum, er hann léti nú
af störfum og spurði hann
fyrst um börnin fyrr og nú.
Mig langaði sérstaklega til
að heyra svar hans, vegna
þess að fróðlegt er að heyra
um þetta álit reynds slcóla-
manns, sem keniit hefur
börnum og umgengist þau,
á fimmta tug ára. Og Gísli
skólastjóri svaraði eftir
nokkra umhugsun:
„Börnin eru að mörgu
leyti þroskaðri en þegar ég
byrjaði að kenna fyrir 44
árum — og skilningsbetri á
margt og félagslyndari. Eg
vil taka fram, að ég á hér
við börnin á barnaskólastig
finningalífi þeirra og reyna
að leiðbeina þeim af var-
faerni og skilningi, en þess
er oft mikil þörf, og þau
kunna mjög vel að meta það,
ef eitthvað bjátar á eða þeim
líður illa, ef þeim er þannig
hjálpað. Þetta er ekki síður
mikilvægt fyrir barnið sjálft
en fræðslu þess. Skólastjóri
verður alltaf, ef eitthvað
amar að einhverju barrinu
og háir því, að taka sér nóg-
an tíma til að kynna sér or-
sakir þess, sem geta verið
mjög margvíslegar. Börnin
eru oft í vanda stödd og eru
þá hjálpar þurfi.“
„Hann er orðinn alstór
hópurinn, sem þú hefur haft
hér í skólanm.“
„Hér hafa verið r.ærri
8200 börn þessi níu ár og
var fyrst tvísett í skólann
og síðar þrísett. Börnin voru
670 fyrsta ái’ið, á seinasta
vetri 856 — flest 1206. —
Gagnfræðadeild var 2% vet-
ur hér í skólanum.“
„Það er mikið rætt um
vandamál unglinganna nú á
dögum. Viltu segja eitthvað
um þau?“
„Það yrði of langt mál.
Á gelgjuskeiði hafa ýmsir
reynst brokkgengir, en gang-
urinn orðið þýðari með aldri
og þroska. Orsakirnar eru
sjálfsagt m.a. of mikil fjár-
ráð — og meiri fjölbreytni
til skemmtana en áður freist-
ar nú, og margt fleira mætti
nefna, — heimilislíf, félaga-
val. Margt er reynt til úr-
bóta, sem hefur bætandi á-
hrif en betur má ef duga
skal, til dæmis mætti vinna
meira að því, að unglingar
eyddu ekki fé sínu í óþarfa.
Við sparimerkjasöfnunina
er reynslan sú, að yngstu
börnin eru duglegust."
„Svo að við hverfum
snöggvast aftur í tímann,
hve nær byrjaðirðu að
kenna?“
„Það var 1 fyrri heims-
styrjöld, veturinn 1917. Þá
var ég heimiliskennari hjá
Sigurði í Görðunum. Þann
vetur var skólunum lokað
vegna kolaleysis. Eg hafði
lokið prófi frá Kennaraskól-
anum vorið 1917. Þar var
. mikið kennaraval, síra
Magnús Helgason, Sigurður
Guðmundsson síðar skóla-
stjóri, Jónas Jónsson, Hall-
dór Jónasson, Þórarinn B.
Þorláksson, svo nokkrir séu
nefndir.“ ,
„Og svo hefirðu byrjað
kennslu í barnaskólum hér?“
„Nei, það kom síðar. Eg
var farkennari vestur í Ön-
Framhald a,- 7. siðu.
m M ift % k « # # %. M %*'
þennan skóla, vegna
þess anda, sem þar hef-
ur ríkt, og fyrir myndar
snyrtimennsku í allri um-
gengni. fjef ég haft tals-
vert mörg tækifæri til
þeSs að kynnast skóla-
stjóranum og starfi hans
og er þakklátur fyrir
þau.
Eins og stundum áður,
þegar ég hefi komið í skól-
ann, gekk eg með skóla-
stjóranum um bygginguna,
og það var ánægjulegt að sjá,
að þar var allt að kalla sem
nýtt eins og þegar skólinn
tók til starfa fyrir 9 árum.
Og svo settumst við í skrif-
stofu skólastjóra og ég bað
hann að svara nokkrum fyr-
inu. Börnin eru líka betur y,
nærð, betur klædd og frjáls-
legri, — og auðséð að þau
búa við og venjast meira
hreinlæti en áður var.“
„Eg hefi veitt athygli
ýmsu, sem bendir til góðrar
hegðunar barnanna hér í
skólanum.“
„Hegðun barnanna hefur
verið góð og ber t.d. skóla-
húsið vitni um það. Hat'a
mnlendir og erlendir gestir
mjög haft þetta á orði og
talið til fyrirmyndar. Eg tel,
að þegar börnin venjast á
prúðmannlega og snjrtilega
framkomu muni áhrifanna
gæta hjá þeim síðar í lífinu.“
„Hvað hefur þér fundist
ánægjulegast við kennara-
starfið?r‘
„Að umgangast börnin,
kynnast hugsana- og til-
AOEINS
ÞAÐ
BEZTA
BÍLALAKK
RYÐVARNARGRUNNUR
LAKKGRUNNUR
Mmpah