Vísir - 06.09.1961, Blaðsíða 7

Miðvikudagur 6. sept. 1961
VÍSIR
7
Nehru forsætisráðherra Ind-
lands sagði að ákvörðun Rússa
hefði komið eins og reiðarslag,
og Nasser forseti Egyptalands
sagði, að hún væri kjaftshögg
Rússa til hinna hlutlausu frið-
elskandi þjóða. Fór Nasser sér-
staklega hörðum orðum um
framkomu Rússa í afvopnunar-
málunum.'
Tito forseti Júgóslavíu setti
ráðstefnuna. Hann sagði, að
j aldrei hefðu horfurnar í heirn-
i inum verið uggvænlegri en nú.
Styrjaldarhættan væri að nálg-
ast hámarkið og hefðu aldrei
frá því fyrir síðustu heims-
styrjöld heyrzt þvilíkar stríðs-
hótanir sem nú.
Hér taldi Tito, að hinar hlut-
lausu þjóðir heimsins hefðu
hlutverki að gegna, að beita
áhrifamætti sínum til að lægja
stríðsólguna. Vildi hann að

Bernabé González Chapa og tvær myndir hans f Ásmundar-
sal: „Mexikanskt landslag“ og „Fjöll í rauðum og bláum
litum“.
Mexikönsk málverk
i Ásmundarsal.
. Á laugard. opnar mexikanskur
listmálari, Bernabé Gonzálcz
Chapa, sýningu í Ásmundarsal
við Freyjugötu, og er það í
fyrsta sinn, sem maður frá
„latnesku“ Ameríku heldur
málverkasýningu hér á landi.
Listamaðurinn sýnir þarna
myndir frá heimalandi sínu,
New York og myndir, sem
hann hefur málað hér síðan
hann kom hingað í vor eð leið.
Hingað kom hann m.a. til að
heimsækja vin, sem hann
eignaðist vestan hafs, Halldór
Hansen, yngri, þegar hann var
við sérnám í læknisfræði vestra
fyrir fáum árum. Dvölin her
varð lengri en hann ætlaði í
fyrstu, og hann er viss um að
koma hingað aftur áður en
langt um líður. Og enda þótt
honum þætti landið kaldrana-
legt í fyrstu, „þá eru þó alténd
húsin hlý, og gott að vinna
hér,“ sagði hann við frétta-
mann Vísis í gær.
González Chapa lærði fyrst
að mála' í Mexikó-borg, en fór
síðan til New York og lagði
stund á listsögu við Columbia-
háskólann, og þar kynntist
hann Halldóri Hansen. Hann
hefur áður heimsótt París, og
eftir rúman mánuð fer hann
þangað til framhaldsnáms. —
Sýning hans í Ásmundarsal
stendur til 10. september.
Kalli frændi
hlutlausar þjóðir mynduðu öfl-
ug samtök innan vébanda
Sameinuðu þjóðanna til að
varðveita friðinn.
Sumarbústað
„stoliö.”
í FYRRAKVÖLD hafði rnaður
nokkur komið á lögreglustöð-
ina og kvartað yfir því að stol-
ið hafi verið sumarbústað
hans. Hafði hann staðið við
Elliðaár, steyptur í hólf og
gólf. Jarðrask á staðnum benti
til að beitt hefði verið jarð-
ýtum við að nema bústaðinn á
brott.
í morgun var rannsókn
þessa máls enn ekki hafin hjá
rannsóknaílögreglunni. En sú
tilgáta var sennileg að bú-
staðurinn, sem mun hafa verið
„stríðs fyrirbrigði“, hafi verið
fjarlægður af bæjarvinnu-
mönnum.
Fyrst nokkur
orð um þul-
ina í fullri
vinsemd. —
R a g n a r T.
Árriason hef-
ir undanfarið
lesið fréttirn-
ar í hádegi og
um kvöldmat. Honum hættir
mjög við að mislesa og fipast,
þótt hann hafi annars skýra
og ágæta rödd. Máske eru
handritin óglögg, eða þá að
hann kynnir sér ekki innihald
ið fyrir lestur. Þessum ágalla
getur hann auðveldlega kippt
í lag. Mér finnst tilhlýðilegt
að bjóða nýja kvenþulinn (þul-
una?), Fríðu Björnsdóttur, vel
komna að hljóðnemanum, en
hún hefir nú siðari hluta sum-
ars, flutt fréttirnar um kaffi-
leytið. Fríða les skýrt og greini
lega, án misfella, en mér
finnst hún mega slá örlítið af
hraðanum, því henni er oft ein
um of mikið niðri fyrir, svo
maður heldur,' að komið sé
stríð. Við æfinguna verður hún
ábyggilega fyrirmyndar þulur.
Fréttunum frá Sameinuðu
þjóðunum í gærkvöldi fannst
mér ofaukið. Við vorum nýbúin
43 skipsfarmar
fisks úr Eyjum.
Athafnalífið í Vestmanna-
eyjuni hefur aldrei verið fjör-
ugra en í sumar. Þar hefur ver-
ið að jafnaði meira að gera en
á vetrarvertíð. Unnið hefur ver-
ið alla virka daga langt fram á
kvöld og hver einasta vinnufær
hendi hefur verið við störf. —
Þetta byggist allt á fiski drag-
nótabáta Og humarbáta.
Frystihúsin hafa ekki kom-
izt yfir að verka allan aflann
sem borizt hefur á land og það
sem umfram er hefur verið
flutt út ísvarið til Bretlands-
eyja. Frá því að vertíð lauk, eða
frá 9. maí til 25. ágúst hafa 43
skip farið með ísvarinn fisk frá
Vestmannaeyjum til útlanda.
Er hér um að ræða eigin afla og
ísvarinn kassafisk af dragnóta-
bátum. Eru það fiskiðjuverin í
sameiningu sem flytja aflann úr
landi.
í fyrra sumar var fiskurinn
fluttur út með dönskum leigu-
skipum en í sumar hafa ein-
göngu íslenzk skip flutt aflann
út, að undanteknum tveimur
förmum sem sænskir bátar
tóku. Stórtækust í flutningun-
um hafa verið 250 lesta tog-
skipin Margrét, Steingrímur
trölli og Pétur Thorsteinsson.
Ekki er annað fyrirsjáanlegt
en að áframhald verði á fisk-
útflutningnum fram eftir
hausti, því enn aflast vel, sím-
aði fréttaritari Vísis nýlega.
-jfc- Fundist hafa nýjar fjölda-
grafir í Póllandi nálægt
Suchedniow í Kielcenfylki.
Þarna munu hafa verið
verið grafnir Gyðingar, sem
nazistar drápu 1942—1943.
að heyra um allar stríðsæsing-
arnar í aðalfréttunum en feng
’ I
um svo greinargoðan lestur
Leifs Þórarinssonar á sprengi-
ýfirlýsingu Rússa ásamt upp-
lýsingum um drápskraft morð-
tóla þeirra o.fl. Fólk er farið
að verða slappt á taugum und-
ir þessum óhugnanlega lestri,
og eftir tölu Leifs í gærkvöldi
sá ég nábúa minn byrja að
grafa fyrir loftvarnarbyrgi í
bakgarðinum hjá sér. Ef endi-
lega þarf að útvarpa fréttum
frá sundurlyndi SÞ, þá ætti að
gera það kl.. 3 á nóttunni.
Séra Áreiíus Níelsson flutti
erindi um hlutverk prestsins í
þjóðfélagi okkar. Hann hóf
mál sitt með því að tala um
ljómann og glæsjleikann, sem
iék um prestana í gamla daga,
þegar þleir voru mestir höfð-
ingjar i sveitum og bjuggu á
beztu jörðunum. Þá voru þeir
hafnir yfir alþýðuna sökum
menntunar sinnar. Nú væru
prestsjarðirnar orðnar viða
með Iélegri jörðum, en mennt-
un almennings hefði fleygt svo
fram, að prestsmenntunin gæfi
lítið tilefni til undirgefni al-
múgans við guðsmenn þjóðar-
innar. Prestar nú á dögum geti
hvorki vænzt þess að hljóta
jarðarauð né frama og verði
því eingöngu að treysta á að
varðveita virðingu sína sem
bezt, með því að duga vel í
starfi sínu. Svo rakti hann hin-
ar margvíslegu skyldur prests
í þéttbýli. Prédikunin væri nú
ekki lengur aðalstarf prests-
ins heldur hefðu ýmis fræðslu
og mannúðarmál þokað henni
úr höfuðsætinu. Síðast en ekki
sízt, væru margir prestar for-
ystumenn við byggingar á stór
um kirkjum í söfnuðum sín-
um, byggingum, sem að
margra dómi væru ónauðsyn-
legar, og yrðu prestar oft að
gangast fyrir alls konar fjár-
öflunarleiðum með dyggilegri
aðstoð kvenfélaga og annarra
félagsdeilda innnan safnað-
anna. Árelíus ræddi líka mikið
um guðsþjónusturnar og hvern
ig bez( mætti takastíað ná til
fólksins. Hann drap á það, að
sérstaklega virtust langar préd
ikanir fara fyrir ofan garð og
neðan hjá unga fólkinu. Stakk
hann upp á stuttum en hnit-
miðuðum ræðum mikið af létt
um söng með þátttöku kirkju-
gesta, tvísöng og jafnvel stutt-
um sýningum. Finnst mér þetta
Framh á 5 sfHn