Vísir - 08.12.1961, Blaðsíða 3

Föstudagur 8. desember 1961
V f S I R
3
W-V-W-V,

!■■■■■■■■■■■ ■■■■■■■!
Kalt vatn niður bakið.
Við skruppum inn á sýn-
ingu Jóhanns Eyfells að
Selvogsgrunni 10 og hittum
þar fyrir listamanninn og
Kristínu konu hans, tókum
mynd af þeim, þar sem þau
voru að koma fyrir skúlptúr-
myndinni, sem fylgir þessum
línum.
— Hvernig gengur Jóhann,
ertu ánægður með viðbrögð
gestanna?
— Já, það hefir verið
miklu meiri aðsókn en eg
gerði mér vonir um. Mér
hefir skilizt, að yfirleitt sé
dræm aðsókn að öðrum sýn-
ingum en þeim, sem haldnar
eru í miðbænum. Gestir eru
þegar komnir á annað þús-
und, og það sem gleður mig
mest er, að margir koma aft-
ur og aftur. Annars eru
blaðamenn búnir að spyrja
mig spjörunum úr, og nær
væri að leggja spurningar
fyrir konuna mína. Hún
þekkir þetta alveg eins vel
og eg, hefir gengið með mér
gegnum súrt og sætt á náms-
og listabrautinni, og eg á
henni mikið að þakka, allan
hennar skilning á starfi
mínu.
— Jæja, Kristín, er þetta
rétt hjá Jóhanni? Hvernig
er að vera gift listamanni?
— Eg segi ykkur það satt,
að þegar eg kynntist Jóhanni,
hafði eg hvorki neitt sér-
stakt yndi af eða bar skyn-
bragð á myndlist. Svo gift-
umst við Jói og eg komst
ekki hjá því að pæla með
honum af einu listasafninu á
annað. Eg horfði á hann
teikna, móta og mála, skapa
þessi skúlptúrverk, sem
mesta athygli vekja á þéss-
ari sýningu. Og loks fékk eg
tilfinninguna fyrir mynd-
listinni. Það er erfitt að lýsa
þeim áhrifum, sem list hefir
á mann, nema fyrir þeim,
sem reynt hafa. Eg skal segjaj
ykkur, að eg er alin upp viðl
músik í föðurhúsum. Eg hefi'
drukkið hana í mig frál
blautu barnsbeini. í hvertl
sinn, sem eg hrífst af músík, J
verður mér einna líkast við \
og kalt vatn renni niður eft-"
ir bakinu á mér á millij
skinns og hörunds. ÞannigJ
byrjar það, hríslast umj
hverja taug. Þessa sömu til- ■
finningu fékk eg svo loks"
fyrir myndlist, og síðan eg
kynntist henni fékk eg sterka
skynjun fyrir ljstum og
formum í náttúrunni.
Þessa sömu tilfinningu,
sem hrjslast út í hverja taug,
fæ eg Jíka alltaf síðan við að
skynja sönn myndlistarverk.
Þetta hafði eg nú fn. a. uppl
úr . því að kynnast mannin-
um mínum, skoða með hon-
um listaverk annara og

fylgjast með honum í list-,
sköpun hans. Og eg verð
fyrir líkum áhrifum einkum
þegar eg kem heim frá út-
löndum og skoða liti og
form fjallanna. Við höfum
fengið margskonar gesti á
sýninguna, unga og gamla. í
dag kom hingað hópur barna.
úr Hagaskólanum, og börnin
komu ljómandi vel fram,
skoðuðu myndirnar í krók og
kring. Eg hefi tekið eftir því,
að margt eldra fólk sem kem-
ur, verður fyrir þeim áhrif-
um, að það fer að tala um
trúmál. Ekki er það vegna
þess, að Jói sé svo kristilega
sinnaður, heldur eigi verk
hans mórölsk eigindi sam-
ejginleg með trúarbrögðum.
Þið megið taka mig trúan-
lega um það, að Jói leggur
sig allan í verk sín, er heiðar-
legur og trúr í listinni.
Skemmtilegt var að fá Ás-
mund Sveinsson í heimsókn.
Hann kunni reglulega vel við
sig, iðaði í skinninu eins og
ungur strákur. — Svona eiga
arkitektar að vera, sagði
Ásmundur. — Þetta hefi eg
verið að sannfærast um, að

.•-■.W.V
'.V
Föstudagsgreinin -
Frh. af 7. s.
Sáu þeir þá allt í einu á
Radar-skerminum mikinn
fjölda af blettum, sem litu
Út eins og þarna fyrir norðan
eyjarnar væri ótrúlegur
fjöldi flugvéla á sveimi og
stefndu að Pearl Harbour.
Þeir símuðu til yfirmanns
Radar-stöðvarinnar og sögðu
honum frá þessu. Hann svar-
aði: „Ég held þið séuð orðnir
ruglaðir“, og lagði á símann.
Hætta á
kjarnorkuöld.
Síðan árásin var gerð á
Pearl Harbour fyrir 20 ár-
um hafa miklar breytingar
orðið á hernaðartækninni,
sérstaklega það, að atóm-
sprengjur og eldflaugar hafa
skúlptúr eigi nú á tímum að j!
vera hluti af arkitektúr. ;!
Arkitekt verður að vera lista- |!
maður (af því að það er list-
grein). Þannig á að byggja jl
upp borgina okkar. Listin á !■
að vera hluti af henni, íbúð- J>
arhúsunum, verzlununum, j!
verksmiðjunum, atvinnulíf- j!
inu, Eitthvað á þessa leið j!
orðaði Ásmundur það. jl
— Má þá ekki leggja sam- jjl
vizkuspurningu fyrir þig,
Jóhann? Er konan ekki farin j!
að fást við myndlistina líka? J«
. Því er ekki að.nnifa, að jl
hún er búin að fá bakteríuna. [|I
Reyndar kom það alveg ó- jl
vart. Hún hefir stundað sál- J|I
fræðinám við háskóla í jl
New York í nokkur ár. Pró- jl
fessorinn kom auga á verkið jl
hjá henni og spurði, hvar jl
hún hefði lært að móta. jl
Hún hafði nefnilega aldrei jl
borið það við fyrr. Ykkur jl
að segja ætlar hún að taka jl
,,kúrsus“ í skúlptúrdeildinni, jl
þegar við förum til Florida jl
í vor. Og fyrir tveim árum ■!
ákvað hún með hikandi huga jl
að innrita sig í skúlptúr sem jl
aukafag. jl
.V.V.VW.V.VmVi'.VjV.ViVi'
komið til, sem gerbreyta öll-
um fyrri hugrnyndum í her-
fræðum,
Kannske veldur tilkoma
þessara ægilegu vopna því
eins og sumir halda fram, að
útilokað sé að ný heimsstyrj-
öld brjótist út,‘— eða kann-
ske auka þau hættuna þvi
að nú er auðveldara en
nokkru sinni fyrr að gera
skyndiárás að óvörum. Árás-
arseggir gætu ímyndað sér
að með því að'gera eina alls-
herjar kjarnorkuárás í stíl
við árásina á Pearl Harbour,
þá gæti þeira þannig tekizt
að sigra allan heiminn.
Því hefur e. t. y. aldrei
verið eins mikil þörf og ein-
mitt nú að halda vöku sinni,
vera stöðugt á verði gegn ó-
væntum atburðum.
Þorsteinn Thorarensen.
NÝTT SAGNASKÁLD.
Fyrsta skáldsaga Guðbergs Bergssonar
kemur út í dag.
í dag kemur út hjá Bókaverzl-
un Sigfúsar Eymundssonar ný
skáldsaga, Músin sem Iæðist,
eftir nýjan höfund, Guðberg
Bergsson.
Guðbergur Bergsson er 29
ára að aldri, fæddur og upp al-
inn í Grindavík. Hann hefir
stundað nám í Núpsskóla, Kenn
araskólanum og háskólanum í
Barcelona. Hann er víðförull
maður, hefir ferðazt um flest
lönd Evrópu.
Músin sem læðist segir frá
ungum dreng í nauðum. Hann
er fjötraður járnaga strangrar
og vart heilbrigðrar móður,
sem sjálf hefir hlotið þung á-
föll í lífinu. Roskinn maður er
að deyja úr krabba í næsta húsi,
Móðirinni verður mjög tíðrætt
um veikindi hans við vinkonu
sína, sem kemur daglega til
hennar, og heyrir drengurinn
það tal, þó að honum sé ekki
ætlað það.
Þetta tvennt, strangleiki og
skilningsleysi móðurinnar og sí-
felld útlistun krabbameinsins
orkar þannig á drenginn, að
hann líður þungar sálarkvalir
og úr verða magnaðar sál-
flækjur. Sem mótvægi verkar
afinn,' roskinn sjómaður,
Músin sem læðist er sólfræði-
j leg saga. Aftan á kápu er hún
nefnd eitthvert athyglisverðasta
byrjandaverk í skáldsagna-
gerð, sem sézt hafi hér í mörg
ár.
Bókin er 243 bls. að stærð,
prentuð í Prentfelli h.f.
Fraflikvæmdir —
Framh. af 1. síðu.
13 milljónir króna, ef skattin-
um væri skipt í hlutfalli við
skráestt ökutæki.
Eftir í’æðu borgarstjóra tóku
til máls Guðmundur Vigfússon
(K), Þórður Björnsson (F) og
AJfreð Gíslason (K). Þórður
kvaðst mundu bíða með at-
hugasemdir sínar til 2. umræðu
en Guðmundur og Alfreð ræddu
nokkuð um fjárhagsáætlunina.
Minnihlutinn mun væntanlega
leggja fram breytngartillögur
við 2. umræðu.
; Munið jólagjafasjóð
stóru barnanna
Tekið verður nú á móti gjöfum í sjóðinn eins og undan-
farin ár á skrifstofu Styrktarfélags vangefinna, Skólavörðu-
stíg 18, sími 15941.
STYRKTARFÉLAG VANGEFINNA.
Þegar það fréttist fyrir noltkrum mánuðum, að von mundi á
endurmlnningum Jóns Engilberts listmálara, mun margur hafa
hlakkað til að lesa um feril hans, því að oft hefur staðið styrr
um Jón. Nú er bók þessi komin í verzlanir, og verður vafalaust
ein þeirra, sem tíðast verður opnuð á næstunni. Það er Jóhannes
Helgi, seni skráð hefir þessar endurminningar, en útgefandi er
Setberg.