Vísir - 14.03.1962, Blaðsíða 15

BHCVIKudagur 14. marz 1962
VÍSIR
15

9
Moröíngí á næsta leit
— . Sakamálasaga —
í hellinum — hvers vegna var
stungið upp á honum til
stefnumótsins ?
Jæja, hún gat vitanlega
ekki farið í heimsókn í her-
bergi hans þar sem maður-
inn hennar var alltaf nálæg-
ur, — og ótal aðrir höfðu
augun hjá sér.
Það var eins og Bayard
hefði lesið hugsanir mínar.
Hann hristi höfuðið og brosti
lítið eitt.
— Við skulum nú ekki vera
of fljótir á okkur og álykta
strax að Odette hafi skrifað
þennan lappa. Eins og þér
sjáið er hvert orð skrifað
með upphafsstöfum. Það
gera menn til þess að þeirra
eigin rithönd komi ekki upp
um þá. Og hvers vegna — ef
hún hefði skrifað þetta —
hefði hún sett O á miðann?
Og látið hann vera í vasa
hans? Nei, það er sannast að
segja miklu líklegra, að ein-
hver annar hafi skrifað þetta
— ef til vill til þess að leiða
grun að Odette, — eða til
þess að'koma lögreglunni á
villigötur — og þó sennilega
í þeim eina tilgangi að fá
Þjóðverjann til þess að koma.
Eftir nokkra þögn hélt Bay
ard áfram:
— Kúlan hefur farið alveg
í gegnum hinn myrta og lent
í sjónum — kannske lent á
klettaveggnum og kastast af
honum í sjóinn. Maður græð-
ir sennilega ekkert á að
finna hana, en við skulum
samt leita að| henni.
Bayard lögreglufulltrúi
ætlaði greinilega ekki að láta
neitt ógert til þess að leysa
morðgátuna.
Þegar í gistihúsið kom og
Bayard spurði um Odette var
honum sagt, að hún væri
niðri í þorpinu, — hefði farið
í búðir til innkaupa.
— Á þessum tíma dags?
sagði Bayard og lyfti brún-
um. — Allar franskar konur,
sem bera virðingu fyrir sér,
gera innkaup sín að morgn-
inum.
En þetta var vitanlega
ekki venjulegur dagur á Sa-
blien-ey og það varð Bayard
að viðurkenna.
Auðséð var að stofuþern-
an var að springa af óþolin-
mæði — hún bjó greinilega
yfir einhverju, sem varð að
fá útrás.
— Það er sagt, herra, að
útfararstjórinn vilji ekki
taka við líkinu, —■ kannske
frúin hafi farið á fund hans
til þess að tala við hann og
fá hann til þess.
Ef þetta var rétt, átti Od-
ette allt lof skilið fyrir að
ganga í berhögg við almenni-
ingsálitið. Ég fann til samúð-
ar með henni, því að vafa-
laust var þetta gert af góð-
um hug gagnvart þeim manni
sem hún eitt sinn hafði talið
skyldu sína að svíkja.
Auguste Roquin, maður
hennar, stóð við afgreiðslu-
borðið og virtist vera önn-
um kafinn við að grúska í
einhver skjöl, þegar Bayard
kom og bað um lykilinn að
herbergi Hetzens.
Roquin leit á lyklatöfluna.
— Nú, hann er þarna ekki,
sagði hann stuttlega. — En
nú skal ég opna fyrir yður,
sagði hann og náði í varalyk-
il. Hann gekk á undan okkur
og opnaði fyrir olckur.
Það var ekki mikið á því
að græða, að skoða herberg-
ið og það, sem í því var. Het-
zen hafði ekki verið þarna
nógu lengi til þess, að her-
bergið bæri þess nein merki
að ráði. Hann hafði tekið
upp úr tösku sinni og raðað
fötunum í skúffur af venju-
legri, þýzkri nákvæmni. Ilann
hafði ekki sofið í rúminu, en
þó greinilega lagt sig ofan á
það, án þess að taka af því
teppið. Á litla borðinu lá kvik
myndahandritið, og ég fór að
hugsa um, hvort hann hefði
rýnt í það.
— Dularfullt, Sagði Bay-
ard, — þetta með lykilinn að
herberginu. Hann finnst
hvorki hér né niðri og hann
var ekki á líkinu. Hvar er
hann? Tók morðinginn af
honum lykilinn eftir að hann
drap hann ? Og ef hann gerði
það — hvers vegna?
Íí> - ■ ■ »,i ^ v,
Þegar við vorum komnir
út úr herberginu skipaði Bay
ard svo fyrir, að enginn
mætti fara þangað inn. Eft-
ir á töluðum við við Johnny
Shaw. Bayard hnyklaði brún-
ir er hann komst að því, að
öllu sem við þurftum á að
halda við kvikmyndatökuna,
þar með talin vopn og skot-
færi, hafði verið hrúgað inn
í venjulegt gistihúsherbergi,
sem allir virtust hafa að-
göngu að.
— Hér virðist hver sem er
geta gengið út og inn eftir-
* >
HAFIMARBIO
æntir arfur.
Kvikmyndin „Óvæntur
arfur“, sem sýnd er um þess-
ar mundir í Hafnarbíói, er í
flokki hinna ensku gaman-
mynda, sem í seinni tíð hafa
náð miklum vinsældum víða
um lönd, vegna þess hve
notalega skemmtilegar þær
eru, lítið öfgakenndar, en
mikið um skemmtileg tilvik
og hnittni en um þessar mynd
ir er það dg að segja, að nokk
ur og helzt góð enskukunn-
átta eykur stórlega ánægjuna
af að sjá þær, en öllum munu
þær þó til skemmtunar. Kvik
myndin er gerð eftir skáld-
sögunni „Solid, said the
Earl“, eftir John Paddy Car-
stairs, og fjallar hún um flug
mann í bandaríska hernum,
sem fær óvæntan arf, auð
herrasetur og lávarðstign. —
LOGFRÆÐINGAR
SUSTAF ÓLAFSSON
hæstaréttarlögmaður
Austurstræti VJ. — Sími 18354
Sigurgeir Siguijónsson
hæstaréttarlögmaður
MálfJutningsskrifstofa
4usturstr 10A. Simi 11043
Barnasagan Kalli kafteinn
KALLI OG HAFSIAN
Kalli starði
mállaus af
undrun á eftir
litla manninum
sem hvarf fyr-
ir hornið.
“Hann er
hringavitlaus",
hugsaði Kalli.
„Fyrst ætlar
hann að fá mig til að gera
eitthvað fyrir sig og svo sting-
ur hann af“ Þegar Kalli komst
fyrir hornið, sá hann litla
manninn sitja þrjár skipslengd
ir í burtu. „Halló", hrópaði
hann, „nemið staðar. Þér
þurfið ekki að vera svona
hræddur." Litli maðurinn hafði
ekki fyrr heyrt þessi orð, en
hann tók til fótanna á ný. „Ég
læt þessa atvinnu ekki hlaupa
þannig frá mér“, hugsaði
Kalli. „Það væri heimskulegt".
Hann hljóp sem mest hann
mátti á eftir litla manninum
og minnkaði jafnt og þétt f jar
lægðina á milli þeirra. Loks
ætlaði hann að grípa í flótta-
manninn, en þá. slapp hann
fyrir hornið á bátahúsi, sem
þar stóð og var horfinn.
„Þrumur og eldingar", hrópaði
Kalli. „Hver fjárinn varð af
honum? Þetta er meira en ég
get skilið", stundi Kalli lafmóð
ur. Og það var svo sannarlega
merkilegt, því að það voru
hvorki dyr né gluggar á báta-
húsinu.
Aðalhlutverk eru leikin af
Peter Thompson, Noelle
Middleton. Gera þau og aðrir
hlutverkum sínum góð skil.
— Meðal leikara er Harold
Lloyd yngri. — Sá eldri var
meðal frægustu skopleikara á
tíma þöglu kvikmyndanna.
— Kvikmyndin er í Eastman-
litum.
CPI I ID
5aUR
Hefi kaupendur að 40—
60 og 150 tonna bátum.
SELJUM I DAG:
Ford Zodiac 1958, selzt
fyrir vel tryggt fast-
eignabréf.
Comet 1960—1962 óskast
til kaups.
DeSoto ’53. Skipti óskast
á nýlegum 4—5 manna
bíl.
Corvaer 1960 selzt fyrir
kr. 230 þús.
Chevrolet hard-top 1959,
selzt með veltryggðu
fasteignabréfi.
Ford Anglia 1957. Falleg-
ur bíll.
Hef kaupendur að Volks-
vvagen-bílum frá 1954—
1958.
Ford Zephyr 1955. Falleg-
ur bíll. Vill skipta á
Ford Taunus eða Opel
Record, Opel Caravan,
árg. 1959—62. Mismun-
ur greiðist í peningum.
Chevrolet 1953. Vill gjarn-
an skipta á Dodge eða
Plymouth 1957—58.
Mercedes Benz 220 1955.
Samkomulag.
Vauxhall 1947—’55.
Dodge 1950, 2ja dyra.
Góður bíll.
Mercedes Benz, díesel 1961
Km. 4 þús. Með eða án
krana.
Landbúnaðarjeppi ’47,
selzt fyrir kr. 45 þús.
Morris 1951, fallegur bíll.
Vill skipta á Volkswag-
en sendibíl.
Chevrolet Station 1958. —
Vill skipta á 4—5 m. bíl,
helzt Volkswagen.
Bílamir eru til sýnis
á staðnum.
BIFREIÐASALAN
BORGARTtJNI 1.
Símar 18085—19615.
Heimasími 36548.