Vísir - 03.08.1962, Blaðsíða 6
6
Föstudagur 3. ágúst 1962.
V'ISIR
Tvítug
— Hvaðan ert þú í Frakk-
landi?
— Ég er frá smábæ rétt hjá
Boradeaux. Ég reikna ekki með
að það skipti svo miklu máli.
þegar komið er til Islands.
Við spyrjum næst hvað hún
sé gömul og hvað hún geri.
— Ég er tvítug að aldri og
læri ensku í Cambridge. Ég hef
nú verið þar í tvo vetur.
— Hvernig líkar þér við Eng-
lendinga?
— Mér líkar rétt sæmilega
jvið þá, en maturinn er afleitur
hjá þeim og upphitun, eða öllu
heldur skorturinn á henni, er
hreinn lífsháski. Við skólann
líkar mér þó mjög vel.
32 í hóp
Nú eru Frakkarnir farnir að
hópast í kringum okkur og við
tökum upp almennara tal.
— Hvað eruð þið mörg í hópn
um?
Sjáið þið nú hvers vegna við vildum tala við Marinette?
inn var líka alveg prýðilegur.
(Við nánari athugun reyndist
Rúna vera Kristrún Eymunds-
dóttir).
— Hafið þið farið eitthvað út
að skemmta ykkur?
— Við höfum farið á böll
bæði hér í Reykjavík og fyrir
norðan. Okkur gekk fyrst mjög
illa að skilja hvers vegna allir
urðu fullir, þó að ekkert sæist
á borðum nema gosdrykkir. Svo
varð það kvöld eitt að einu okk-
ar varð litið undir borðið.
Afbrýðisamir
Við spurðum nú eina stúlkn-
anna hvernig henni lítist á ís-
lenzka karlmenn. Hún setur upp
mæðusvip og segir: — Ég hef
kynnzt allt of fáum.
Einn piltanna bætir við: — Ég
held að þeir séu afbrýðissamir.
Við spyrjum Marinette hvemig
standi á þessari skoðun piltsins
og hún segir að hann hafi
kynnzt stúlku í ferðinni og hafi
það ekki verið sérlega vinsælt
af íslenzkum félögum hennar.
Við gengum nýlega
upp í Austurbæjarskóla
að hitta franskt náms-
sem hér er á ferð.
Það er hér í ferð á veg-
um stofnunar sem
gengst fyrir kynningar-
ferðum æskufólks til
annarra landa og nýtur
til þess styrks frá
franska ríkinu. Hafa
þau dvalizt hér á landi
í þrjár vikur og ferðazt
víða um land á vegum
ferðaskrifstofu Úlfars
Jakobsens.
Sem við gengum inn í anddyri
skólans heyrðúm við mannamál
og runnum á hljóðið. Við sáum
fljótlega inn í stofu, þar sem
hópurinn var að ljúka við há-
degismatinn og gengum inn. Á
móti okkur kom lífleg ung
stúlka og brosti. Við spurðum
hana til nafns og kvaðst hún
heita Marinette Gilbert, vera
tvítug og spurði hvort við vild-
um vita meira.
— Við erum 31 auk tveggja
fararstjóra. Við komum frá mis-
munandi hlutum Frakklands og
erum að fást við ýmiss konar
nám. Sumir lesa landafræði, aðr
ir sögu, heimspeki eða mál. Auk
þess eru sumir þegar orðnir
kennarar.
— Hver er aldurinn?
— Aldurinn er frá 15 til 24
ára.
— Hvernig lízt ykkur á land-
ið?
Nú byrja skyndilega allir að
tala 1 einu og flestir á frönsku.
Við látum okkur því nægja það
sem Marinette getur sagt okkur
á ensku, bæði frá eigin brjósti
og eftir hinum.
— Við höfum séð mikið af
fallegum stöðum. Mývatn er til
dæmis ákaflega fallegt. Við vor-
úm þar 1 þrjá daga og hefðum
flest viljað vera lengur.
Fallegar
Næst spyrjum við hvernig
þeim lítist á íslenzka kvenfólkið
og þá fyrst byrjar handapatið
að ráði, þó að það hafi verið
nokkuð fyrir. Ein stúlknanna
svarar þessu fyrst: — Mér finst
þær vera allt of líkar hver ann-
ari, sérstaklega í klæðnaði.
Þessa skoðun vilja piltarnir
alls ekki fallast á og gerast há-
værir. Virðist útkoman úr öllu
því sem þeir hafa að segja um
þetta mikla og verðuga áhuga-
mál þeirra allra, vera sú, að
íslenzkt kvenfólk sé sérlega fall
egt og skemmtilegt. Sérlega þyk
ir þeim til um hárið og hversu
vel þær eru til hafðar. Aðspurð-
ir minnast þeir ekki neinna
galla.
Við snúum okkur til Mari-
nette og spyrjum hana hvort
ekki hafi verið margt sem kom
þeim á óvart á íslandi.
— Við urðum mjög undrandi
á hve góð lífskjörin eru hér á
íslandi og hve allt er hér langt
á veg komið. Einnig kom okkur
það mjög á óvart að allt skóla-
fólk hér vinnur yfir sumarið.
Það er alls ekki þekkt í Frakk-
landi.
íslenzki maturinn
— Við kunnum ekki að meta
íslenzka matinn. Fiskurinn er þó
góður. Annars er ekki vel að
marka það, því að við höfum
borðað hálfgerðan skrínukost
alla ferðina. Við höfðum eld-
hús með og maturinn allur eld-
aður þar.
— Það var ákaflega gaman að
koma til Siglufjarðar. Öll þau ó-
sköp af síld. Svo komum við í
hvalstöðina. Það er ekki sérlega
góð lykt þar. Yfirleitt hefur allt
verið ákaflega skemmtilegt, sem
við höfum séð, og veðrið hefur
verið mjög gott allan tíman.
Elskum Rúnu
— Þú verður að taka það
fram ef þú skrifar eitthvað, að
við elskum öll Rúnu, sem var
fararstjóri hjá okkur. Bilstjór-
Nýtt SjáHstæðisfélag
Hinn 29. júlí s.I. var haldinn
stofnfundur sjálfstæðisfélags fyrir
Austur-Barðastrandarsýslu. Fund-
urinn var haldinn að Króksfjarðar-
nesi. Fundarstjóri var Sveinn Guð-
mundsson, Miðhúsum, Reykhóla-
hreppi, og fundarritari Jóhann
Jónsson, Mýratungu, Reykhóla-
hreppi. Stofendur voru 70. Axel
Jónsson, fulltrúi framkvæmda-
stjóra Sjálfstæðisflokksins flutti
erindi um skipulagsmál flokksins
og lagði fram frumvarp að lögum
fyrir félagið, sem síðan var sam-
þykkt og hlaut félagið nafnið
„Sjálfstæðisfélag Austur-Barða
strandarsýslu“ og félagssvæði þess
ákveðið allir hreppar Austur-
Barðastrandarsýslu.
í stjórn félagsins, voru kjörin:
Sveinn Guðmundsson, Miðhúsum,
formaður, Aðalsteinn Aðalsteins-
son, Hvallátrum, Flateyjarhreppi,
Óskar Þórðarson, Firði, Múlasveit,
Karl Guðmundsson, Valshamri,
Geiradalshreppi, og Unnur Stefáns-
dóttir, Reykhólum, Reykhóla-
I hreppi
Varastjórn skipa: Nikulás Jens-
son, Svefneyjum, Flateyjarhreppi,
Jóhann Jónsson, Mýratungu, Alma
Friðriksdóttir, Hafrafelli, Reyk-
hólahreppi. Einar Guðmundsson,
Kvígindisfirði, Múlasveit, og Ingi-
mar Eyjólfsson, Gillastöðum,
Reykhólahreppi.
Endurskoðendur voru kjörnir
Guðmundur Jónsson, Mýratungu,
og Ingibjörg Árnadóttir, Miðhús-
um.
Jón leifs —
Framh. af Dls. 4
Gengið á fund páfa.
— Hver voru helstu hátíða-
höld í sambandi við þingið?
— Bæði forsætisráðherra og
forseti Ítalíu tóku á móti for-
ystumönnum sambandsins. Svo
tók Jóhannes páfi á móti öllum
fundarmönnum, og varð sú mót-
taka hin merkilegasta. Páfi
flutti ræðu og hyllti höfunda og
höfundarétt, gat þess, að f safni
páfagarðs væru geymd mörghin
merkustu skáldverk og tónverk
Hann ávarpaði tónskáldin sér-
staklega og komst svo að orði:
„Það er mjög sjaldgæft, að tón-
skáld njóti fullrar viðurkenning
ar f lifanda lffi fyrir verk sín.
Þið eruð í rauninni að vinna fyr
ir þær kynslóðir sem koma á
eftir ykkur.“ Þess skal getið, að
kaþólska kirkjan greiðir höfund
um fyrir flutning tónverka
þeirra í kirkjum. Var undirritað
ur samningur um það í Berlín
fyrir nokkrum árum. Þetta gera
fáar kirkjur aðrar en kaþólskar.
Saga sögð með ljósbrigð
um, tónum, orðum
og leik.
— Svo hefur páfi spjallað við
ykkur?
— Já, hann ræddi um stund
við forseta sambandsins, ftalska
tónskáldið Ildebrando Pizetti og
einnig við ungverska tónskáldið
Kodály.
— Höfðuð þér kynnzt þess-
um tónskáldum áður?
— Ég hafði hitt Pizetti nokkr-
um sinnum áður, seinast í París
1942 með Richard Strauss, og
við rifjuðum nú upp gamlar
endurminningar.
— Voru haldnir hljómleikar
í sambandi við þingið?
— Já, ítalska útvarpið hélt
hljómleika fyrir okkur kvöldboð
á eftir. Það þótti mér merkileg-
ast, að þarna heyrði ég f fyrsta
sinn leikið á gullflautu. Annars
var ein merkasta skemmtunin
kvöldsýning á Forum Romanum
þar sem saga saga hinna fornu
Rómverja var rakin með ljós-
brigðum, tónum, orðum og leik,
og komu þó engir leikarar fram.
Gjallhorn úr ýmsum áttum
fluttu orð og tóna, en alls konar
ljósbrigði léku á víxl um rúst-
irnar til að minna á atburðina.
Þetta er eftirminnanlegt og
mætti verða okkur til fyrirmynd
ar að hátíðaleikjum á Þingvöll-
um. í Grikklandi munu vera
haldnir svipaðir hátíðaleikir.
Hélt, að Róm
væri stærri.
— Þér hafið heimsótt Róm
áður?
— Nei. Þetta var í fyrsta
skipti, sem ég hef komið þang-
að. Og mig furðaði mest, að
borgin skyldi ekki Vera stærri
en hún er. Enginn gat svarað
þeirri spurningu minni, hve
margir íbúar myndu hafa verið
í Róm til foma. Þeir geta varla
hafa verið fleiri en íslendingar
eru nú. Af því má marka, að
það fer ekki eftir mannfjölda,
hverjir skapa menninguna.
Á fundinum fór fram kosning
fulltrúa í fulltrúaráð og kjördæm-
isráð Sjálfstæðisflokksins í Vest-
fjarðarkjördæmi.
Gunnar Thoroddsen, fjármála-
ráðherra, ávarpaði fundinn og
ræddi um verkefni, sem fram und-
an væru í flokksstarfinu og árnaði
hinu nýstofnaða félagi heilla í
störfum.
Þorvaldur Garðar Kristjánsson,
framkvæmdastjóri Sjálfstæðis-
flokksins, ræddi um gildi hins nýja
skipulags flokksins og flutti félag-
inu árnaðaróskir.