Vísir - 16.03.1963, Blaðsíða 7

VÍSIR . Laugardagur 16. marz 1963.
7
Kvennas
■i
BYLTING í PARÍS
Bylting hefur verið gerð í París.
Nokkrir tízkumeistarar hafa haf
ið samvinnu við vöruhús og fata
verzlanir um fjöldaframleiðslu á
kjólum, þannig að almenningur
getur keypt föt, sem saumuð
eru í tízkuhúsunum frægu.
Með þessu móti geta konur nú
fengið Cardin- eða Esterel-kjól
fyrir 10 til 20 sinnum minna verð
en módelkjólarnir kosta.
Margir hinna íhaldssamari með
al tízkukónganna eru stórhneyksl
aðir á þessum „svörtu sauðum"
stéttarinnar — að þeir skuli
brjóta hinar heilögu reglur „Höf-
uðborgar tízkunnar".
í raun og veru vann París sér
titilinn „Höfuðborg tízkunnar“
með því að tízkuhúsin höfðu að-
eins áhuga á að uppfylla óskir
„fínu frúnna“. en eins og kunn
ugt er fylgist allur heimurinn
með þeim og þeirra fötum.
Tízkukóngárnir óðu í dýrustu
efnunum og göldruðu fram kjóla,
sem voru svo fínir og jafnframt
öfgakenndir að Iengra varð ekki
komizt á þeirri braut. En í dag
er aðeins dálítill hópur forríkra
kvenna sem er tilbúinn að heiðra
hina öfgakenndu og óhóflegu
kjóla með himinháum fjárupp-
hæðum.
Mörgum heimsfrægum tízku-
húsum hefur verið lokað, eins og
t.d. Lecomte, Schiaparelli, Fath,
Worth, Paquin og Piguet.
Franska ríkið hafði þó reynt að
bjarga því sem bjargað varð.
Nú var svo komið að ef París
átti að geta haldið sæti sínu
varð eitthvað til bragðs að taka.
Nokkrir áræðnir tízkukóngar
hafa því tekið þá stefnu að verða
við óskum almúgans — hefja
fjöldaframleiðslu á kjólum. En
þar með er ékki sagt að þeir
hætti að handsauma módelkjóla
þeir verða á boðstólum eftir sem
áður.
Þótt einhver munur verði á-
vallt á handsaumaða og vélsaum
aða fjöldaframleiðslukjólnum
verður alltaf eitt sameiginlegt —
vörumerkið.
Tízkukóngar hefja fjölda-
framleiöslu á kjólum
Merkisatburður í sögu „Höfuðborgar tízkunnar“. Pierre Cardin opnar deild sína i vöruhúsinu „Le
Printemps14.
Merkir lagabálkar - Byggingarsjóður aldraðs
fólks - Hannibal gerir lítið úr frumvarpinu -
Afnám prestskosninga ekki endanlega ákveðið
á þessu þingi.
Þessi fallegi, strútsfjöðrum skrýddi „kokkteilkjóll" er einn þeirra
kjóla, sem Pierre Cardin gerði i tveimur útgáfum: „lúxusútgáfu og
vöruhússútgáfu. Andstæðingar hans segja að honum muni verða
hált á þessu sveili.
JJver lagabálkurinn öðrum
merkari sér dagsins ljós um
þessar mundir og er tekinn til
meðferðar á'Alþingi. Frumvörp-
in um höfundalögin, almanna-
tryggingarnar og loftferðir hafa
verið lögð fram í þessari viku
og er það til marks um ágæti
þeirra, s. s. almannatrygging-
anna, að umræður snúast helzt
um, hverjum sé mest að þakka
framgangur málsins. Þannig
stóð próf. Ólafur Jóhannesson
(F) upp í efri deild í fyrradag,
þegar frumvarpið um almanna-
tryggingarnar var rætt þar, ein-
göngu til að telja mönnum trú
um, að Framsóknarflokkurinn
ætti ekki hvað síztan þáttinn í,
að frumvarp þetta væri nú Iagt
fram. Það væri í anda ’þeirrar
stefnu, sem Framsókn hefði æ-
tíð barizt fyrir.
f sama tilgangi kvaddi Hall-
dór E. Sigurðsson (F) sér hljóðs
í neðri deild í gær, er frum-
varpið um byggingarsjóð aldr-
aðs fólks var á dagskrá. Erindi
hans í ræðustól var það eitt,
að vekja athygli á, að hann og
aðrir Framsóknarmenn hefðu
flutt tillögu um þennan bygg-
ingarsjóð árið 1958.
^ð sjálfsögðu má endalaust
deila um hver heiðurinn eigi
U hvert skipti, enda hefur það
verið svo að mál '•em ^etta oe
eftir Ellert B. Schram
önnur, er til bóta hafa horft,
hafa verið reifuð af velflestum
flokkunum í einhverju formi,
þá oftast er þeir hafa verið í
stjórnarandstöðu. Emil Jónsson,
félagsmálaráðherra, sá heldur
ekki ástæðu til að elta ólar við
þessar hugleiðingar Halldórs,
kvað hitt vera aðalatriðið að
málið væri komið á það stig,
sem raun væri á. Ráðherrann
kvað höfuðástæðuna fyrir þessu
frumvarpi vera þá að öldruðu
fólki færi sífellt fjölgandi i hlut
falli við fólksfjöldann í landinu.
Nauðsynlegt væri því að skapa
því viðunandi húsnæði. Með
frumvarpinu væri stuðlað að
auknum lánum og styrkjum til
byggingar íbúða fyrir aldrað
fólk. Aðalhugmyndin væri sú,
að sveitafélögin byggðu þessar
íbúðir, eða hefðu forgöngu þar
um, en éinnig gætu einstakling-
ar ráðizt í þær. Aðaltekjustofn-
inn væri happdrætti aldraðra sjó
manna, en i áðurnefndu frum-
varpi væri fyrirhugað að 40%
af hagnaði happdrættisins rynni
til byggingarsjóðs aldraðs fólks
Úr honum væri síðan lánað allt
að 50% af kostnaðarverði ibúða.
Ýmsir tóku til máls um frum-
varp þetta, en mesta athygli
vakti ræða Hannibals Valdimars
sonar, forseta Alþýðusambands
fs!.. bess manns. sem telúr sig
helzta málsvara „minnimátt-
anna“ í þjóðfélaginu.
Frá honum andaði beinlínis
köldu í garð þessa frumvarps.
Hann kvaðst ekki hafa trú á því
að það yrði neitt stórmál, eða
kæmi að miklu gagni, og klykkti
út með þvi að lýsa því yfir, að
hann hefði orðið mun glaðari
ef stofnaður hefði verið bygg-
ingarsjóður fyrir’ ungt fólk.
í umræðum Hannibals um mál
ið kom það fram, að annaðhvort
hafði hann ekki lesið frumvarp-
ið ellegar hann sneri vísvitandi
út úr. Málalengingar og fullyrð-
ingar, sem hann viðhafði, báru
ekki annað með sér. T. d. beindi
hann þeirri fyrirspurn til ráð-
herra, hvort nokkur trygging
væri fyrir því, að þegar gamalt
fólk, sem fengið hefði lán úr
byggingarsjóðnum og hefði kom
ið sér upp íbúð, létist, að við-
komandi íbúð gengi þá kaupum
og sölum og færi síðan til yngra
fólks? (Ráðherrann benti Hanni-
bal á, að í lögunum væri bein-
línis ákvæði sem kæmi í veg
fyrir slíkt) Enn fremur lýsti
Hannibal tortryggni sinni á, að
gamalt fólk, sem á annað borð
ætti ekki íbúð, hefði nokkurn
dug í sér til að ráðast í íbúða-
kaup á sínum efri árum, og yfir-
ieitt hélt Hannibal, að frumvarp
þetta, ef að lögum yrði, mundi
ekki að nokkrum notum koma,
Framh ð bls 5
0