Vísir - 17.04.1963, Blaðsíða 5

V í SIR . Miðvikudagur 17. apríl 1963,
5
Æflaði ekki j
með Hrím- \
faxa
I’ einu morgunblaðanna í ;
morgun er skýrt frá þvf að fs- i
lenzk kona ásamt tveimur börn i
um sínum hafi hætt við að fara í
með flugvélinni Hrfmfaxa til Is- /
lands á páskadag. Segir blaðið J
að þetta hafi verið Aðalheiður i
Ingvarsdóttir og synir hennar, f
Guðjón Magnússon og Ingvar /
Magnússon, og þau hafi verið J
skráð hjá Flugfélaginu en ekki |
mætt til flugsins og sé ekki t
vitað hvers vegna hún hafi ekki i
komið til skrifstofu Flugfélags- v
ins. Ekki sé vitað hvar hún búi
og að þrátt fyrir nánari eftir-1
grennslanir hafi ekki fengizt /
frekari deili á konunni. 7
Hér er um ranghermi að ræða \
eftir því sem Flugfélag íslands i
tjáði Vísi í morgun. Kona þessi !
kom heim fyrir mánuði ásamt /
sonum sínum tveimur, svo aldr- v
ei stóð til að hún færi þessa b
ferð með Hrímfaxa. l
flugvöllur Oslóar. Einnig er tal-
að um að hægt sé að breyta að-
fluginu að viðkomandi braut,
þannig að flugvélarnar komi
hærra inn. Hefur verið bent á
það að flugvélar noti oft ekki
nema y3 af flugbrautinni og sé
því fullkomlega fært að láta þær
fljúga hærra að vellinum.
MacmÉlhii —
Framhald af bls. 16.
Brooke innanríkisráðherra það
verða sitt fyrsta verk, að ganga
á fund hans og ræða við hann um
bækling þann með upplýsingum,
sem voru leyndármál hins opin-
bera, og dreift var um páskana
heima og erlendis. Þessi bækling-
ur fjallar um áform stjórnarinnar
um hvað gera skuli, ef kjarnorku-
styrjöld brýzt út, og m. a. hefur
hann að geyma upplýsingar um
símanúmer brezkra stjórnardeilda,
eftir flutning þeirra á tfma kjarn-
orkustyrjaldar. Ekki aðeins mun
Brooke hafa rætt hina víðtæku
dreifingu á bæklingnum, heldúr og
hvernig þeir sem að útgáfu hans
standa (Spies for peace eða „njósn
ara í þágu friðarins" eins og þeir
kalla sig) náðu í upplýsingarnar.
Henry Brooke hafði áður sagt,
að þetta væri ákaflega alvarlegt
mál og gaf i skyn, að það heyrði
undir landráð, er þeir sem trúað er
fyrir slíkum málum létu þau öðr-
um í hendur.
Kunnugt er, að 48 manna hópur
sem fór loftleiðis til DUsseldorf í
V.-Þ. til þess að taka þátt I mót-
mælum þar gegn kjarnorkuvopn-
um, hafði eintök af bæklingnum
meðferðis, og gat dreift þeim, þótt
þeir fengju aldrei að fara úr flug-
stöðinni. Og í göngu 17.000 and-
stæðinga kjarnorkuvopna frá Ald-
ermaston til London, en slík ganga
er farin árlega á páskunum, var
honum dreift svo þúsundum skipti.
HRÍMFAXI —
Framhald tl bls. I.
stýrin á öðrum vængnum hefðu
farið niður og myndi það einnig
geta haft í för með sér, að flug-
vélin félli niður með þeim hætti
sem hún gerði.
Þá hefur Vísir fengið þær upp
lýsingar frá John Quale lög-
reglustjóra í Asker og Bærum,
að lík sjö þeirra sem fórust hafi
verið endanlega ákvörðuð, en
þau eru Jón Jónsson flugstjóri,
Ólafur Zoega flugmaður, flug-
freyjurnar Helga Henckell og
María Jónsdóttir, frú Anna
Borg, Karl West frá Danmörku
og P. A. Baume frá Englandi.
Rannsóknarnefndin á mikið
starf fyrir höndum og verður
áherzla lögð á það, að fram-
kvæma það sem nákvæmast. í
morgun fór nefndin í reynslu-
ferð yfir Osló til þess að prófa
hvort lendingarkerfið við For-
nebu væri í lagi og reyndist það
vera það fullkomlega.
Umræður eru að hefjast í
Noregi í sambandi við þetta
slys, hve aðflugið að Fornebu-
flugvellinum sé þröngt. Getur
verið að þær raddir komu fram,
sem heimti að Fornebu-flugvöll
ur verði ekki notaður sem aðal-
200 manns í Öræfaferð
bílar gátu ruðzt gegnum hann
eins og ísbrjótar.
Um 20 bílar voru í ferðinni,
rnmir þeirra notaðir eingöngu til
ið flytja vistir. Gist var m. a.
á Iíirkjubæjarklaustri og Hofi.
Það er venja að nokkrir úr
hópnum í þessum páskaferðum
geri tilraun til að stíga á
Hvannadalshnúk. Að þessu sinni
voru það aðeins þrír menn,
Austurríkismaður og tveir Sviss
sem reyndu það. Þeir
lögðu af stað klukkan 7 um
morgun á laugardag fyrir
páska, en það var of seint.
Varð tíminn svo naumur, að
þeir urðu að hætta við að fara
síðasta spölinn upp á tindinn,
en voru komnir upp í 1800
metra hæð. Þeir komu til baka
til búða klukkan 8 um kvöldið.
Meðal þátttakenda í þessari
för hinna ágætu ferðafélaga var
Mr. Penfield sendiherra Banda-
ríkjanna.
ASKENAZY FL ÝR LAND
Páskaferðin austur í
Öræfi heppnaðist vel og
var veður þarna sunnan
undir hlíðum Vatnajök-
uls betra en annarsstað-
ar á landinu. Yfir 200
manns voru í ferðinni,
það er um 130 í hóp Guð
mundar Jónassonar og
um 70 í hóp Úlfars T
obsen.
Myndin sem hér birtist var
tekin um það bil sem bílalestin
var að leggja í Núpsvötn, en
ferðahóparnir höfðu samflot yf-
ir fljótin. ís var á vötnurri, en
hann brotnaði þegar bílar komu
á hann, en hinir sterku
að útnefna annan þeirra fyrsta-
sætis snilling á kostnað hins.
Askenazy er líklega öllu meiri
tæknimeistari, og leikur hans
allur fíngerðari og nákvæmari
en Ogdons. En eftir þessum út-
varpshljómleikum að dæma, er
Ogdon hins vegar kraftmeiri
stíllisti, og leikur hans öllu per-
sónulegri.
T TNDIRRITAÐUR var staddur
^ í New York, þegar Asken-
azy lék þar fyrst opinberlega.
Hann lék þar flest sömu verk
og á hljómleikunum hér í
Reykjavík skömmu síðar. Són-
ata í d-moll eftir Mozart var
eitt þeirra, og flutningur henn-
ar með því sem seinast mun
gleymast. Hér var stórpíanisti
sem getið hafði sér heimsfrægð
í þungavigtinni, þ.e. fyrir leik
sinn á verkum Liszts, Chopins,
Rachmaninoffs o.fl. og vissu-
lega var flutningur hans á Etýð-
um Chopins stórkostlegur. En
þessi litla Mozart sónata, sem
annarhver byrjandi telur sér
varla samboðna, skein eins og
dýrindis perla, án tilgangs, oq,
fullkomin í sjálfri sér. Gaura-
gangurinn í sónötu nr. 6 eftir
Prokoffíeff sem Askenazy lék
þannig að hugann leiddi til ann-
ars rússnesks gyðings, sem sé
Vladimir Horowitz, hljómaði
eins og innantómt blaðamálæði
samanborið við þetta. Eftir
þessa hljómleika virtist allt
þvaður um fyrsta eða annað
sæti út í hött. Hér var greini-
lega á ferðinni listamaður, hátt
yfir keppnisdellu nútímans haf-
inn, og skipti engu hvernig
hann hafði staðið sig á íþrótta-
mótum í Moskvu, Varsjá eða
Briissel, svo nefndir séu staðir
þar sem hann hefur unnið sér
inn forsíðufréttir.
TYG nú hefur Askenazy fetað
^ í fótspor margra annarra
sovétlistamanna, og flúið land.
Þrátt fyrir glæsilegar fjárafla-
vonir sem bíða allra afburða
listtúlkara í Sovétríkjunum,
hefur hann beðizt hælis í auð-
valdsríkinu Bretlandi. Við vit-
um hver örlög bíða þeirra skap-
andi listamanna sem hætta sér
af braut flokkslínunnar, þekkj-
um nokkuð til þeirra snillinga,
sem annaðhvort koðna fyrir
ógnun dýflissu og byssu og
framleiða flokkslínuverk í
metratali sér til viðurværis, eða
eigra að öðrum kosti hugstola
milli fangelsis og vitlausraspít-
ala, útlagar í eigin landi. Og
skyldi nú ekki hafa tekizt að
finna upp sérstaka og óumdeil-
anlega flokkslínuaðferð við
Mozarttúlkun?
Leifur Þórarinsson.
þEGAR rússneski píanóleikar-
inn Vladimir Askenazy
vann fyrstu verðlaun I Tjæ-
kovskíkeppninni í Moskvu, að
hálfu á móti Bretanum John
Ogdon, heyrði maður því fleygt
að annað sætið væri í rauninni
hans rétti staður. Rússarnir
sem stjórnuðu keppninni, hefðu
hins vegar ekki getað hugsað
sér að láta enn einn vestur-
landabúann bera sigur af hólmi,
enda slíkt hættulegt áliti Sov-
étríkjanna út á við ,eða svo
munu yfirvöldin þar í landi
hafa látið á sér skilja. En ekki
leið á löngu þar til mönnum
hér vestra gafst tækifæri að
bera þessa ágætu listamenn
saman. Undirritaður heyrði þá
í útvarpi, þar sem fluttar voru
hljómupptökur frá keppninni.
Reyndust þeir, eins og við mátti
búast, afburða píanistar, en svo
ólíkir, að ekki er undarlegt þó
áhéyrendur skiptist í flokka um
þá. Fólk er nú einu sinni allt
upp á flokkadrætti, þarf alltaf
að vera að velja eitthvað og
hafna öðru, og er þetta kallað
lýðræði og þykir flestum það
gott. Annars held ég þurfi ann-
að hvort afburða heimsku, eða
ofurmannlega skarpskyggni, til
t
Faðir okkar
JÓN JÓNSSON
Stóra-Skipholti við Grandaveg andaðist miðvikudaginn 10.
þ. m. Jarðsungið verður frá Neskirkju fimmtudaginn 18.
auríl kl. 14,00. Blóm vihsamlega afþökkuð.
Börn hins látna.