Vísir - 22.06.1963, Blaðsíða 8

8
VISIR . Laugardagur 22. júní 1963
VÍSIR
Utgefandi: Blaðaútgáfan VÍSIR.
R!tstjóri: Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: .\xel Thorsteinsson.
Fréttastjóri: Þorsteinn Ö. Thorarensen.
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 178.
Auglýsingar og ^greiðsla Ingóifsstræti 3.
Áskriftargjald er 65 krónur á mánuði.
f lausasölu 4 kr. eint. — Simi 11660 (5 línur).
Prentsmiðja Vísis. — Edda h.f.
Vonbrigði Þjóðviljans
Það er auðséð á Þjóðviljanum, að samkomulagið
um 7V2% kauphækkun, sem gert var á dögunum, hef-
ur verið kommúnistunum þar þvert um geð. Þeir hefðu
auðvitað helzt kosið að til vinnustöðvunar hefði kom-
ið í sem flestum atvinnugreinum. Sú afstaða er í fullu
samræmi við það markmið kommúnista, að grafa und-
an efnahagskerfinu og skapa upplausn í öllum grein-
um fjárhags- og atvinnulífsins. Er þess skemmst að
minnast, hve vel þeir þóttust hafa komið ár sinni fyrir
borð um það leyti, sem vinstri stjómin var að leggja
upp laupana. Þá héldu sumir þeirra að sinn tími væri
loksins kominn, nú mundi engin leið finnast til björg-
unar.
En þetta fór öðmvísi en kommúnistar vonuðu.
Núverandi stjórnarflokkar fundu leið út úr ógöngun-
um og hafa með óvenjulega góðu og heilbrigðu sam-
starfi komið fjárhag ríkisins aftur á traustan grund-
HARMLEIKUR
MACMILLANS
völl og leitt þjóðina inn á braut bættra lífskjara. Af-
koma almennings hér á landi er betri en í flestum lönd-
um heims, hvað sem kommúnistar segja, og borið sam-
an við þau ríki, sem lúta kommúnistiskri stjóm, lifir
verkalýðurinn hér hóglífi. Um þetta geta þeir bezt
borið, sem kynnzt hafa hvorutveggja; og þótt sann-
trúaðir kommúnistar, sem dvalið hafa austan járn-
tjalds, veigri sér við að játa það, geta þeir eigi að
síður fæstir leynt því, að þeir hafi orðið fyrir von-
brigðum í „sæluríkinu“.
Þjóðin sagði kommúnistum það í nýafstöðnum
kosningum á eftirminnilegan hátt ,að hún óskaði ekki
eftir forustu þeirra í kaupgjaldsmálum Þeir reyna að
láta sem þeir hafi ekki skilið þetta, en það mega þeir
vita, að þeir verða áminntir ennþá betur næst þegar
kosið verður. Héðan af skiptir litlu máli, hvernig þeir
láta, þeir eru dauðadæmdir í íslenzkum stjórnmálum.
Sama stefnan
Það atriði í svari samninganefnda verkalýðsfé-
lgaanna, sem Þjóðviljinn smjattar mest á, er alrangt;
en þar stendur að fagnað sé þeirri „stefnubreytingu
ríkisstjórnarinnar“, að hún telji nú, „að vaxandi þjóð-
artekjur beri að nota til að tryggja launþegum sem
mestar kjarabætur og einnig að varðveita beri verð-
gildi gjaldmiðilsins“.
Hér er sannarlega ekki um neina stefnubreytingu
að ræða. Þetta hefur verið stefna ríkisstjórnarinnar
frá fyrsta degi. Hún hefur alltaf haldið því íram, að
kauphækkanir, sem ekki ættu sér grundvöll í auk-
ínni framleiðslu, væru óraunhæfar kjarabætur. Sú hag-
íræðilega athugun, sem nú hefur samizt um að fram
skuli fara, er því í fullu samræmi við þá stjórnar-
síef'iu í kaupgjaldsmálum, sem mörkuð var um leið
02 samstarf núverandi stjómarflokka hófst.
Það verður að segjast
að afstaða íhaldsflokks-
ins brezka til foringja
síns er hin einkennileg-
asta í alla staði. Meðan
starf hans og stjórn
gengur að óskum er vald
hans takmarkalaust og
tvímælalaust. Hann nýt-
ur aðdáunar allrar þjóð-
arinnar í ríkum mæli. En
þegar honum verður á
í messunni, einn góðan
veðurdag, breytist af-
staðan til hans á auga-
bragðí og á miskunnar-
Iausan hátt.
Um hann er þá talað á jafn
óvirðulegan hátt og hér sé á
ferðinni minniháttar spámaður
eða misheppnaður stjórnmála-
maður. Þá, og aðeins þá, vaknar
íhaldsflokkurinn til meðvitund-
ar um að foringinn sé mann-
legur og Ihaldsmenn leyfa sér
þá fyrst að tala frjálslega um
mistök MacMillans og veikleika
hans.
Cá dagur nálgast nú ört, að
l' hann verður að ganga á
fund drottningarinnar og leggja
fram lausnarbeiðni sína. Sá
dagur er nálægari en margur
heldur. En hvað getur hann
sagt henni, hvaða skýrslu get-
ur hann gefið? Áður en Pro-
fumomálið komst á dagskrá
hefði hann getað gengið fram
fyrir drottninguna og sagt: Þjóð
in er vel á vegi stödd. Það er
eining ríkjandi, engar deilur,
engin klofningur og gott sam-
komulag er á milli flokkanna
tveggja.
Og MacMillan hefði vissulega
getað skoðað þetta ástand sem
hinn ánægjulega og farsæla endi
á löngum og góðum ferli sínum.
En ástandið hefur sannarlega
breytzt. Lausnarbeiðni hans
mun sannarlega ekki vera gerð
á hinn virðulega og fullnægj-
andi máta, eins og vænzt hafði
verið. Því er að þakka eða
kenna, „lygara og lauslátri
konu“. Þeim er að þakka (eða
kenna) að flest af því, sem Mac-
Millan hefur lagt af mörkum
og afkastað síðasta sex og
hálfa árið sem forsætisráðherra,
gleymist eða hverfur bak við
síðustu atburði.
Allir nema óvinir hans hljóta
að hafa hina dýpstu samúð með
MacMillan vegna þessara bitru
kringumstæðna.
‘pn auðvitað er margt fleira,
sem stuðlar að falli eða
hnignun MacMillans heldur en
þetta Profumomál. 1 rauninni
hefur verið talað um það, að
hann hefði farið frá hvort sem
væri, síðari hluta þessa sum-
ars, hvort sem síðustu atburð-
ir hefðu átt sér stað eða ekki.
En hvers vegna? Hvað skeði?
Þegar á allt er litið, þá eru
ekki hema tvö ár síðan MacMill-
an,,domineraði“ í þinginu og var
almennt kallaður „SuperMac".
Auðvitað er erfitt að svara
því með afdráttarlausum full-
yrðingum, en margt er, sem
stuðlar hér að, og nokkrar stað-
reyndir liggja fyrir sem óum-
deilanlega eru líklegar. Margar
af þeim ákvörðunum, sem hann
hefur tekið síðustu tvö árin,
benda til þess. Dómgreind hans
hefur hrakað. Útnefning hans
á Iain MacLeod sem flokksfor-
manni og þrákelkni hans við að
taka Selvyn Lloyd úr stjórninni
þegar Ijóst varð um ágreining
hans við rlkisstjórnina, var
hvorttveggja alvarleg mistök.
Sömuleiðis hafði það slæmar
afleiðingar, þegar MacMillan
tókst ekki að sjá hversu hneyksl
anlega allir litu á Vassallmálið.
Ákvörðunin um að fresta för
Margrétar prinsessu til Parísar
fyrr I vor var illa séð og skoð-
að sem óviðeigandi og óþörf
framkoma.
Þetta og margt fleira hefur
valdið því, að trdust margra á
MacMillan hefur dvínað.
Framh. á bls. 10
Hvað veldur því að „Super
Mac“ riðar nú til fails?
\