Vísir - 24.06.1963, Blaðsíða 15

Vísir - 24.06.1963, Blaðsíða 15
ERCOLE PATTI: ÁSTARÆVINTÝRI Hann fann nú til iðrunar, að hafa ekki verið heima. Ef hann 1 aðeins hefði dokað við um morgun inn til þess að kveðja föður sinn, en hann hafði komið auga á Giradinett una hennar Eleanoru við inngang- inn og hann hafði ekki viljað, að ► hún þyrfti að bíða, svo að hann hafði flýtt sér niður, áður en bið hennar vekti allt of mikla athygli. Nú var faðir hans dáinn og hann ’gat aldrei talað við hann framar. ’ — Hann kallaði á yður, sagði vinnukonan. Hann spurði eftir yð- ;ur. ■ — Af hverju var enginn sendur ’ eftir mér? spurði Marcello og horfði á Fassi. — Dr. Firdus ók út á ströndina 'við Ostia — við héidum að þér fhefðuð farð þangað. Hann leitaði jum allt þar I von um að finna ■ yður, hélt Fassi áfram. Hann hafði meðvitund milli klukkan tvö og fimm og hann spurði eftir yður ' hvað eftir annað. Og við sögðum 'allt af, að þér værið á leiðinni og ' aðeins ókominn. ' Marcello minntist þess, að hon- • um og Eleanoru hafði komið saman •um að koma aftur um klukkan fjögur, en tekið svo í sig að vera dálítið lengur. Ef þau hefðu nú ekki 5 breytt um áætlun hefði hann komið " í tæka tíð og hann séð föður sinn 'meðan hann enn hafði meðvitund, og gat talað við hann. ' Nú var milli þeirra svo breytt bil að það yrði aldrei brúað. Þegar Marcello ók heim í bíl ■ Fassi __ að aflokinni útförinni - fannst honum sem steini hefði ver- ið af sér létt. Þetta var bjartur og fagur sumardagur. Drengur var að draga niður sóltjöld yfir búðar- . glugga, konur á öllum aldri f erma- lausum kjólum, voru að koma heim af torginu, þar sem þær höfðu verið að kaupa í matinn, og blóma 'salarnir voru að vökva blóm "sín. Þeir óku fram hjá bifreið- 'um fullum af fólki og farangri, ’ strandstólum og strandsólhlífum, •og stúlkurnar léttklæddar, hlæj- ■andi og syngjandi. Fólkið var kátt -— það var að koma úr sumarhús- um sínum úti á ströndinni á leið til ■ borgarinnar. — í hjólbörum ávaxta salans lágu fyrstu vínber sumars- ins, en úti og inni, þar sem tíma- rit voru seld og bækur, voru lit- myndir af konum, sem minntu á Sophiu Loren. Veðrið þennan sfðsumarsmorgun, sem hafði á sér fyrstu einkenni er boðuðuð að haustið væri á næsta leyti, hafði notaleg áhrif á Marcello — veðrið — og allt það líf, sem kringum hann var, honum var kært í huga yfir að lifa og mega njóta lífsins, og hann hálfskammaðist sín fyrir að vera þannig skapi farinn, ér föðurhollustan og minningarnar um hann hefðu átt að vera efst í huga hans. I íbúðinni hafði gamla þernan tekið til höndum og það var í raun inni ekkert er þar bar því vitni leng ur, að þaðan hafði útför farið fram þá um daginn. I setustofunni var hálfdimmt, því að gluggahleranum hafði verið komið þannig fyrir, að hálfdimmt var í stofunni, og á borði þar var stafli sömu vikurita og blaða og Cenni greifi hafði verið að lesa fyrir tveimur dögum. Mercello gekk til herbergis síns. Sólin skein inn um hálfopinn glugg ann. Hann minntist hamingjurikra æskudaga í húsi föður síns I Vell- etr.i Hann mundi vel, er faðir hans, þá ungúr og kátur, tók hann við hönd sér, til þess að Ieita uppi einhvern stað, þar sem hægt var áð fá rjómaís, og fóru inn í kaffistofu við Via Po. Hann gat ekki hafa verið nema fimm eða sex ára gam all þá. Þau áttu þá heima í Viale Liegi nálægt Piazza Quadrata. Á miðju torgi var blómabeð og í þvf miðju gosbrunnur og setti þetta friðsældarsvip á torgið. Þarna f grennd var bíó undir beru lofti, kallað La Paviola, og söngurinn birst alla leið inn um gluggana. Nú var risin þar upp sambygging, grfðarstór, þar sem fólk hafði áður safnast saman undir berum himni til þess að hlusta á söng og tal og sjá leikið. Stundum fóru foreldrar hans með hann í Faraglia-kaffistofuna á Piazza Venezia. Þau fóru þá í spor vagni 43 og stigu út við San Silvers tro. Og svo gengu þau í áttina til torgsins. Vanalega lögðu þau leið sfna fram hjá Aragno og Palazzo Chigi, þar sem Marcello vildi allt af doka við. Hann togaði þá í ermi föður sfns til þess að fá hann til þess að nema staðar. Þarna var nefnilega lyfjabúð, raunverulega greypt inn í hina þykku veggi bygg ingarinnar, en slikt tíðkaðist endur fyrir löngu, og þarna voru tvær stórar flöskur með hindberjarauð- um vökva í, og það hreif allt af Marcello að sjá þessar flöskur, þvf að þær glitruðu svo fallega í sól- skininu. Og f Cillio-kaffibarnum, sem þarna var líka, stóð allt af fólk við barinn og drakk kaffi. Og Mar- cello langaði inn til þess að standa þarna og drekka kaffi eins og full orðna fólkið, en þorði ekki að tala um það. Og svo hlustaði hann allt af hugfanginn eftir hófaslættinum á Corso Umberto. Á gangstéttinni breiðu fyrir framan Palazzo Vene zia var kaffiborð við kaffiborð úti fyrir Faraglia-kaffistofunni og setið á öllum stólum. Og frá einum bletti þarna mátti sjá glitrandi hvítt f fjarska minnismerki yfir Viktor Emmanuel. . Faðir hans gekk alltaf með stíf- aðan flibba. Hann var með úr í vestisvasanum og við það fest stutt gullkeðja, með hestshaus á endan- um, og dinglaði framan á vestinu. Lykt af grísku tóbaki fylgdi föður hans hvert sem hann fór og var eins og samofin öllu varðandi pabba hans frá bernskuárunum. Og hann minntist daganna þegar ekið var út á ströndina, til Ostia, litlu lestarinnar með vindutjöldunum. Og Marcello fékk að standa f sæt- inu og halla sér út um gluggann — en ekki mikið, faðir hans hélt utan um hann, honum til stuðn- ings. Og svo kom hvolfþakið við enda Lido-hafnargarðsins f ljós, og öldurnar bar að landi, og þær skvettust á járnstöplana undir bryggjunni. Um fjöruna var þarna allt fullt af gljáandi skeljum og sævotu þangi. Og gola kom af hafi, hún hafði víst farið langa leið, kom kannske frá öðrum Iöndum. Og þarna kenndi pabbi hans honum að synda. En nú kom Fassi og Montevart- hy, lögbókarinn og tveir aðrir, og harirt gát ekki haldið áfram að minnast bernskudaganna IV. kafli. 1. Eftir misseris veru í Suður-Am- eríku kom Anna aftur heim til Ítalíu. Samningurinn hennar var á enda runninn og henni gekk erfið- lega að fá vinnu. Til þess að standa ekki uppi með tvær hendur tómar tók hún tilboði um að ferðast með leikaraflokki, sem sýndi ýmis skemmtiatriði f litlu leikhúsunum á landsbyggðinni. Hún hafði ekki enn komið aftur til Rómaborgar. í þessum flokki voru leikarar og Ieikkonur, sem annaðhvort máttu muna sinn fífil fegri eða höfðu aldrei haft af neinni frægð að segja. Tvenn eða þrenn hjón voru í hópn- um. Gist var þar sem hægt var að fá ódýr herbergi viku og viku í senn með aðgangi að einhverju Hárgreiðslustofan HÁTÚNI 6, sfmi 15493. Hárgreiðslustofan S Ó L E Y Sólvallagötu 72. Sfmi 14853. Hárgreiðslustofan P I R O L A Grettisgötu 31, sími 14787. Hárgreiðslustofa VESTURBÆJAR Grenimel 9, sfmi 19218. Hárgreiðslustofa AUSTURBÆJAR (María Guðmundsdóttir) Laugaveg 13, sími 14656. Nuddstofa á sama stað. Hárgreiðslu- og snyrtistofa STEINU og DÓDÓ Laugaveg 18, 3. hæð (lyfta). Sími 24616. Hárgreiðslustofan Hverfisgötu 37, (horni Klappar- stfgs og Hverfisgötu). Gjörið svo vel og gangið inn. Engar sérstakar pantanir, úrgreiðslur. P E R M A, Garðsenda 21, sfmi 33968 — Hárgreiðslu og snyrti- stofa. swr Geturðu ekki reynt að ganga á tánum, svo að þú vekir hann ekki? Dörau, hárgreiðsla við alira hæfi TJARNARSTOFAN, Tjarnargötu 10, Vonarstrætis- megin. Sími 14662. Hárgreiðslustofan xr JtiBi1eitisfini'.i* nn Strni ERRA ATTAR vandhreinsaðir Hef kaupanda að góðum Scoda Station og einnig að góðum 6 manna amerískum bíl. RAUÐARÁ SKÚLAGATA 55 — SÍMI 15*12 EFNALAUGIN BJÖRG Sólvallogolu 74 Simi 13237 Barmahlið 6. Simi 23337 T A R Z A N Ég ætla að losa böndin, en það þýðir ekkert fyrir þig að reyna að flýja. Svaraðu heldur spurningum mínum, um hver þú ert. Ókunni maðurinn svarar: Ég skal segja þér sannleikann. I þessum pakka, sem ég er með, eru filmur og skjöl, sem eru óskaplega mikilvæg fyrir sið- menninguna. Ef fólkið á að geta varazt vfsindamennina, verður það að fá þessi skjöl. Það eru formúlur, sem þeir hafa notað til þess að framleiða nokkurs konar taugagas, sem á nokkrum augnablikum getur Iamað allan baráttuvilja hjá mönnum, kon- um og börnum. Það myndi leiða af sér, að þessir vísindamenn yrðu drottnarar jarðarinnar. Ég er búinn að vinna með þeim í tuttugu og fimm ár, tii þess að komast að leyndarmáli þeirra. Og nú verður ÞÚ að hjálpa mér v/Miklatorg Sími 2 3136 Saumlgtiiisir n-rJonsc mr kr. 2S.00 ;s&a&saOMHiflyHHHMHMíflg

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.