Vísir - 19.08.1963, Blaðsíða 1

VÍSIR
53. árg. — Mánudagur 19. ágúst 1963. — 179. tbl.
Bráðabirgðalögin
til lausnar verk-
Á Iaugardaginn gaf For-
seti íslands út eftirfarandi
bráðabirgðalög:
FORSETI ÍSLANDS
gjðrir kunnugt: Ríkisstjórnin hef-
ur tjáð mér, að algert verkfall hafi
staðið yfir hjá meðlimum Stéttar-
félags verkfræðinga, frá 27. júnf
s.l. Frá 1. júlí þ.á. hafi tekið gildi
nýtt launakerfi opinberra starfs-
manna samkvæmt kjaradómsúr-
skurði, en launakröfur Stéttarfélags
verkfræðinga, sem félagið hafi hald
ið fast við, séu almennt verulega
hærri en laun sambærilegra starfs-
Framh. á bls. 5
1 kynnisför aðalfundar Skógræktarfélags íslands í Vaðlaskógi gegnt Akureyri. — Á myndinni eru
m. a. frá vinstri Guðmundur Marteinsson, formaður Skógræktarfélags Reykjavíkur, Ágúst bóndi á
Hofi í Vatnsdal, Hákon Guðmundsson, form. Skógræktarfél. Isl. og Hákon Bjarnason skógr.stj.
Nær20 tímastím ámiiin en
prýiileg síldveiði
áti / vorkuldunum
r
Ur erindi Hákonnr Bjnrnasonnr
skógræktarstjóra
Sæmilegasta síldveiði var sfð
astliðinn sólarhring og reyndar
Biadið í dag
Bls. 3 Hátíð í Árbæ
— 4 Ungir athafnamenn:
Birgir Ámason.
— 8 Námaslysið og
norska stjórnin
—• 9 Nína Tryggvadóttir
ræðir um myndlist.
nú yfir helgina, og var síld sú,
er veiddist, stór og feit og fór
að mestu leyti í salt. 46 skip
fengu samtals 31260 mál og
tunnur, en gallinn er sá einn,
hversu Iangt er að sækja á mið
in. Veiðisvæðið er um 110 mílur
S-A af Norðfjarðarhorni og fyr-
ir þau skip, sem fara þurfa
Iengst með sfldina, sbr Vopna-
fjörð, sem ekki er óalgengt, er
um 18 tíma stím á miðin.
Veður hefur verið hið ágæt-
asta, en einhver þokuslæðingur
mun þó hafa verið yfir í morg-
un.
Þessi skip tilkynntu um afla
sinn til Seyðisfjarðar s. 1. sólar-
hring:
Garðar EA 200, Friðberg Guð-
munds Skarðsvfk 800, Akurey
400, Þorlákur 1S 900, Mímir
500, Hannes Hafstein 550, Páll
Pálsson 550, Bragi 950, Sigur-
björg 600, Skagaröst 900, Eldey
700, Kópur 500, Björn Jónsson
1000, Helgi Flóventsson 1900,
Loftur Baldvinsson 1600, Gull-
Framh. á bls. 5
í nótt, rétt um miðnæturleytið,
varð harður árekstur á mótum Suð
urlandsbrautar og Álfheima. Menn
sluppu raunar að mestu við meiðsli,
en bílarnir skemmdust báðir stór-
lega og er talið að annar sé ónýtur
eftir áfallið.
Það var seint í gærkveldi að
tveir menn fóru á bifreið upp að
Úlfarsfelli að sækja kunningja sína
sem höfðu verið á útreiðum um
daginn, en skilið hestana eftir þar
efra. Voru þeir 5 saman f bifreið-
Á aðalfundi Skógræktarfélags
Islands á laugardaginn flutti Há-
kon Bjarnason skógræktarstjóri
erindi um trjáskaðana hérlendis
á s. 1. vori.
Svo sem kunnugt er, var vet-
ur mjög mildur um allt land frá
því f janúar og fram í aðra viku
aprflmánaðar, einkum á Suður-
og Suðvesturlandi. Skall þá
skyndilega á norðan hvassviðri
með miklum kulda, og varð t. d.
í Reykjavík 22,5 stiga hitamis-
munur á 12 tímum. Kvað Hákon
ekki hafa átt sér stað svo snögg
ar hitabreytingar í aprílmánuði
síðan 1920, eftir því sem hann
hafði aflað sér upplýsinga um
frá Veðurstofunni. Og áleit hann
líklegt. að slík hitabylgja hefði
aldrei átt sér stað að vorlagi á
þessari öld fyrr en nú.
ALASKAÖSPIN.
Slíkt áfall hlaut að sjálfsögðu
að valda talsverðum skemmdum
á trjágróðri, og sagði skógrækt-
arstjóri, að mestar skemmdir
hefðu orðið á Alaskaösp, sitka-
greni og þingvfði, nokkrar
skemmdir á reyni og birki, en
að f'lestar aðrar trjátegundir
hefðu sloppið að mestu ó-
skemmdar og sumar alveg.
inni til baka og komu um mið-
nættið til Reykjavíkur. Þegar bif-
reiðin var á leið vestur Suður-
landsbraut og komin á móts við
Álfheima, ætlaði ökumaðurinn að
beygja til hægri og inn á Álfheim-
ana. Um leið gaf hann stefnuljós,
en dró úr ferðinni m. a. vegna
þess að bifreið kom á móti, en
stanzaði þó ekki með öllu.
En í þessum svifum kom geysi-
þungt högg aftan á bifreiðina og
ökumaður og farþegar i henni vissu
Alaskaöspina kvað hann hafa
orðið harðast úti, þótt segja
mætti, að þingvfðirinn, sem rækt
aður hefur verið hér síðan fyrir
síðustu aldamót, hefði aldrei áð-
ur goldið slfkt afhroð. Sitka-
grenið, sem flutt hefur verið
hingað til lands frá Alaska, hef-
ur staðið sig misjafnlega vel —
verst hefur farið það greni, sem
á upphaf sitt að rekja til staða
nálægt Kenaivatni, en hið suð-
rænasta staðið sig bezt.
BIRKIÐ.
Skaða þá, er orðið hafa á öðr-
um trjátegundum en þessum,
taldi Hákon lítilfjörlega. Nokkr-
ar fjallafurur visnuðu ofan til f
Múlakoti, toppbrum fór af
nokkrum stafafurum á Stálpa-
stöðum, og einstaka rauðgreni
visnaði upp, en það hefur komið
fyrir áður, svo að ekki er vfst,
að kuldakastið hafi grandað þvf.
Skaðar á birki og reyni væru
yfirleitt þannig, að trén næðu
sér aftur, þar eð þau ættu hægt
með að setja ný brum. Þó gætu
sum þeirra kræklazt og bæklazt
af bessum skemmdum.
Ýmsar trjátegundir kvað Há-
kon ekki hafa látið á sjá við
Framh. á bls. 5
ekki fyrr til en þeir köstuðust upp
í þakið og hlutu allir meira eða
minna höfuðhögg. Ekki meiddust
þeir þó að ráði, en einn þeirra
hlaut kúlu á hvirfilinn. Bifreiðin
sjálf hentist margar bíllengdir á-
fram, kastaðist skáhallt yfir Suð-
urlandsbrautina og inn á Álf-
heima. Þar staðnæmdist hún og
er talin ónýt að mestu eða öllu.
Meðal farþega f bifreiðinni var
Kristmundur Sigurðsson yfirmaður
Framh. á bls. 5